صراط: دویچه وله گزارشی تهیه کرده است از چهره های سرشناس هالیوودی که با حضورشان گرمابخش محافل خصوصی شخصیت های سیاسی بوده اند که به دیکتاتوری شهره بوده اند البته این دیکتاتورها بخشی از این بدنامی را تنها به آن دلیل یدک می کشند که نتوانسته اند چندان رضایت غربی ها را جلب کنند.
ستارگانی که با آواز خواندن برای دیکتاتورها جنجالی شدند
حضور جنیفر لوپز در جشن تولد رئیس‌جمهور ترکمنستان و اجرای ترانه برای وی انتقادهای فراوانی را به همراه داشت. البته جنیفر لوپز نخستین ستارهای نبوده که برای یک دیکتاتور برنامه اجرا کرده است.
اوضاع این روزها چندان بر وفق مراد جنیفر لوپز نیست. این خواننده آمریکایی که به گواه مجله آمریکایی فوربس سال گذشته پرنفوذ‌ترین چهره سرشناس جهان لقب گرفت، به تازگی در جشن تولد ۵۶ سالگی رئیس‌جمهور ترکمنستان به روی صحنه رفت. او ترانه "تولد مبارک، آقای رئیس‌جمهور" را که زمانی مریلین مونرو برای جان اف کندی خوانده بود، برای قربانقلی بردی‌محمداف اجرا کرد.
گفته می‌شود که جنیفر لوپز برای این برنامه "بیش از ۴ میلیون دلار" دریافت کرده است. بسیاری از سازمان‌های مدافع حقوق بشر به شدت از جنیفر لوپز به دلیل شرکت در این جشن خصوصی انتقاد کردند. ترکمنستان از جمله کشورهایی است که بارها به سرکوب مخالفان و نقض حقوق بشر متهم شده است. خانم لوپز رسما عذرخواهی کرده است.
در سال ۲۰۱۰ اخبار منتشره حکایت از آن داشتند که بیانسه برای اجرای پنج ترانه در یک مراسم خصوصی سال نوی میلادی در جزیره سنت بارت برای پسران معمر قذافی، یک میلیون دلار دریافت کرده است. البته وی در مراسم تحلیف ریاست جمهوری باراک اوباما که برای دومین بار به این سمت برگزیده شد هم ترانه ای اجرا کرد.
پس از انتقادات فراوانی که به این خواننده مشهور و پردرآمد وارد شد، وی اعلام کرد که مبلغ دریافتی از پسران قذافی را به زلزله‌زدگان هائیتی اهدا کرده است.
جی زی رپر و همسر بیانسه، آشر خواننده سبک آر اند بی و لیندسی لوهان، هنرپیشه جنجالی آمریکایی از جمله دیگر هنرمندانی بودند که در مراسم جشن سال نوی پسران قذافی شرکت کرده بودند.
دعوت پسران قذافی از ستاره‌های مشهور برای اجرای ترانه البته پیش از آن نیز سابقه داشت. سال ۲۰۰۸ مارایا کری در یک مهمانی خانوادگی برای قذافی‌ها برخی از آهنگ‌هایش را اجرا کرد.
این خواننده سرشناس بعدها از حضورش در این مراسم اظهار پشیمانی کرد و گفت: «من ساده بودم و هیچ اطلاعی از این که قرار است برای چه کسی اجرا کنم، نداشتم. احساس بسیار بدی دارم و از اینکه در چنین مراسمی شرکت کردم، شرمگین هستم.» او اعلام کرد که قصد دارد مبلغ دریافتی از قذافی‌ها را صرف امور خیریه کند.
سال ۲۰۰۷ قرعه دعوت خانواده قذافی از ستاره‌ها به نام نلی فورتادو افتاد. این خواننده کانادایی با دریافت یک میلیون دلار در هتلی در ایتالیا یک برنامه ۴۵ دقیقه‌ای برای خانواده دیکتاتور سابق لیبی اجرا کرد. او نیز ۴ سال بعد با سرنگونی قذافی اعلام کرد که این مبلغ را به یک مؤسسه خیریه کودکان در کانادا اهدا کرده است.
لیونل ریچی دیگر ستارهای بود که برای معمر قذافی روی صحنه رفت. او در سال ۲۰۰۶ در شهر طرابلس به روی صحنه رفت.
التون جان، خولیو ایگلسیاس، راد استیوارت، تینا ترنر و فرانک سیناترا از جمله ستاره‌هایی بودند که در دوران رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی در تفرجگاه لوکس "سان سیتی" در شمال غرب این کشور به اجرای برنامه پرداختند.
در سال ۲۰۰۹ استینگ با پذیرش دعوت دختر اسلام کریموف، رئیس‌جمهور ازبکستان، در یک جشنواره موسیقی که وی ترتیب داده بود، شرکت کرد. استینگ بعدها اعتراف کرد که به هنگام پذیرش این دعوت از "شهرت وحشتناک" اسلام کریموف در رابطه با نقض حقوق بشر و سرکوب مخالفان آگاه بوده اما به این دلیل در این جشنواره حاضر شده زیرا به باور وی "تحریم‌های فرهنگی نه تنها حرکات بی‌معنی که غیرسازنده" نیز هست.
در سال ۲۰۱۱ هیلاری سوانک، هنرپیشه هالیوود به همراه ژان کلود وندام هنرپیشه و سیل، خواننده بریتانیایی در جشن تولد ۳۵ سالگی رمضان قدیروف، رهبر کنونی چچن، حاضر شدند. بعد از انتشار این موضوع در رسانه‌ها خانم سوانک گفت از سوابق رمضان قدیروف اطلاعی نداشته و از پذیرش دعوت وی اظهار پشیمانی کرد و پوزش خواست.
اجرای ستارگان در مراسم خصوصی امری غیرمعمول نیست و یکی از منابع درآمد برای آنان به شمار می‌رود اما منتقدان زمانی بر آنها خرده می‌گیرند که به دعوت رژیم‌های سرکوبگر به روی صحنه می‌روند و از آنان پول دریافت می‌کنند.
اما مهمترین فردی که به نظر می رسد از قلم دویچه وله افتاده است حضور ستاره های غربی نظیر مدونا در سرزمین های اشغالی و رژیم سرکوبگر صهیونیستی است که ظاهرا از نظر دویچه وله دولتی دموکراتیک قلمداد می شود.
با وجود آنکه رژیم کودک کش صهیونیستی در افکار عمومی به خونخواری شهره است اما این رسانه ها نه تنها حضور ستاره ها را در آنجا ننگ نمی دانند بلکه برای آن تبلیغ نیز می نمایند بعلاوه اینکه محافل حقوق بشری هم سکوتی معنادار در قبال آن در پیش می گیرند.
