منبع نزديک به "عون الخصاونه" اعلام کردند که پادشاه اردن پس از افزايش فشارهاي مردمي و ناتواني از انجام اصلاحات مد نظر مردم با تشکيل دولت جديد موافق کرده و در اين باره الخصاونه را مأمور تشکيل کابينه جديد کرده است.
اين منابع آگاه افزودند: اين تصميم بعد از ظهر روز گذشته اتخاذ شد و بر اساس آن مقرر گرديد، معروف البخيت استعفاي خود را تقديم کند تا الخصاونه با تشکيل يک کابينه جديد جاي وي را بگيرد و به اين ترتيب دول اردن مردم اين کشور را آرام کند.
اين درحالي است که الخصاونه پيش از آن که در سال 2006 ميلادي تا نايب رئيس دادگاه بين المللي لاهه ارتقاي پست يابد، در سال 2000 به عنوان يکي از قضات دادگاه بين المللي لاهه انتخاب شد و طي سال‌هاي 1996 تا 1998 ميلادي رئيس ديوان سلطنتي اردن بود.
رسانه‌ها مي‌گويند، خصاونه موافقت اوليه را با تصدي اين پست اعلام کرده اما خواستار کار بدون دخالت خارجي و اعطاي اختيارات لازم براساس قانون اساسي اردن شده است.
نيم نگاهي به زندگينامه الخصاونه
- پدر وي شوکت الخصاونه از وکلاي معروف و مادرش مريم الحمود، فارغ التحصيل دانشگاه آمريکايي بيروت بود، و بردارش ـدايي الخصاونه‌ـ از جمله کارمندان بلند پايه دفتر نخست وزيري است.
- پدر وي شوکت الخصاونه از وکلاي معروف و مادرش مريم الحمود، فارغ التحصيل دانشگاه آمريکايي بيروت بود، و بردارش ـدايي الخصاونه‌ـ از جمله کارمندان بلند پايه دفتر نخست وزيري است.
- تحصيلات مقدماتي خود را در دانشکده علوم اسلامي به پايان رساند و مدرک کارشناسي خود را از دانشگاه کمبريج در رشته قانون و سپس کارشناسي ارشد خود را در رشته حقوق بين الملل دريافت کرد.
- در سال 1975 ميلادي به عنوان ديپلمات وارد وزارت خارجه اردن شد و جزو هيئت اردن در سازمان ملل متحد در نيويورک بود.
- طي سال‌هاي 1976 تا 1980 ميلادي، معاون اول و سپس معاون دوم در هئيت شد و در 19 نشست نماينده اردن در سازمان ملل متحد بود.
- پس از آن با يک خانم ديپلماتيک به نام "دينا جان پيک" ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر از وي شد.
- طي سال‌هاي 1980 تا 1985 ميلادي، مسؤول حقوق بين الملل و سازمان‌هاي بين المللي وزارت خارجه اردن و سپس مسئول بخش حقوق بين الملل اين وزارتخانه شد تا اين‌که در سال 1985 ميلادي به سمت رئيس دربار سلطنتي اردن انتخاب شد.
- طي سال‌هاي 1991 تا 1994 ميلادي از جمله اعضاي هئيت اردني مذاکره کننده بود در مذاکرات سازش خاورميانه بود.
- به الخصاونه مدال‌هاي ملي فراواني داده اند که از ان جمله بايد به نشان استقلال و انقلاب و غيره اشاره کرد.