اين ابر گازي كه توسط دانشمندان آمريكايي و استراليايي كشف شده‌است، داراي درصد بسيار پايين (كمتر از يك‌هزارم از مقداري كه در خورشيد ديده مي‌شود) از عناصر سنگين از قبيل كربن، اكسيژن و آهن است. اين ابر با استفاده از تلسكوپ VLT در شرايطي كشف شده‌است كه به 1.8 ميليارد سال پس از انفجار بزرگ تعلق دارد.
به گفته نيل كريگتون اخترشناس دانشگاه سوينبرن عناصر سنگين در حين انفجار بزرگ ايجاد نشدند، بعد‌ها ستاره‌ها آنها را به وجود آوردند. اولين ستاره‌ها از گازهايي كاملا بكر به وجود آمدند و اخترشناسان براين باورند ستاره‌هاي اوليه كاملا متفاوت از ستاره‌هاي امروزي ايجاد شده‌اند.
بلافاصله پس از شكل‌گيري،اين ستاره‌هاي اوليه كه به ستاره‌هاي جمعيت سوم شهرت دارند، در قالب ابرنواخترهايي قدرتمند منفجر شدند و عناصر سنگين خود را در ميان ابرهاي گازي بكر پراكنده ساختند. در نتيجه اين ابرها تركيبات شيميايي تولد و مرگ اولين ستاره‌هاي جهان را در خود حفظ كردند و به دانشمندان اجازه دادند اين نشانه‌ها را مانند كاراگاهان پليس يافته و بررسي كنند.
ابرهاي گازي كه پيش از اين توسط اخترشناسان كشف شده‌اند از سطح غناي بالاتري از عناصر سنگين برخوردار هستند از اين رو اين احتمال وجود دارد كه اين ابرها به واسطه انفجار ستاره‌هاي نسل جديد‌تر آلوده شده باشند و ردپاي ستاره‌هاي اوليه در آنها از بين رفته‌باشد. اين اولين ابري است كه در آن مقادير محدودي از عناصر سنگين مشاهده شده‌است كه توسط ستاره‌هاي اوليه ايجاد شده‌اند.
قدم بعدي يافتن نمونه‌هاي مشابه است تا دانشمندان بتوانند به محاسبه نسبت چندين نوع عنصر متفاوت بپردازند. به گفته محققان،در اين ابر مي‌توان نسبت دو عنصر، كربن و سيليس را محاسبه كرد. اما مقدار اين نسبت‌ها لزوما به اين معني نيست كه ابر به واسطه انفجار ستاره‌هاي اوليه غني شده‌است و ممكن است بعد‌ها توسط ستاره‌هايي ديگر به عناصر سنگين آغشته شده باشد.
با يافتن ابرهاي جديد مي‌توان عناصر بيشتري را رديابي كرد و با آزمودن الگوي منحصربه‌فرد فراواني كه از غني‌سازي توسط ستاره‌هاي اوليه انتظار مي‌رود، به شناسايي ردپاي اين ستاره‌ها پرداخت.
