* ابتدا در مورد وضعیتتان در چین توضیح بدهید.
- من از چهارم فروردین، تهران را به مقصد چین ترک کردم و از پنجم در اینجا مستقر شدم. قرارداد را هم در همان ایران به صورت اینترنتی امضا کردم و آنها پیشنهاد خوبی را برای بازی در مرحله مقدماتی جام باشگاه‌های آسیا داده بودند. من نیز به خاطر پولی که در فوتسال چین ردوبدل می‌شود به اینجا آمدم تا یکسری بازیکن و مربی ایرانی دیگر نیز در آینده به چین بیایند. به هر حال من با این نیت آمده‌ام و می‌خواهم رابطه ای بین فوتسال ایران و چین برقرار شود. افراد بزرگی در فوتبال هم مثل مارچلو لیپی در این کشور فعالیت می‌کنند. چینی‌ها به دلیل سابقه خوب من به دنبالم آمده اند.
* در حال حاضر از پیوستن به تیم شنژن راضی هستید؟
- از لحاظ پولی برایم خوب بود و غیر ممکن است از این پس در فوتسال آسیا چنین رقمی ردوبدل شود و شاید اگر رقم بالاتری هم پیشنهاد می دادم قبول می‌کردند. اما در کل ارزش آمدن ندارد. بازی در شنژن برایم بعد فنی نداشت و من تنها به خاطر رقم بالایش به اینجا آمدم، اما الان اگر به عقب‌تر برگردم، چنین تصمیمی نخواهم گرفت و پیشنهاد چینی‌ها را رد می‌کنم.
* پس می‌توان گفت که پشیمان هستید.
- پشیمان نیستم، چون به هر حال این هم یک تجربه محسوب می‌شود، اما من که همیشه دید وسیعی داشتم، بازی کردن در چنین سطحی پوئن منفی محسوب می‌شود. زمانی که در لاتزیو ایتالیا بازی می‌کردم پیشنهادات خوبی از مسکو و حتی بارسلونا داشتم، اما نرفتم. به هر حال اکنون تصمیمی است که گرفته‌ام و امیدوارم که پشیمان نشوم.
* وضعیت فوتسال چین را چطور می بینید؟
- وقتی وارد چین شدم به ایرانی بودنم بالیدم چون ما دنیای استعدادیم، ولی قدر خودمان را نمی‌دانیم. فوتسالی که رو به اوج بود به این روز افتاده، این در حالی است که چین بدون داشتن سابقه‌ای در فوتسال دنیای امکانات است. سالن‌های با کیفیت و امکانات خوب مهیا است، اما استعداد صفر است. مطمئنا تیم محلی یا انتهای جدولی لیگ ما قهرمان لیگ چین را به راحتی و با اختلاف شکست می‌دهد، اما چرا ما باید این طوری باشیم؟ از روزی که من به چین آمده‌ام، گفتم از نظر خودم کار بیزینسی کرده‌ام و فقط پول خوبی را برای مدت کمی گرفته‌ام، اما الان می گویم جایی آمده ام که اصلا فوتسال بلد نیستند. اگر قبلا می گفتم اختلاف فوتسال ایران و چین 10 سال است، الان می گویم که چین به لحاظ امکانات پنجاه سال جلو است، ولی ما به لحاظ استعداد 100 سال جلوتریم.
* با این وجود امکانات خوبی در اختیار شما قرار می‌گیرد.
- بله. باشگاه تمام امکانات را دارد و زمانی که به چین رسیدم مبلغ پیش قرارداد را پرداخت کردند تا الان هم هر حرفی که زده‌اند عملی شده است. یک روز گفتم می‌خواهم بروم بدوم که آنها فضای اختصاصی برایم در دل کوه با تمام امکانات ورزشی فراهم کردند. به هر حال وضع مالی مالک باشگاه خوب بوده و او صاحب پنج هتل در چین است و با سرمایه‌گذاری‌هایی که در سال‌های اخیر کرده دو قهرمانی در لیگ برتر چین را به دست آورده است. صعود از مرحله گروهی هم برایش اهمیت بسیاری دارد. همچنین به شدت به دنبال این است تا یک قرارداد بلند مدت با من ببندد.
* تیم شنژن در چین طرفدارانی هم دارد؟
- همان طوری که گفتم با توجه به امکانات بالای چینی‌ها تمام ورزشکاران‌شان گنجایش بیش از پنج- شش هزار تماشاگر دارد. من دو بازی آخر تیم در لیگ را هم دیدم که در اولی‌اش 500 نفر آمدند، اما در دومی‌اش نزدیک به سه هزار تماشاگر حضور داشتند. نمی‌دانم دلیلش چه بود و من هم زیاد سوال نمی کردم. فکر کنم در بازی آخر با تیم مقابل کری زیادی داشتند.
* برای حضور در مسابقات انتخابی جام باشگاه های آسیا آماده شده اید؟
- ما دوشنبه عازم مالزی هستیم، اما چشمم از این تیم آب نمی‌خورد، ولی باید تلاش خودمان را بکنیم. من زمانی که به چین آمدم دو مسابقه تیم در لیگ باقی مانده بود و تنها سه جلسه کار گروهی انجام دادیم. از پنجشنبه هم اردوی دو روزهای را آغاز کرده‌ایم که صبح و بعد از ظهر تمرین داریم. مربی تیم، بازیکن تیم ملی چین بوده و او را از قبل می‌شناختم. او جزو سه، چهار بازیکن خوب چین بود که الان هم با وجود داشتن 30 سال سن سرمربی تیم است. اما جالب است روز اول به من گفتند تیم‌شان سه، چهار ملی‌پوش دارد، ولی الان می بینم که فقط یک ملی‌پوش وجود دارد که آن هم از بازیکنانی بوده که به تیم ملی دعوت می‌شده و خط می‌خورد. همچنین دو بازیکن برزیلی را به خدمت گرفته‌اند که فکر می‌کنم که اصلا برزیلی نیستند و آنها را از بورکینا فاسو آورده باشند!
* شناختی از حریفان‌تان در مرحله گروهی مسابقات دارید؟
- حریف تایلندی‌مان بسیار قدر است و با توجه به این که 9 ملی‌پوش دارد، شاپا بازیکن برزیلی گیتی‌پسند را هم به خدمت گرفته است. حریف دیگرمان هم تیم پاسارگاد بوده که مدیریتش بر عهده یک ایرانی است. همچنین داوود عباسی و حامد حاج مهدی دو بازیکن ایرانی در این تیم بازی می‌کنند. عباسی بازیکن تیم ملی بوده و از لحاظ کیفیتی در وضعیت خوبی است. اگر قرار بود تیم ملی چین با تیم ملی فیلیپین بازی کند، چشم بسته می‌گفتم که چین بهتر است، اما الان که وضعیت شنژن را از نزدیک دیدم می گویم همه چیز در زمین مشخص می‌شود. اولین بازی مان هم با تیم پاسارگاد است. در گروه‌مان یک تیم تایوانی هم هست که هیچ شناختی از آن ندارم. ما ابتدا سعی می‌کنیم از گروه بالا برویم و در ادامه باید با تجربه بیشتری بازی کنیم. البته این را هم بگویم که تیم در کار دفاعی واقعا مبتدی است. با مربی هم صحبت کردم و گفتم که تیم‌مان در کارهای دفاعی افتضاح است. تیم ملی چین در این زمینه بهتر بود، اما اینجا تعجب می‌کنم که چرا تا این حد ضعیف هستند. در کل می‌توانم بگویم شنژن یک تیم کاملا آماتور است. به قدری غیر حرفه‌ای‌اند که 10 دقیقه قبل از بازی و گرم کردن کلی موز و شیرینی می‌خوردند. نمی‌دانم یا ما عقبیم یا این‌ها آماتورند (با خنده). نماینده AFC هم که مرا در چین دیده بود حسابی تعجب کرد و پرسید که برای چه به اینجا آمده‌ای.
* در امور فنی هم به سرمربی تیم کمک می کنید؟
- در قراردادم چنین وظیفه‌ای تعیین نشده، اما مربی تیم رفیقم است و او در جریان بازی‌های آسیایی چند بار به اتاقم می‌آمد و پیراهنش را با من عوض می‌کرد. همچنین در چند روز اخیر نیز به اتاقم آمده و در کل پسر خوبی است. من هم به او گفته‌ام که ا گر حرفی می‌زنم و مشورتی می‌دهم سرمربی تو هستی و اگر ضعف تیم را می گویم ناراحت نشو. مالزی جایی است که بازیکنان باید کمترین اشتباه را انجام دهند. او نیز تمام حرف‌هایم را قبول کرد و گفت که می‌دانم تیمم مشکلات زیادی دارد. این را هم اضافه کنم که شنزن مشکل گلزنی دارد و با توجه به این که آنها قادر به دادن پاس سالم هم نیستند، نمی‌دانم باید چه کار کنم. با این حال من در کل 26 روز در چین هستم و این را هم می گذارم به حساب این که به عنوان یک توریست به دو کشور چین و مالزی سفر کرده‌ام!
* با توجه به این که نزدیک به یک سال و نیم در هیچ تیمی بازی نکرده‌اید، فکر می‌کنید می‌توانید همچون سابق پا به توپ شوید؟
- شرایط بدنی، استقامتی و سیستم هوازی‌ام فوق‌العاده است. من در یک سال اخیر تمرین را تعطیل نکرده بودم و در بالاترین سطح جسمانی قرار دارم، اما از لحاظ فنی اگر در لیگ بازی می‌کردم الان مشکلی نداشتم. من در اینجا باید تیم را راه بیاندازم، اما خودم بی‌نصیبم. در ایران یک پاس می‌انداختم و کنارم بازیکنان حرفهای بودند که آن را تبدیل به گل می‌کردند، اما اینجا باید به خیلی چیزها فکر کنم. اما در نیمه نخست بازی اول دوباره شرایط ایده آلم را پیدا می کنم و در جریان مسابقه قرار می گیرم.
* آیا بازوبند کاپیتانی را شما داده اند؟
- مربی و هم تیمی هایم چند بار بازوبند را پیشنهاد دادند اما قبول نکردم و گفتم اجازه دهید بازوبند دست قدیمی ترین بازیکن تیم باشد تا حداقل، روحیه او به خاطر کاپیتانی زیاد شود. البته شاید در جریان بازی‌ها اتفاق دیگری بیفتد و بازوبند را قبول کنم. همچنین شماره پیراهنم هم چون دیر تر از همه به تیم ملحق شدم، به احتمال زیاد، دو خواهد بود.
* راستی! اسم کامل تیم جدیدتان چیست؟
- باور می‌کنید که اسم کامل تیم را هم نمی‌دانم؟ یک چیزهایی شنیده‌ام و فکر می‌کنم اسم تیم «شنزوا» باشد؛ یک همچین چیزهایی است!
* مهمترین مشکل ات در چین چیست؟ ورزشکاران ایرانی هر زمان به چین سفر کرده‌اند از لحاظ تغذیه مشکل داشتند، وضعیت شما چطور است؟
- در قراردادم شرط گذاشته بودم که یک همراه به اینجا بیاورم، به همین دلیل آقای علیخانی که از کودکی با هم دوست بودیم، در چین همراهم است و از لحاظ داشتن یک همراه مشکلی ندارم اما غذاهای اینجا اصلا باب میل ایرانی‌ها نیست. من به مسئولان باشگاه گفته‌ام که ما مسلمانیم و باید غذای اسلامی برایمان تهیه کنید ، اما غذای اسلامی‌شان هم چندان چنگی به دل نمی‌زند و ما مجبوریم فقط از ماهی و میگو استفاده کنیم. به هر حال من به اینجا آمده ام و حرفهای باید فکر کنم. هر چند تیم ضعیف است، اما انتخابی است که خودم کرده‌ام . ابتدای کار هم می دانستم که سخت است، اما فکر نمی کردم که تا این حد سخت باشد.
* پیشنهادی برای تمدید قراردادتان هم شده است؟
- همین دیشب پیشنهاد دادند که برای مرحله نهایی جام باشگاه‌های آسیا هم تیم را همراهی کنم، اما من گفتم که ابتدا تیم صعود کند و سپس تصمیم می گیرم، اما اگر تیم صعود هم کند نمی‌نمانم!
* حرفی باقی مانده؟
