صراط:محافل رسانه‌ای غرب معتقدند رئیس جمهور جدید ایران در استراتژی کلی جمهوری اسلامی حرکت خواهد کرد.
روزنامه واشنگتن پست در این باره نوشت: حسن روحانی یک خودی برای جمهوری اسلامی است و او نه یک اصلاح‌طلب بلکه چهره‌ای محتاط است. پیروزی او شگفتی‌ساز شد. او خود را حافظ حقوق ملت ایران معرفی کرده است.
این روزنامه افزود: سابقه زندگی سیاسی روحانی که در گذشته صاحب مناصب مهم در مراکز حساس و مهم ایران بوده و 20 سال هم سابقه نمایندگی مجلس را دارد و سرپرست تیم مذاکرات هسته‌ای بوده، همه خبر از یک واقعیت می‌دهد؛ اینکه روحانی هم یک خودی برای نظام است. بلافاصله بعد از پیروز شدن روحانی در انتخابات، آیت‌الله «علی خامنه‌ای» رهبر عالی ایران که کلام آخر را در حاکمیت می‌زند در دیدار با روحانی، رهنمودهای لازم را ارائه کرد.
روزنامه فرانسوی لوفیگارو نیز با اشاره به اینکه برگزاری انتخابات در ایران نشانگر تناوب و دست به دست شدن قدرت در میان گروه‌های سیاسی است، افزود: این علامت دموکراسی است.
فیگارو می‌افزاید: روحانی شکاف در نظام انقلابی را نمی‌خواهد و به خاطر زندانیان در مقابل حاکمیت قرار نخواهد گرفت و منطبق با حاکمیت است.
وبسایت شبکه فاکس‌نیوز در عین حال مدعی شد انتخاب روحانی بخشی از راهبرد هسته‌ای پیچیده ایران است. هر چند ممکن است انتخاب حسن روحانی خوش‌بینی‌هایی را در غرب برانگیخته باشد، اما نگاهی دقیق‌تر به سابقه کاری حسن روحانی،نشان می‌دهد وی همواره در راستای پیشبرد اهداف حاکمیت حرکت کرده است.
«مارک والاس»، مدیر اجرایی گروه متحد علیه ایران هسته‌ای، معتقد است: آنچه ما از روحانی از این به بعد خواهیم دید این است که وی در انظار دم از سخنان آشتی جویانه می‌زند در حالی که برنامه هسته‌ای را ادامه خواهد داد.
مارک فیتز پاتریک از تحلیل‌گران مؤسسه مطالعات راهبردی لندن نیز معتقد است: روحانی یکی از افراد درون رژیم است و بطور کامل از برنامه هسته‌ای حمایت می‌کند. او مانند همه سیاستمداران ایرانی، برنامه هسته‌ای را جلوه‌ای از دستاوردهای فنی و حاکمیت ملی ایران می‌داند. دیپلمات‌های انگلیسی، فرانسوی و آلمانی که در سال‌های 2003 تا 2005 درباره مسأله هسته‌ای با او مذاکره کردند دریافتند که او محکم و غیرقابل دستیابی است. تنها زمانی که بعداً در برابر جلیلی سازش‌ناپذیر نشستند دریافتند که اوضاع در زمان روحانی چقدر خوب بوده است.(!)
علیرضا نادر تحلیلگر اندیشکده آمریکایی رند نیز گفته است: انتخاب روحانی می‌تواند دلیلی برای خوش‌بینی باشد اما نه امیدواری زیاد. او عملگراست. اما در عین حال دلایلی برای احتیاط وجود دارد. او در برخی از عالی‌ترین منصب‌ها در ایران از جمله در نیروهای نظامی و تشکیلات امنیت ملی بوده است. حسن روحانی اصلاح‌طلب نیست و رژیم مایل به پذیرش او در انتخابات بود.
