بازهم بی‌پولی متهم ردیف اول است
در میان همه چراهایی که درباره اجرایی نشدن این طرح وجود دارد، فاطمه رهبر، رییس فراکسیون زنان و خانواده مجلس شورای اسلامی کمبود بودجه را عامل اجرایی نشدن این طرح می‌داند و به «حمایت »می‌گوید: از سال 83 که این طرح مصوب شده است بهزیستی باید سالی یک میلیون زن خانه دار را بیمه می‌کرد. یعنی تا پایان امسال باید 9 میلیون زن از طرف بهزیستی بیمه می‌شدند؛ اما طرح مدت کوتاهی بعد از اجرا به در بسته بی پولی خورد.
وی ادامه می‌دهد: قرار بود بهزیستی در پرداخت حق بیمه نیز با زنان خانه‌دار شریک شود و نیمی از 10 هزار تومان حق بیمه ماهیانه را بپردازد؛ اما به هر حال در سه سال به جای 3 میلیون فقط 30 هزار زن بیمه شدند و به دلیل مشکلات مالی اجرای بقیه طرح به سازمان رفاه محول شد.
گویا در این میان متولیان سازمان رفاه اصرار زیادی داشتند که ادامه اجرای این طرح را به عهده بگیرند؛ اما میان راه از پس هزینه‌های آن برنیامدند و با تغییر اسم طرح، به جای بیمه زنان خانه‌دار، به بیمه زنان خانه‌دار نیازمند پرداختند؛ طرحی که آن هم تنها 4 ماه اجرایی شد، چند نفری تحت پوشش قرار گرفتند و در نهایت مانند طرح قبلی مسکوت و متوقف شد.
پیشنهاد اجرای پلکانی طرح
شهلا میرگلوبیات، دیگر عضو فراکسیون زنان، معتقد است با توجه به بودجهای که برای امسال پیش بینی شده است، این طرح برای امسال نیز اجرایی نخواهد شد و مانند سال‌های قبل در انتظار بودجه باید بماند.
وی می‌گوید: زیرساخت‌هایی باید فراهم شود و سعی بر این باشد که مرحله به مرحله طرح را به اجرا درآوریم. تنها راه، پلکانی اجرا کردن طرح از دهک‌های پایین جامعه است؛ به این صورت که بیمه شدن درصد اندکی از زنان خانه‌دار را در سال 92 و درصد دیگری را در سال 93 مد نظر قرار دهیم تا این که در پایان برنامه 5 ساله پنجم میزان قابل توجهی از این زنان بیمه شوند.
البته فراکسیون زنان مانند تمام برنامه‌هایی که در حوزه زنان باید اجرا شود و نمی‌شود، به شدت پیگیر اجرا شدن این طرح است و اعضای آن امیدوارند در سال آینده با اختصاص بودجه این طرح عملیاتی شود.
میرگلوبیات می‌گوید: باید این را هم در نظر بگیریم که بسیاری از زنان خانه‌دار حتی قادر به پرداخت درصدی از حق بیمه خود نیستند؛ چراکه درآمدی ندارند. در جلساتی که در کمیته‌های تخصصی مجلس با نماینده بیمه تأمین اجتماعی تشکیل شد، آنها معتقد بودند که حتماً باید درصدی از حق بیمه توسط زنان خانه دار پرداخت شود؛ این درحالی است که زنانی که درآمد دارند و شاغلند معمولاً بیمه هستند و آنانی که همسران‌شان شاغل هستند نیز تحت پوشش بیمه همسر خود قرار دارند؛ با این حساب فقط آن دسته از زنان باقی می‌مانند که نه خودشان بیمه هستند و نه همسرشان که معمولاً این افراد نیز توانایی پرداخت حق بیمه خود را ندارند و باید این مبلغ را از شوهر خود بگیرند. وی می‌افزاید: اما ممکن است شوهران این گروه از زنان خانه‌دار هم توانایی پرداخت نداشته باشند یا حتی نخواهند این مبلغ را پرداخت کنند و این در حالی است که از ابتدا نیز طرح یادشده برای حمایت از این دسته بانوان مطرح شده است که متأسفانه با وجود موانعی که وجود دارد، اجرای آن فعلاً عملی نیست.
مزایای یک طرح اجرا نشده
حلیمه عالی بر این باور است که اجرا شدن این طرح بخش بزرگی از دغدغه های زنان را کم می‌کند. وی می‌گوید: طرح بیمه زنان خانه‌دار، طرحی برای کاهش دغدغه زنان در آینده و راهی برای تقویت بنیان خانواده است. این عضو فراکسیون زنان که معتقد است بیمه زنان خانه‌دار باعث می‌شود زنان انگیزه به دست بیاورند، می‌گوید: مادران باید ورای انگیزه‌های اخلاقی، برای فعالیت گسترده‌ای از فعالیت‌هایی که در خانواده انجام می‌دهند، انگیزه داشته باشند و آنان نباید نگران آتیه خود باشند؛ زیرا ممکن است بعد از بزرگ شدن فرزندان، به حال خود رها شوند و با توجه به افزایش سن، توانایی اداره خود را نداشته باشند.
نماینده مردم زابل در خانه ملت هدف اصلی طرح بیمه زنان خانه‌دار را تأمین
سلامت جامعه عنوان کرد و ادامه داد: با اجرای صحیح این طرح، بسیاری از
مشکلات حوزه زنان رفع می‌شود و امید به زندگی در کشور بالا می‌رود. عضو
فراکسیون زنان مجلس با بیان این که برای اجرای موفق این طرح باید
زیرساخت‌ها فراهم شود، تصریح می‌کند: برای نتیجه‌گیری از طرح بیمه زنان
خانه‌دار، باید این طرح ابتدا به صورت پلکانی و از دهک‌های پایین جامعه
آغاز شود.وی اظهار امیدواری می‌کند که تا پایان سال 92 شاهد بیمه شماری از
زنان خانه‌دار به صورت آزمایشی و پس از آن، بیمه شدن همه زنان خانه‌دار در
کشور باشیم.
منبع:حمایت
