شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۰ تير ۱۳۹۲ - ۰۸:۳۳
وقتي محمد عباسي به هر قيمتي مي‌خواهد بماند

بازي بي‌قاعده آقاي وزير!

معمولاروزهاي پاياني عمر دولت فرصتي است مغتنم براي وزرا و نزديكان به رئيس جمهور. هم براي اينكه پس از سال‌ها حكم‌راني خود را آماده بازگشت به جمع مردم كنند و هم مجموعه‌ تحت امرشان را آماده تحويل به وزير يا رئيس بعدي كنند.
کد خبر : ۱۲۰۰۱۰
صراط: موضوعي كه اساسا يك قاعده نانوشته است و در مورد افراد هم درشت و كوچك ندارد، اما آن‌طور كه از شواهد پيداست انگار جرياني خلاف اين قاعده بر دستگاه ورزش جاري است.

جرياني كه بعيد نيست ورزش را با مصيبت ديگري مواجه كند.

محمد عباسي (وزير ورزش و جوانان) آن روز كه از وزارت تعاون راه خيابان سئول را در پيش گرفت تا سكان هدايت دو دستگاه ادغام شده ورزش و جوانان را به دست بگيرد، شايد اصلا فكر نمي‌كرد در پايان عمر دولت محمود احمدي‌نژاد فرصتي داشته باشد تا همچنان در امتداد مديريتش بر ورزش بتواند در يكي از تاثيرگذارترين بخش‌هاي ديگر ورزش حكم‌راني كند. او كه نشان داده همواره بازنده خوبي در مقابل جريان‌ها خودساخته است، بعد از اينكه دو شكست بزرگ را در بحث كنار گذاشتن فتح‌ا...‌زاده و رويانيان از دو باشگاه پايتخت نشين متحمل شد اخيرا جرياني جديد را براي رسيدن به رياست كميته ملي المپيك كليد زده.

عباسي به طور كل از آن دست مديراني است كه علاقه خاصي به تصميمات بدون پشتوانه و خلق‌الساعه دارد.

 وزير ورزش همان كسي است كه با يكي از همين تصميمات خلق الساعه‌ ورزش ايران را بعد از المپيك به گرداب تعليق برد و پاي نهاد‌هاي بين‌المللي و نظارتي را به ورزش كشور باز كرد. او حالا دوباره بدون در نظر گرفتن قواعد بازي همين نهادهاي بين المللي به دنبال برگزاري خارج از قانون مجمع انتخاباتي برخي فدراسيون‌هاست.

 فدراسيون‌هايي كه عباسي سعي دارد روساي آنها را از دوستان خود انتخاب كرده و راي غالب را در انتخابات پيش روي كميته به نفع خود جمع كند، غافل از اينكه ioc و شوراي المپيك آسيا علاوه بر تعليق برگزاري انتخابات كميته اجازه برگزاري انتخابات فدراسيون‌ها را هم از عباسي و دوستانش سلب كرده‌اند. او حتي محمد علي‌آبادي،  رئيس كنوني كميته را هم در معادلات خود ناديده گرفته. فردي كه بازنده بزرگ انتخابات شوراي شهر تهران بوده و حالا همه چشم اميدش به كسب دوباره كرسي رياست كميته ملي المپيك است.

عباسي كه دو روزي است راهي كره جنوبي،  محل برگزاري مسابقات بازي‌هاي داخل سالن آسيا در اينچئون شده وقتي در اين شهر از جانب خبرنگار فارس در خصوص نامه ioc مبني بر تعليق برگزاري انتخابات فدراسيون‌ها مورد سوال قرار گرفت اگرچه ابتدا از وجود اين نامه اظهار بي‌اطلاعي كرد اما پاسخ جالبي هم داد.

او گفت:«اینکه چیز خاصی نیست چون انتخابات باید یک سال پیش برگزار می‌شد، ربطی به این اساسنامه ندارد و ارتباطی هم با یکدیگر نداشت.

انتخابات باید یک سال پیش برگزار می‌شد. اساسنامه هم یک سال همین‌جوری معطل مانده است، حالا انشاءا... امیدواریم طبق قواعد عمل کنند که مشکلی پیش نیاید. بهتر است که انتخابات طبق همان تاریخ قبلی اعلام شود.»

در همين حال شيخ احمد، رئيس شوراي المپيك آسيا كه گفته مي‌شود عباسي براي ديدار با او راهي كره شده تا مجوز برگزاري انتخابات كميته و فدراسيون‌ها را از مرد تاثير گذار بگيرد، ديروز در نشستي خبري آب پاكي را روي دست عباسي و همه تئوريسين‌هاي همراه او در وزارت ورزش ريخت.

او در واكنش به مشكلات ورزش ايران مي‌گويد:« ما حمایتمان را نشان داده‌ایم. انتخابات ایران به تعویق افتاد چون اساسنامه مشکلاتی داشت.

 IOC نامه‌های صریح و واضح برای مسئولان ورزش ایران ارسال کرد تا مشکلات برطرف شود. ما اجازه ندادیم انتخابات برگزار شود چون مشکلاتی وجود داشت.

امیدوارم این مشکلات با توجه به روی کار آمدن دولت جدید دیگر وجود نداشته باشد. ما نگران بودیم و نگرانی خود را در نامه‌هایمان نشان دادیم، اما این را نیز باید بگویم که OCA از ورزش ایران حمایت می‌کند و اجازه نمی‌دهد مسائلی مانند تعلیق یا سایر روش‌ها در باره ایران اجرا شود.

 اما مسائلی که در نامه‌ها مطرح شد به هر حال باید حل می‌شد تا فعالیت‌های ورزش ایران طبق منشور کمیته‌ بین‌المللی المپیک تماما ورزشی باشد.»

 اينكه شیخ احمد فهد الصباح همه چيز را به دولت آينده و وزير ورزش آينده موكول مي‌كند و با مشاوره او ioc هم برگزاري انتخابات 20 تير كميته را لغو كرده، تقريبا راه را براي وزير و ديگر اركان ورزش روشن مي‌كند اما اينكه محمد عباسي چرا به هر نحوي مسير برگزاري انتخابات كميته و فدراسيون‌ها را در پيش گرفته مسئله‌اي است كه قطعا در آينده روشن خواهد شد اما چيزي كه واضح به نظر مي‌رسد تلاش بيهوده آقاي وزير است كه قطعا بي اثر خواهد بود و تير در تاريكي رها شده او قطعا به سنگ خواهد خورد.

 و در پايان آنچه که مسلم است عباسی تصور می‌کند این افتخارات ورزش که در این یک سال اخیر نصیب ایران شده ماحصل مدیریت اوست و از طرفی دست تکان دادن در سالن و ورزشگاه‌ها برای تماشاگران پر شور به او مزه داده و به هر نحو ممکن به فکر اتصال همیشگی به تشکیلات ورزش است اما هر چه به روزهای پایانی وزارت کم تاثیر وی بر ورزش نزدیک‌تر می شویم آه و حسرت ایشان و دوستان‌شان هم بیشتر می شود چرا که دیگر اثری از آنها در ورزش نخواهد بود.
منبع: قانون