صراط:واکنشهای رسانههای اسرائیلی به تجاوز موشکی این رژیم به دمشق از حال همگرایی ابتدایی خارج شده و به ایجاد تردید و تشکیک در اهداف و فواید این حمله پرداخته است. این رویکرد بویژه بعد از سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان ابعاد بیشتری به خود گرفته است.
روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت در این راستا در شماره امروز خود با اشاره به ادعای صهیونیستها در مورد هدف قرار گرفتن کاروان موشکی حزبالله لبنان در این حملات گفت که آیا این حملات می تواند توازن بازدارندگی بین اسرائیل و حزبالله را تغییر دهد، آیا موشکهای «فاتح 110 اس» را که به وسیله جی پی اس کنترل می شود، نمی توان مهار کرد؟ مهمتر از همه اینکه آیا اگر این تحرکات دو سال قبل در سوریه انجام میشد، اسرائیل می توانست به این کشور حمله کند؟ از سوی دیگر آیا هدف قرار دادن چند موشک می تواند انگیزه خوبی باشد که اسرائیل را در خط مقابله نظامی کنونی در سوریه وارد کند.
آلکس فیشمن تحلیلگر مسایل نظامی در روزنامه یدیعوت آحارونوت با اشاره به اوضاع کنونی نوشت که کابینه امنیتی امروز در اسرائیل بیتجربه تر و کم تخصص تر از سابق است و به نظر میرسد تنها کسی که در این کابینه سابقه امنیتی دارد، موشه یعلون وزیر جنگ است، وی باید مسایل را با دیدگاه سیاسی باز نگاه کند.
فیشمن ادامه داد که موازنههایی که باید بین مقامات سیاسی به عنوان حافظان منافع راهبردی عمومی اسرائیل و مقامات نظامی وجود داشته باشد، موجود نیست. وزرا وقتی که از توانمندی های تکنولوژیکی و عمق اطلاعات جاسوسی می شنوند، دهانشان باز می ماند. برای بیشتر آنها هر چیزی تازگی دارد و آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، آنها باید بدانند که برای تحت تاثیر واقع شدن به کابینه امنیتی نیامده اند، بلکه برای محافظت از منافع اسرائیل آمده اند.
وی در ادامه گفت که آیا حمله به موشکها و انبارها در مرکز دمشق دخالت در امور سوریه نیست؟ آیا انگیزه ای وجود دارد که اسرائیل توپ های سنگین خود را در مقابله با اسد به هدر می دهد؟ بویژه اینکه اسد به این ترتیب از فردا حساستر می شود. آیا اسرائیل در صورتی که موشکهای ضد هوایی «اس ای 300» با برد 200 کیلومتر از روسیه به سوریه فروخته شود، این آزادی عمل را خواهد داشت و می تواند امنیت اسرائیل را حفظ کند؟