صراط: استاد شیرمحمد اسپندار که طی روزهای اخیر خانه و شیوه دونلی نوازی وی در فهرست آثار ملی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ثبت شده است در گفتگو با مهر توضیح داد: طی روزهای اخیر تماس هایی از جانب برخی دوستان و آشنایان داشتم مبنی بر اینکه بنده در بیمارستان بستری بودم و حالم هم چندان خوب نیست در حالیکه به لطف مهربانی ها خدای بزرگ سالمم و بستری شدنم شایعه ای بیش نبود. اتفاقا در این چند روز به دلیل اتفاقی که برای شیوه دونلی نوازی من افتاد در خدمت دوستان در سازمان میراث فرهنگی بودم و برنامه هایی را به همین مناسبت اجرا کردم.
وی با اشاره به احوالات این سال‌های خود در عرصه معیشتی بیان کرد: من همواره به این موضوع اعتقاد داشتم که عمرم و روزی ام را از خدا می گیرم و به هیچ عنوان نیز وابسته انسان ها نیستم. من نمی خواهم به زور از کسی چیزی یا پولی بخواهم بنابراین هر آنچه در رزق و روزی است از عنایات پروردگار مهربان است که تاکنون من را زنده نگه داشته است. شاید حق من از این دنیا همان 180 هزار تومانی باشد که دوستان ماهانه به من پرداخت می کنند اما از سوی دیگر شیوه دونلی نوازی و خانه ام را ثبت ملی می کنند.
شاید حق من از این دنیا همان 180 هزار تومانی باشد که دوستان ماهانه به من پرداخت می کنند اما از سوی دیگر شیوه دونلی نوازی و خانه ام را ثبت ملی می کننداستاد اسپندار در پاسخ به اینکه چرا از طریق مراجع دولتی استان سیستان و بلوچستان به دنبال پیگیری و بهبود اوضاع فعلی نیست، تصریح کرد: شما فکر می کنید من این کار را می کنم که بروم در این ادارات التماس این و آن را بکنم تا این حقوق 180 هزار تومانی را چند هزار تومان افزایش دهند؟ نه من هیچوقت این کار را نمی کنم اگر می خواستم برای پول کارهایی را انجام دهم همان روزهایی که دولت فرانسه از من خواست که در آنجا بمانم و برای آنها کار کنم، همان جا می ماندم و پولم را دریافت می کردم. من یک وطن پرستم و فقط به حضور در ایرانی فکر می کنم که برای من بهترین خانه است.
این دونلی نواز ارزشمند موسیقی نواحی ایران در بخش پایانی صحبت های خود گفت: فکر نمی کنم کمک هزینه 180 هزار تومان پول یک دست لباس برای کودک دو ساله هم شود اما من دربرابر این فضایی که برای هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی انجام گرفته فقط سکوت می کنم و از خدا می خوام در این مدتی که زنده ام باعزت زندگی کنم. من فقط به خدا توکل می کنم و بر این باورم هر آنچه خدا بخواهد همان می شود. دیگر غیر از این نیز حرفی ندارم و مطمئن باشید بعد از این همه سال انقدر عزت دارم که برای یک حقوق 180 هزار تومانی التماس نکنم.
استاد شیر محمد اسپندار که در شهرستان بمپور بلوچستان به دنیا آمده است. او در نوجوانی به کشور پاکستان سفر کرد و در سال 37 بعد از کسب تجربه در حوزه موسیقی به ایران بازگشت. این هنرمند موسیقی نواحی تا سال 62 برای نواختن موسیقی بلوچی از تک نی نیز استفاده کرده است. اسپندار که موفق به کسب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه شده است هم اکنون به نوعی تنها دونلی نواز موسیقی نواحی ایران است.
ساز دونلی ساز بادی کمیاب و متشکل از دو نی است که در اصطلاح محلی به آن نر و ماده می گویند و در آن نی راست با هفت سوراخ نغمه اصلی را می نوازد و نی چپ با هشت سوراخ اجرای نت پایه را بر عهده داشته و بصورت واخوان استفاده می شود. نواختن دونلی بسیار دشوار است و تنها معدودی از نوازندگان بلوچ قادر به اجرای آن هستند.
وی با اشاره به احوالات این سال‌های خود در عرصه معیشتی بیان کرد: من همواره به این موضوع اعتقاد داشتم که عمرم و روزی ام را از خدا می گیرم و به هیچ عنوان نیز وابسته انسان ها نیستم. من نمی خواهم به زور از کسی چیزی یا پولی بخواهم بنابراین هر آنچه در رزق و روزی است از عنایات پروردگار مهربان است که تاکنون من را زنده نگه داشته است. شاید حق من از این دنیا همان 180 هزار تومانی باشد که دوستان ماهانه به من پرداخت می کنند اما از سوی دیگر شیوه دونلی نوازی و خانه ام را ثبت ملی می کنند.
شاید حق من از این دنیا همان 180 هزار تومانی باشد که دوستان ماهانه به من پرداخت می کنند اما از سوی دیگر شیوه دونلی نوازی و خانه ام را ثبت ملی می کننداستاد اسپندار در پاسخ به اینکه چرا از طریق مراجع دولتی استان سیستان و بلوچستان به دنبال پیگیری و بهبود اوضاع فعلی نیست، تصریح کرد: شما فکر می کنید من این کار را می کنم که بروم در این ادارات التماس این و آن را بکنم تا این حقوق 180 هزار تومانی را چند هزار تومان افزایش دهند؟ نه من هیچوقت این کار را نمی کنم اگر می خواستم برای پول کارهایی را انجام دهم همان روزهایی که دولت فرانسه از من خواست که در آنجا بمانم و برای آنها کار کنم، همان جا می ماندم و پولم را دریافت می کردم. من یک وطن پرستم و فقط به حضور در ایرانی فکر می کنم که برای من بهترین خانه است.
این دونلی نواز ارزشمند موسیقی نواحی ایران در بخش پایانی صحبت های خود گفت: فکر نمی کنم کمک هزینه 180 هزار تومان پول یک دست لباس برای کودک دو ساله هم شود اما من دربرابر این فضایی که برای هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی انجام گرفته فقط سکوت می کنم و از خدا می خوام در این مدتی که زنده ام باعزت زندگی کنم. من فقط به خدا توکل می کنم و بر این باورم هر آنچه خدا بخواهد همان می شود. دیگر غیر از این نیز حرفی ندارم و مطمئن باشید بعد از این همه سال انقدر عزت دارم که برای یک حقوق 180 هزار تومانی التماس نکنم.
استاد شیر محمد اسپندار که در شهرستان بمپور بلوچستان به دنیا آمده است. او در نوجوانی به کشور پاکستان سفر کرد و در سال 37 بعد از کسب تجربه در حوزه موسیقی به ایران بازگشت. این هنرمند موسیقی نواحی تا سال 62 برای نواختن موسیقی بلوچی از تک نی نیز استفاده کرده است. اسپندار که موفق به کسب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه شده است هم اکنون به نوعی تنها دونلی نواز موسیقی نواحی ایران است.
ساز دونلی ساز بادی کمیاب و متشکل از دو نی است که در اصطلاح محلی به آن نر و ماده می گویند و در آن نی راست با هفت سوراخ نغمه اصلی را می نوازد و نی چپ با هشت سوراخ اجرای نت پایه را بر عهده داشته و بصورت واخوان استفاده می شود. نواختن دونلی بسیار دشوار است و تنها معدودی از نوازندگان بلوچ قادر به اجرای آن هستند.
