مسأله اما در نوع سؤال یکی، دو روزنامه اصلاح طلب بود که در میان همه مسائل و مشکلات ریز و درشت کشور، دغدغه سیاسی خود را در احیای انجمن صنفی روزنامه نگاران جستجو می کردند.
رئیس جمهور منتخب البته با درایت از پاسخ صریح به این خواسته طفره رفت و وعده احیای همه انجمن ها را مطرح کرد، پاسخی که متأسفانه یکی از روزنامه های سؤال کننده مصادره به مطلوب کرده و خواسته خود را در صفحه اول روزنامه اش برجسته نموده است.
بهره مندی روزنامه نگاران از یک انجمن حقیقتاً صنفی که پی گیر مطالبات شغلی آنان باشد البته خواسته صحیح و بحقی است که جای خالی آن به خوبی احساس می شود اما آنچه در پس منظور روزنامه نگاران درخواست کننده احیای انجمن صنفی روزنامه نگاران نهفته است نه دغدغه های صنفی بلکه عمدتاً مقاصد سیاسی اصلاح طلبانه با ظاهری صنفی است. دغدغه برای احیای انجمن صنفی که امروز دبیرکل سابقش و برخی از عناصر شاخص آن عروسک های خیمه شب بازی رسانه های آمریکایی و اروپایی برای حمله به ملت ایران شده اند و اسفبارتر اینکه در ایام انتخابات خط تحریم و مقابله با نظام اسلامی را دنبال می کردند.
انجمنی که متأسفانه در سالهای پایانی عمرش به حلقه واسط شبکه براندازی نرم تبدیل شده بود و برخی از روزنامه نگاران را در آن سالها تحت آموزش های خاص قرار دادند و متعاقب آن بسیاری از آنها مجبور به جلای وطن و جستجوی رویاهای وهم آلود برای براندازی نظام در رسانه های دشمن شدند.
البته اتفاق های ناخوشایند و تأسف باری که در پوشش انجمن صنفی روزنامه نگاران در آن سالها صورت گرفت متأسفانه تا کنون از جانب وزارت اطلاعات و مراکز ذیربط برای اهالی رسانه و مردم کشورمان شفاف سازی نشده است که عنداللزوم این کار باید صورت گیرد.
به هرحال بنا به تعبیر رئیس جمهور منتخب در آینده لازم است با هدف واگذار کردن امور مردم به خودشان بسیاری از نهادهای مردمی و انجمن ها ایجاد و یا احیا شوند و در این رویکرد واگذاردن بسیاری از امور رسانه ها به متولیان سالم و بی غرض امری پسندیده و لازم است اما این ضرورت نباید به سوء استفاده سیاسی در پوشش فعالیت های صنفی تبدیل شود.
و انتظار این است که رئیس جمهور منتخب همانگونه که تا کنون تلاش کرده اند در مواضع خود جانب اعتدال و میانه روی را حفظ کنند و تحت تأثیر فشارهای سیاسی گروهی که به ناگاه از شنبه 26 خرداد حس انتقام گیر یافته اند، قرار نگیرند.
