به گزارش صراط،«کلودیا روزت»، روزنامه‌نگار مشهور آمریکایی و از خبرنگاران «بنیاد دفاع از
دموکراسی» در مقاله‌ای در روزنامه وال‌استریت ژورنال ایده انزوای ایران که
مقامات آمریکا تمایل زیادی به تبلیغ آن دارند را به چالش کشید و نوشت:
«ایران در سازمان ملل نیروگاهی قدرتمند است نه کشوری منفور.»
وی در ابتدای این مقاله می‌نویسد: «آقای اوباما دوست دارد ایران را کشوری منزوی‌شده توصیف کند اما در جایگاه ایران در سازمان ملل نه تنها نشانه‌ای از تنهایی دیده نمی‌شود، بلکه جمهوری اسلامی ایران در راهروها و کمیسیون‌های سازمان‌های قدرتمند، امپراطوری کوچکی برای خود راه انداخته است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «چطور چنین چیزی ممکن است؟ ایران تخطی از چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که خواستار پایان دادن به فعالیت‌های هسته‌ای غیرقانونی این کشور هستند را به سخره گرفته است.»
«روزت» در ادامه این مقاله با طرح این ادعا که ایران دارای سوابقی منفی در زمینه رعایت مسائل حقوق بشر بوده و از نگاه آمریکا به عنوان یکی از حامیان تروریسم دولتی به شمار می‌رود تأکید کرده ایران در سازمان ملل کشوری منفور نیست.
این روزنامه‌نگار آمریکایی در ادامه تصریح می‌کند لازم است ایران در سازمان ملل به خاطر اینکه تحت تحریم قرار گرفته و یا به خاطر اینکه از این تحریمها تخطی کرده است جریمه شود. وی می‌نویسد سازمان ملل نباید با تمام ۱۹۳ عضوش برخورد یکسانی داشته باشد.
کلودیا روزت می‌نویسد: «ایران در حال حاضر ریاست دومین بلوک بزرگ رأی‌دهی در مجمع عمومی سازمان ملل یعنی جنبش عدم تعهد با ۱۲۰ عضو را بر عهده دارد. اعضای این جنبش از قدرت رای‌دهی بالایی در سازمان ملل برخوردار هستند، اما اکثر آنها تمایلی ندارند برای رسیدن به ریاست این جنبش منابع لازم را اختصاص دهند.»
وی می‌افزاید: «پس از اینکه ایرانِ غنی از نفت این وظیفه را به عهده گرفت، سال گذشته با برگزاری نشستی که بان‌کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل در آن شرکت کرد، مورد تشویق قرار گرفت.»
کلودیا روزت تصریح کرد: «این روزها وقتی دیپلمات‌های ایران در نشست‌های سازمان ملل صحبت می‌کنند، نفوذ سخن آنها به عنوان نماینده کشورهای عدم تعهد که بیش از نیمی از کشورهای سازمان ملل را شامل می‌شود، دو چندان می‌شود.»
این گزارش می‌افزاید: «ایران از هنگامی که در سال ۲۰۰۶ هدف تحریم‌های سازمان ملل قرار گرفت در شورای حکام بسیاری از سازمان‌های اصلی سازمان ملل هم کرسی به دست آورد. برخی از این سازمان‌ها سالانه میلیاردها دلار سرمایه دارند که کشورهای غربی آنها را اعطا می‌کنند. ایران امسال در هیئت اجرایی ۳۶ عضوی آژانس کشتی‌رانی سازمان ملل کرسی به دست آورد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «ایران علاوه بر کرسی ای که در کمیسیون جایگاه زنان سازمان ملل دارد یکی از اعضای هیئت مدیره آژانس کودکان سازمان ملل موسوم به یونیسف هم هست.»
این روزنامه‌نگار آمریکایی به عضویت ایران در بسیاری از دیگر آژانس‌های مهم سازمان ملل هم اشاره کرده و نوشته ایران به هر یک از این آژانس‌ها نمایندگانی «چرب‌زبان و جذاب» هم فرستاده که از نفوذ کلام برخوردارند.
وی به عنوان یکی از این نمایندگان «علی‌اصغر سلطانیه»، نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را مثال می‌زند: «در وین، که مقر یکی از مجموعه‌های بزرگ سازمان ملل با حضور آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، علی‌اصغر سلطانیه نماینده‌ای با نفوذ است.»
روزت در ادامه می‌نویسد: «وی که آموزش های فیزیک هسته‌ای دیده و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان نماینده ایران در آژانس انتخاب شده، ریاست هیئتی از ایران را بر عهده دارد که از لحاظ اندازه به بزرگی یک بلوک شهری است.»
در ادامه این توصیف از علی‌اصغر سلطانیه آمده است: «آقای سلطانیه در میان کارکنان آژانس به میهمان‌نوازی شهرت دارد.»
وی در ابتدای این مقاله می‌نویسد: «آقای اوباما دوست دارد ایران را کشوری منزوی‌شده توصیف کند اما در جایگاه ایران در سازمان ملل نه تنها نشانه‌ای از تنهایی دیده نمی‌شود، بلکه جمهوری اسلامی ایران در راهروها و کمیسیون‌های سازمان‌های قدرتمند، امپراطوری کوچکی برای خود راه انداخته است.»
وی در ادامه می‌افزاید: «چطور چنین چیزی ممکن است؟ ایران تخطی از چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که خواستار پایان دادن به فعالیت‌های هسته‌ای غیرقانونی این کشور هستند را به سخره گرفته است.»
«روزت» در ادامه این مقاله با طرح این ادعا که ایران دارای سوابقی منفی در زمینه رعایت مسائل حقوق بشر بوده و از نگاه آمریکا به عنوان یکی از حامیان تروریسم دولتی به شمار می‌رود تأکید کرده ایران در سازمان ملل کشوری منفور نیست.
این روزنامه‌نگار آمریکایی در ادامه تصریح می‌کند لازم است ایران در سازمان ملل به خاطر اینکه تحت تحریم قرار گرفته و یا به خاطر اینکه از این تحریمها تخطی کرده است جریمه شود. وی می‌نویسد سازمان ملل نباید با تمام ۱۹۳ عضوش برخورد یکسانی داشته باشد.
کلودیا روزت می‌نویسد: «ایران در حال حاضر ریاست دومین بلوک بزرگ رأی‌دهی در مجمع عمومی سازمان ملل یعنی جنبش عدم تعهد با ۱۲۰ عضو را بر عهده دارد. اعضای این جنبش از قدرت رای‌دهی بالایی در سازمان ملل برخوردار هستند، اما اکثر آنها تمایلی ندارند برای رسیدن به ریاست این جنبش منابع لازم را اختصاص دهند.»
وی می‌افزاید: «پس از اینکه ایرانِ غنی از نفت این وظیفه را به عهده گرفت، سال گذشته با برگزاری نشستی که بان‌کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل در آن شرکت کرد، مورد تشویق قرار گرفت.»
کلودیا روزت تصریح کرد: «این روزها وقتی دیپلمات‌های ایران در نشست‌های سازمان ملل صحبت می‌کنند، نفوذ سخن آنها به عنوان نماینده کشورهای عدم تعهد که بیش از نیمی از کشورهای سازمان ملل را شامل می‌شود، دو چندان می‌شود.»
این گزارش می‌افزاید: «ایران از هنگامی که در سال ۲۰۰۶ هدف تحریم‌های سازمان ملل قرار گرفت در شورای حکام بسیاری از سازمان‌های اصلی سازمان ملل هم کرسی به دست آورد. برخی از این سازمان‌ها سالانه میلیاردها دلار سرمایه دارند که کشورهای غربی آنها را اعطا می‌کنند. ایران امسال در هیئت اجرایی ۳۶ عضوی آژانس کشتی‌رانی سازمان ملل کرسی به دست آورد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «ایران علاوه بر کرسی ای که در کمیسیون جایگاه زنان سازمان ملل دارد یکی از اعضای هیئت مدیره آژانس کودکان سازمان ملل موسوم به یونیسف هم هست.»
این روزنامه‌نگار آمریکایی به عضویت ایران در بسیاری از دیگر آژانس‌های مهم سازمان ملل هم اشاره کرده و نوشته ایران به هر یک از این آژانس‌ها نمایندگانی «چرب‌زبان و جذاب» هم فرستاده که از نفوذ کلام برخوردارند.
وی به عنوان یکی از این نمایندگان «علی‌اصغر سلطانیه»، نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را مثال می‌زند: «در وین، که مقر یکی از مجموعه‌های بزرگ سازمان ملل با حضور آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، علی‌اصغر سلطانیه نماینده‌ای با نفوذ است.»
روزت در ادامه می‌نویسد: «وی که آموزش های فیزیک هسته‌ای دیده و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان نماینده ایران در آژانس انتخاب شده، ریاست هیئتی از ایران را بر عهده دارد که از لحاظ اندازه به بزرگی یک بلوک شهری است.»
در ادامه این توصیف از علی‌اصغر سلطانیه آمده است: «آقای سلطانیه در میان کارکنان آژانس به میهمان‌نوازی شهرت دارد.»
