صراط:این شاید لذتبخش ترین مسابقه زنانه باشد که هیجان دویدن و سر خوردن و زمین افتادن با کفش های پاشنه بلند را یک جا در خود دارد. مسابقه ای که فرصت خوبی به شرکت کنندگانش می دهد تا مهارت خود را در پوشیدن کفش های پاشنه بلند به رخ دیگران بکشانند.
مسابقه دو با کفش پاشنه دار در آوریل هر سال برگزار می شود و حداقل طول پاشنه برای دویدن روی آسفالت باید 5سانتی متر باشد. برنده کسی خواهد بود که مسیر مسابقه را سریعتر بدود و بدون زمین خوردن به خط پایان برسد.
"
مسابقه دویدن با کفش پاشنه دار شاید یکی از خنده دارترین رقابت های دنیا باشد اما مسابقه های دیگری هم هستند که روی دست این مسابقه پر افت و خیز بلند شده اند. از مسابقه کول کردن همسر تا فرار از زامبی های گرسنه!
دوندگان همسر به دوش
اما شاید جالب ترین رقابت دنیا، مسابقه «کول کردن همسر» باشد که حتی از یک مسابقه فراتر رفته و حالا به چشم ورزش به آن نگاه می شود. در این مسابقه، مردان شرکت کننده باید زنان خود را به دوش بگیرند و بدوند. برنده رقابت کسی است که در کوتاه ترین زمان از موانع بین راه بگذرد و به خط پایان برسد. معمولا مسیر این مسابقه 250متر تعیین می شود و زنانی که در رقابت حمل می شوند باید بالای 16سال داشته باشند. موانع مسابقه هم شامل برکه گل آلود، استخر کم عمق و مسیر سنگلاخی می شود.
در بعضی از رقابت ها زن ها باید به شکل واژگون شده روی دوش همسرشان قرار بگیرند و در برخی دیگر، زن ها پشت همسرشان سوار می شوند.
"
زره زنبوری چینی ها
اینجا صحبت از چند کیلو زنبور عسل است که شرکت کنندگان آنها را روی بدن خود حمل می کنند. در این رقابت، شرکت کننده باید نزدیک چند کندوی عسل بایستد و بدنش را به عطر و طعم مورد علاقه زنبورها آغشته کند. بعد از آن که زنبورها سر تا سر بدن شرکن کننده را پوشاندند، رقابت رسما شروع می شود و برنده کسی خواهد بود که بتواند در مدت زمان یک ساعت بیشترین تعداد زنبور را روی بدن خود نگه دارد. تعداد زنبورها بر اساس وزن آنها سنجیده می شود و هر کس بیشترین افزایش وزن را در حین رقابت داشته باشد، برنده خواهد شد. وزن این زنبورها گاهی تا 30 کیلوگرم هم می رسد.
"
روز زامبی های گرسنه
«جانت را بردار و برو!» این نام مسابقه ای است که هر سال در اروپا برگزار می شود و در آن مردم شهر دو دسته می شوند. زامبی هایی با سر و صورت خونین و دندان های تیز که دنبال طعمه می گردند و آدم هایی که باید در یک مسیر 5کیلومتری از دست زامبی ها فرار کنند. البته زامبی ها شرکت کننده های دستگیر شده را نمی خورند. آنها فقط یکی از پرچم های سلامتی را که روی کمر بند شرکت کننده ها نصب شده باز می کنند و شرکت کننده ای که تمام پرچم هایش را به این شیوه از دست بدهد، بازنده است.
پرواز موبایل ها
هرچه نفرت از گوشی موبایل تان دارید، اینجا خالی کنید! اولین بار کریستینا لوند، صاحب هتل لوسیرانتال در فنلاند تصمیم گرفت چنین مسابقه ای را برگزار کند تا هم خشم بشر از این تکنولوژی پردردسر خالی شود و هم بهترین پرتاب کننده جایزه بگیرد.
آنها در یک فضای باز دور هم جمع می شوند و گوشی های قدیمی خود را به دورترین نقطه ممکن پرتاب می کنند. آخرین رکورد پرتاب موبایل را یک مرد انگلیسی با ۸۳ متر و۹۵ سانتی متر به دست آورده است.
"
جنگ موشی!
اسپانیایی ها به برگزاری جشنواره های عجیب و غریب معروف هستند. اما این شاید از همه جشن هایی که شما نامشان را شنیده اید، عحیب تر باشد: جشنواره پرتاب موش!
آنها در روزی از سال دور هم جمع می شوند و جنگ موشی شان را آغاز می کنند. یعنی پرتاب موش های مرده به صورت همدیگر! در گذشته البته این موش های زنده بودند که به سر و صورت مردم پرتاب می شد اما کم کم لاشه های موش جایگزین موش های زنده شدند تا از یک هفته مانده به مسابقه، مردم تله موش هایشان را کار بیندازند و شروع به شکار موش کنند!
کرم یابی در انگلستان
انگلیسی ها یک مسابقه قدیمی دارند به نام کرم یابی. در این مسابقه هر شرکت کننده نیم ساعت زمان دارد تا خاک را بگردد و بیشترین تعداد کرم خاکی را پیدا کند. این که بیرون کشیدن کرم از خاک چه لذتی دارد هنوز مشخص نیست اما بدون شک ذوق کشف کردن را در شرکت کنندگان این مسابقه جوابگو خواهد بود.
پرش از روی شتر
در یمن، سال ها است که یک رقابت عجیب برگزار می شود. پرش از روی بیشترین تعداد شتر! شرط مسابقه این است که شرکت کنندگان از روی دو یا سه شتری که پهلو به پهلوی هم ایستاده اند بپرند. برنده کسی خواهد بود که از روی بیشترین تعداد شتر بپرد.
من دوس دارم تو مسابقه کول کردن همسر شرکت کنم ولی مجردم حیف...!
کاش توی ایران هم بود.آخه چرا اینجا دنیا اومدم
این دوروز دنیاروهم ما خیر نمی بینیم بااین وضع بد ایران
حتی اگه ولادت کسی هم هست همون مداحی رو انجام میدن و فقط دست میزنن و میگن ما خوشحالیم.
به نظر من یکی از بدبخت ترین مردم دنیا هستیم.
چراجمع می بندی.خوشبختی وبدبختی درنوع نگاه آدمهابه زندگی وحوادث وامتحانات نمودپیدامی کند
می توان دراوج سختی ها،خوشبخت بود ومی توان دراوج آسایش،بدبخت بود.
ضمنازیبایی های آداب ورسوم وفرهنگ ایرانی درهیچ جای دنیانیست.همچنین امنیت.
..
انصافاتوايران يه نفرهست كه دل ودماغ اين كاراروداشته باشه؟
نميدونم چرامردم اين كشوراي اكثرااروپايي بااينكه مشكلات اقتصادي وبي كاريشون ازايران بيشتره!!!!!!!!!!!!!!!!!بازم دلشون خوشه.