صراط:پس از ماجرای 11 روزه خانه نشینی رئیس جمهور در اردیبهشت ماه سال 1389، اختلافات چندساله اصولگرایان و برخی وابستگان به دولت دهم به طور کامل علنی شد و به جدایی و خروج کامل این افراد از اردوگاه اصولگرایان انجامید. زاویه گرفتن از اصول جریان اصولگرایی، نداشتن عقبه فکری عمیق و مستمر و داشتن رویکرد محفلی و طرح برخی مسائل بحث برانگیز و نامتعارف، کافی بود تا عنوان «حلقه انحرافی» بر پیشانی این جریان نقش بندد.به واقع این جریان پس از اعتراضات جدی اصولگرایان از اواسط دولت نهم به عملکرد خود، پس از تشکیل دولت دهم عزم خود را جزم کرد تا با «عبور از اصولگرایی»، جریان سومی را شکل دهد و مستقل از دیگر جریان ها، وارد میدان رقابت های سیاسی شود.
اهداف راهبردی
پیروزی در انتخابات سال 92، به نحوی با حیات سیاسی این جریان گره خورده است. این جریان می داند نداشتن عمق اجتماعی، ناکامی در انتخابات مجلس و فاصله از قدرت اجرایی موجب خواهد شد که از صحنه سیاست دور بماند و چشم انداز روشنی نیز برای بازگشت آن به عرصه قدرت دیده نمی شود، از این رو، بجد برای انتخابات برنامه ریزی داشته و اهداف مختلفی را طرح ریزی کرده است که آنها را در سه سطح حداکثری، میانی و حداقلی می توان تقسیم بندی کرد:
1- بقا در قدرت با کسب کرسی قوه مجریه (حداکثری)
2- بقا در قدرت با کسب کرسی در شوراهای شهر و روستا (میانی)
3- گفتمان سازی، تداوم گفتمانی و گسترش جریانی در سال های آینده (حداقلی)
شگردها
این جریان برای تحقق اهداف حداکثری خود به شگردها و شیوه هایی متوسل شده است که برخی، از اقدامات عملی و برخی، از شیوه های رسانه ای به حساب می آید. برخی از این شگرد ها را می توان چنین برشمرد:
1- فرافکنی مشکلات و مسائل موجود به دیگر گروه ها، 2- ناکارآمد جلوه دادن اصولگرایان، 3- اختلاف افکنی میان اصولگرایان، 4- تلاش برای تطهیر چهره و نفی انحرافی بودن و انتساب خود به نیروهای انقلاب، 5- مظلوم نمایی و نابرابر نشان دادن صحنه رقابت انتخاباتی، 6- تخریب دیگر قوا با هدف بزرگ نمایی عملکرد قوه مجریه، 7- هجمه به نهادهای انقلابی همچون سپاه، بسیج و...، 8- مصادره به مطلوب خدمات نظام، 9- ملایم کردن لحن مقابله با آمریکا،01- بغرنج نشان دادن وضعیت کشور (سناریوی شعب ابی طالب)، 11- ارائه چهره ای باز و اهل تساهل در حوزه فرهنگ
آخرین وضعیت نامزدهای احتمالی
یکی از معضلات جریان دولت، نداشتن چهره ای خوشنام و با سابقه برجسته انقلابی برای معرفی به عنوان نامزد ریاست جمهوری است؛ فردی که همچون احمدی نژاد بتواند از پشتوانه همه جانبه مردمی برخوردار باشد؛ از این رو، این جریان همچنان به حمایت تمام عیار احمدی نژاد از نامزد معرفی شده خود، دل خوش کرده است تا بتواند به نحوی حمایت های مردمی از احمدی نژاد و دولت نهم و دهم را جلب و مصادره کند. تلاش های چندین ماه این جریان سرانجام به ثبت نام مشایی به همراه گزینه های درجه دومی چون جوانفکر، رحیمی، خلیلیان و احمدی زادگان انجامید.
حضور غیرقانونی احمدی نژاد در روز ثبت نام و مشایعت مشایی و حضور در مصاحبه مطبوعاتی و حمایت علنی از وی نشان داد که این جریان تنها راه موفقیت خود را حمایت احمدی نژاد از مشایی دانسته و با همه توان برای پیروزی وی وارد صحنه خواهد شد. حتی اگر مجبور شوند که برای رئیس جمهور نیز مرخصی چند هفته ای تا روز انتخابات اخذ کنند
اقدام بعدی این جریان، منصرف کردن گزینه های درجه دوم خود آن هم چند ساعت پس از ثبت نام به نفع مشایی بود که حکایت از آن دارد که این جریان دیگر راهکارهای انتخاباتی را بی نتیجه دانسته و تنها یک راه را پیش روی خود قرار داده است. امیر محبیان، از اعضای شورای سردبیری روزنامه رسالت، با اشاره به انصراف محمدرضا رحیمی و علی اکبر جوانفکر از نامزدی گفته است: «آقای احمدی نژاد و جریان ایشان در ابتدا ترجیح داد با چند کاندیدا وارد میدان شوند که در صورت رد صلاحیت آقای مشایی که در واقع گزینه اصلی ایشان است گزینه های دیگری هم به عنوان آلترناتیو آقای مشایی و کاندیدای دولت در انتخابات حضور داشته باشند...راهبرد دولت تغییر کرده و جریان آقای احمدی نژاد بنا دارد با یک کاندیدا که همان کاندیدای اصلی خودش است به میدان بیاید. شاید این راهبرد با هدف بالا بردن هزینه رد صلاحیت آقای اسفندیار رحیم مشایی از سوی جریان دولت تعیین شده باشد که در واقع دولت می خواهد با این کار تا جایی که می تواند، مانع از رد صلاحیت آقای مشایی شود.»
در این میان اما روایت سایت الف : متعلق به احمد توکلی : در این زمینه متفاوت است. الف نوشته است: «محمدرضا رحیمی و جوانفکر بدون هماهنگی احمدی نژاد ثبت نام کردند. روزی هم که برای ثبت نام آمدند، احمدی نژاد خبر نداشت. رحیمی تلاش کرد با فرستادن نماینده ای، پنهانی ثبت نام کند؛ اما نماینده اش ناچار شد جلوی چشم خبرنگاران بند را آب دهد. خبر درز کرد و روز بعد، احمدی نژاد به شدت از دست معاون خود عصبانی شد. رئیس دولت، آمدن معاون اولش را برای پروژه انتخاباتی مشایی تهدید می بیند. نهایتاً دو راه را پیش روی رحیمی قرار داد. ماندن در قدرت یا رفتن به رقابت. رحیمی هم اولی را انتخاب می کند و در نامه خود می نویسد که ماندن برای ادامه کار را ترجیح دادم. راست گفته است. همین کار را کرد. جوانفکر نیز اخم رئیس جمهور دید و غیر این نکرد.»
اما نکته اساسی در این میان، مسئله احراز صلاحیت مشایی است که به معضلی برای این جریان بدل شده است. احتمال رد صلاحیت مشایی از سوی شورای محترم نگهبان که قرائن زیادی نیز به آن دلالت دارد، در کنار خبر انصراف گزینه های درجه دوم می تواند جریان منسوب به دولت را در وضعیت بحرانی و انسداد سیاسی قرار دهد؛ به نحوی که این جریان در انتخابات ریاست جمهوری فاقد نامزد باشد.
در مواجهه با این چالش، انجام اقدامات زیر برای این جریان قابل تصور است:
1- تلاش برای تأیید صلاحیت مشایی با تمسک به حکم حکومتی
2- رها کردن عرصه انتخابات ریاست جمهوری و تمرکز فعالیت ها بر انتخابات شوراها
3- قهر سیاسی و بی توجهی و شرکت نکردن در انتخابات
4- کارشکنی و تلاش برای عدم برگزاری انتخابات
5- ایجاد فتنه و آشوب پیش از انتخابات
تلاش ها در میدان انتخابات شوراها
برای جریان دولت، انتخابات آتی شوراها از اهمیت ویژه ای برخوردار است:
1- نگرانی از ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری؛ همانطور که اشاره شد، امکان فعالیت و کسب قدرت در میدان انتخابات ریاست جمهوری برای این جریان کاسته شده است، از این رو در گام و سطحی دیگر، پیروزی در انتخابات شوراها می تواند مانعی برای حذف تمام عیار این جریان از عرصه قدرت سیاسی در کشور باشد. حضور همه جانبه و با تمام توان منسوبان به این جریان در انتخابات پایتخت و دیگر شهرها از این تلاش و حضور فعال حکایت دارد.
2- در اختیار گرفتن شهرداری پایتخت؛ تجربیات موفق احمدی نژاد در شهرداری تهران که سکویی برای اوج گرفتن وی تا کرسی ریاست جمهوری شد، حامیان وی را به تکرار این شرایط ترغیب کرده است. این جریان امیدوار است تا با کسب قدرت در شورای شهر تهران، شهرداری را در اختیار بگیرد و با ارائه خدمات شهری برای چهار سال دیگر، زمینه بازگشت به قوه مجریه را فراهم آورد.
از این رو این جریان با تمام توان وارد میدان شوراها شده است. ویژگی های فعالیت این جریان در انتخابات شوراها را می توان چنین برشمرد:
1- داشتن برنامه مشخص و هدفمند در مدیریت فضای انتخابات شوراها
2- درک اهمیت انتخابات شوراها و قرار دادن آن در اولویت های برنامه ریزی مدیریتی و انتخاباتی
3- برخورداری از انسجام بالای درون جریانی
4- معرفی فهرستی با ترکیبی متنوع و جذاب با دعوت از چهره های هنری، ورزشی و...
5- ورود چند چهره سیاسی با سابقه وزارت.
مهدی سعیدی
