صراط:آيا انگليس در تصميمي كه در دهه 1960 ميلادي گرفت و
بر اساس آن نيروهاي خود را از مناطق شرق كانال سوئز خارج كرد، بازنگري مي
كند و حضور نظامي – استراتژيك دائمي خود را در خاورميانه بازسازي مي كند.
اين پرسش را پروفسور "مايكل كلارك" عضو موسسه سلطنتي خدمات متحد انگليس در گزارش مفصلي مطرح كرده است.
به گزارش شفاف در گزارشی كه بي بي سي منتشر شده، آمده است: با اينكه اين موضوع هنوز به عنوان سياست دولت مطرح نشده است اما به نظر مي رسد كه انگليس به نقطه اتخاذ تصميمي رسيده است كه بر اساس آن توجيه استراتژيك سياست هاي دفاعي و امنيتي اش نسبت به منطقه خليج فارس امري معقول و منطقي مي شود.
زير آسمان صاف سحراي امارات دسته اي از هواپيماهاي سلاح هوايي سلطنتي انگليس از نوع "تورنادو" در پايگاهي در منطقه "المنهاد" وجود دارد. اين پايگاه هوايي پايگاهي است واقع در جنوب دبي كه تحت كنترل شديد است.
در ماه نوامبر گذشته "ديويد كامرون" نخست وزير انگليس را ديدم كه در همين پايگاه هوايي به همراه ميزبانان اماراتي خود براي بازرسي تمرينات هواپيماهاي نوع "تايفون" وابسته به سلاح هوايي انگليس در حال پرواز بود.
از آان زمان تا كنون امارات ميليون ها پوند را براي توسعه اين پايگاه هوايي كه به زودي به عنوان نقطه آغاز عقب نشيني نيروهاي نظامي انگليسي و تجهيزات آنها از افغانستان مورد استفاده قرار مي گيرد، صرف كرده است.
در بحرين و در پايگاه نظامي ديگري دور از چشم مردم و اعتراضات اين كشور نيروهاي دريايي انگليس در مقر اصلي نيروي دريايي انگليس كه به "فرماندهي دريايي انگليس" مشهور است، حضور دارند. جايي كه هماهنگ با مقر ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريكا، مين ياب هاي انگليسي و ناوچه هاي دريايي در منطقه خليج فارس قرار دارند.
در عربستان سعودي نيز كه مركزي براي نيروهاي نظامي كشورهاي غربي به شمار نمي آيد، خلبان هايي از نيروي دريايي انگليس همواره مشغول آموزش استفاده از هواپيماهاي "تايفون" به نيروهاي دريايي سعودي هستند. اين آموزش ها بر اساس توافقنامه دفاعي گسترده اي صورت مي گيرد كه ميان عربستان سعودي و انگليس امضا شده است.
در عمان كه در سال 2001 ميزبان بزرگ ترين مانور نظامي انگليس بود، روابط دفاعي دو كشور بسيار محكم شده است.براي نظارت بر اين روابط، دو فرمانده نظامي با رتبه ميژور ژنرال با دو ستاره نظامي به طور دائم حضور دارند.
در قطر قرار است اولين دوره آموزشي نظامي در دانشگاهي با مديريت نيروهاي انگليسي در سپتامبر 2013 آغاز شود. كويت نيز از انگليس براي راه اندازي اولين آكادمي نظامي مشابه آكادمي نظامي سلطنتي "ساندهارست" كمك گرفته است.
بيشتر اين فعاليت ها به "سيمون مايال" مشاور ارشد وزارت دفاع انگليس در امور خاورميانه كه در سال 2011 براي اين سمت انتخاب شد، برمي گردد.
در مورد انگليس نيز بايد تاكيد كنيم كه اصل منطقي استراتژيكي كه در وراي همه اين فعاليت ها وجود دارد فراتر از فروش سلاح هاي دفاعي به كشورهاي مذكور است. مسئله اي كه با توجه به پرونده هاي حقوق بشري اين كشورها كه با انتقادات شديدي همراه است، في نفسه مورد بحث است.
اين مسئله در زماني مطرح مي شود كه سه شهروند انگليسي به اتهام ارتكاب جرايم در زمينه مواد مخدر در امارات محاكمه شدند و سازمان هاي حقوقي اعلام كرده اند كه تحت شكنجه قرار گرفته اند.
در ماه دسامبر 2012 ژنرال "ديويد ريچارد" رئيس فرماندهي دفاعي انگليس اعلام كرد كه بعد از افغانستان، منطقه خليج فارس مقر اصلي فعاليت هاي نظامي ما خواهد بود.
اين گفته ژنرال ريچارد با حضور نيروها و تجهيزات نظامي انگليس پيش از آنكه نيازي به آنها پيدا شود و همچنين اعلام حمايت فوري از هم پيمانان انگليس در منطقه خليج فارس، تاييد مي شود.
در مورد دولت هاي كشورهاي عربي منطقه خليج فارس كه شاهد تشنج هايي به دليل انقلاب هاي عربي 2011 هستند و همچنين وجود بلندپروازي هاي منطقه اي ايران و نيز تمركز پنتاگون بر منطقه اقيانوس آرام، حضور نظامي انگليس به آنها اطمينان لازم را مي دهد.
از نظر عربستان و ديگر كشورهاي عربي منطقه خليج فارس عقب نشيني نيروهاي نظامي انگليسي در دهه 1960 ميلادي پايان دخالت نظامي انگليس نبود بلكه برعكس آغازي براي حمايت نظامي از اين كشورها بود.
اين حضور نظامي براي انگليس فوايد اقتصادي دنبالي به همراه دارد. انگليس با اين حضور نظامي بازيگر پيشگام اروپايي و غربي در منطقه خليج فارس مي شود.
اما از جهتي نبايد به عواقب غيرعمدي اين حضور نظامي بي توجه بود. عواقبي كه ممكن است شامل نزاع ها و درگيري هاي مذهبي ميان سني و شيعه در منطقه ناآرام جهان شود كه ساخته دست ما نباشد اما حضور نظامي ما منجر به وقوع آنها شود.
اين پرسش را پروفسور "مايكل كلارك" عضو موسسه سلطنتي خدمات متحد انگليس در گزارش مفصلي مطرح كرده است.
به گزارش شفاف در گزارشی كه بي بي سي منتشر شده، آمده است: با اينكه اين موضوع هنوز به عنوان سياست دولت مطرح نشده است اما به نظر مي رسد كه انگليس به نقطه اتخاذ تصميمي رسيده است كه بر اساس آن توجيه استراتژيك سياست هاي دفاعي و امنيتي اش نسبت به منطقه خليج فارس امري معقول و منطقي مي شود.
زير آسمان صاف سحراي امارات دسته اي از هواپيماهاي سلاح هوايي سلطنتي انگليس از نوع "تورنادو" در پايگاهي در منطقه "المنهاد" وجود دارد. اين پايگاه هوايي پايگاهي است واقع در جنوب دبي كه تحت كنترل شديد است.
در ماه نوامبر گذشته "ديويد كامرون" نخست وزير انگليس را ديدم كه در همين پايگاه هوايي به همراه ميزبانان اماراتي خود براي بازرسي تمرينات هواپيماهاي نوع "تايفون" وابسته به سلاح هوايي انگليس در حال پرواز بود.
از آان زمان تا كنون امارات ميليون ها پوند را براي توسعه اين پايگاه هوايي كه به زودي به عنوان نقطه آغاز عقب نشيني نيروهاي نظامي انگليسي و تجهيزات آنها از افغانستان مورد استفاده قرار مي گيرد، صرف كرده است.
در بحرين و در پايگاه نظامي ديگري دور از چشم مردم و اعتراضات اين كشور نيروهاي دريايي انگليس در مقر اصلي نيروي دريايي انگليس كه به "فرماندهي دريايي انگليس" مشهور است، حضور دارند. جايي كه هماهنگ با مقر ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريكا، مين ياب هاي انگليسي و ناوچه هاي دريايي در منطقه خليج فارس قرار دارند.
در عربستان سعودي نيز كه مركزي براي نيروهاي نظامي كشورهاي غربي به شمار نمي آيد، خلبان هايي از نيروي دريايي انگليس همواره مشغول آموزش استفاده از هواپيماهاي "تايفون" به نيروهاي دريايي سعودي هستند. اين آموزش ها بر اساس توافقنامه دفاعي گسترده اي صورت مي گيرد كه ميان عربستان سعودي و انگليس امضا شده است.
در عمان كه در سال 2001 ميزبان بزرگ ترين مانور نظامي انگليس بود، روابط دفاعي دو كشور بسيار محكم شده است.براي نظارت بر اين روابط، دو فرمانده نظامي با رتبه ميژور ژنرال با دو ستاره نظامي به طور دائم حضور دارند.
در قطر قرار است اولين دوره آموزشي نظامي در دانشگاهي با مديريت نيروهاي انگليسي در سپتامبر 2013 آغاز شود. كويت نيز از انگليس براي راه اندازي اولين آكادمي نظامي مشابه آكادمي نظامي سلطنتي "ساندهارست" كمك گرفته است.
بيشتر اين فعاليت ها به "سيمون مايال" مشاور ارشد وزارت دفاع انگليس در امور خاورميانه كه در سال 2011 براي اين سمت انتخاب شد، برمي گردد.
در مورد انگليس نيز بايد تاكيد كنيم كه اصل منطقي استراتژيكي كه در وراي همه اين فعاليت ها وجود دارد فراتر از فروش سلاح هاي دفاعي به كشورهاي مذكور است. مسئله اي كه با توجه به پرونده هاي حقوق بشري اين كشورها كه با انتقادات شديدي همراه است، في نفسه مورد بحث است.
اين مسئله در زماني مطرح مي شود كه سه شهروند انگليسي به اتهام ارتكاب جرايم در زمينه مواد مخدر در امارات محاكمه شدند و سازمان هاي حقوقي اعلام كرده اند كه تحت شكنجه قرار گرفته اند.
در ماه دسامبر 2012 ژنرال "ديويد ريچارد" رئيس فرماندهي دفاعي انگليس اعلام كرد كه بعد از افغانستان، منطقه خليج فارس مقر اصلي فعاليت هاي نظامي ما خواهد بود.
اين گفته ژنرال ريچارد با حضور نيروها و تجهيزات نظامي انگليس پيش از آنكه نيازي به آنها پيدا شود و همچنين اعلام حمايت فوري از هم پيمانان انگليس در منطقه خليج فارس، تاييد مي شود.
در مورد دولت هاي كشورهاي عربي منطقه خليج فارس كه شاهد تشنج هايي به دليل انقلاب هاي عربي 2011 هستند و همچنين وجود بلندپروازي هاي منطقه اي ايران و نيز تمركز پنتاگون بر منطقه اقيانوس آرام، حضور نظامي انگليس به آنها اطمينان لازم را مي دهد.
از نظر عربستان و ديگر كشورهاي عربي منطقه خليج فارس عقب نشيني نيروهاي نظامي انگليسي در دهه 1960 ميلادي پايان دخالت نظامي انگليس نبود بلكه برعكس آغازي براي حمايت نظامي از اين كشورها بود.
اين حضور نظامي براي انگليس فوايد اقتصادي دنبالي به همراه دارد. انگليس با اين حضور نظامي بازيگر پيشگام اروپايي و غربي در منطقه خليج فارس مي شود.
اما از جهتي نبايد به عواقب غيرعمدي اين حضور نظامي بي توجه بود. عواقبي كه ممكن است شامل نزاع ها و درگيري هاي مذهبي ميان سني و شيعه در منطقه ناآرام جهان شود كه ساخته دست ما نباشد اما حضور نظامي ما منجر به وقوع آنها شود.
