صراط: «خدایا قرار ده برایم در این روز بهره‌ای از رحمت وسیعت و راهنمایی‌ام کن در این ماه به سوی دلیل‌های درخشانت و مرا به سوی موجبات خوشنودی همه‌جانبه‌ات سوق ده به حق محبتت ای آرزوی مشتاقان.»
شرح فرازهای دعا
مرحوم آیت الله مجتهدی در بخشی از شریح دعای روز نهم ماه مبارک رمضان می
گوید: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ»؛
خدایا، من را از رحمت واسعه خودت نصیب گردان. برای استجابت این دعا باید چه
کنیم؟ باید به زیردستمان کمک کنیم. اگر وضع مالی کسی خوب است، برای دختران
دم بخت مستحق جهاز تهیه کند. در این صورت دعا درباره او مستجاب می‌شود.
وی در شرح این فراز «وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السّاطِعَةِ»؛، تأکید می
کند: در دعای این روز می‌خوانیم واهدنی فیه "در این روز مرا هدایت نما”"
حال می‌خواهیم بدانیم این هدایت چیست؟ در جواب می‌توانیم بگوییم: ”والله
یهدی من یشاء الی صراط مستقیم”(بقره ، 213) یعنی ”خداوند هر که را بخواهد
به راه مستقیم هدایت می‌کند” پس این هدایت، هدایت به صراط مستقیم است، حال
می‌خواهیم بدانیم صراط مستقیم چیست؟ که در جواب باید بگوییم: ”وَإِنَّ
اللَّهَ رَبِّی وَرَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ
”(مریم ، 36) یعنی "به درستی که خداوند رب من و شماست پس او را بپرستید که
این است صراط مستقیم”" حال چگونه به این صراط مستقیم دست یابیم و طریقه
عبادت و بندگی نمودن پروردگار عالمیان را از که بیاموزیم؟ که در اینجاست که
”لبراهینک الساطعه” ”به وسیله ادله و براهین روشن”" به کار می‌آید که این
ادله و براهین روشن هیچ چیزی جز آیات قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (ع)
نیست.
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی تصریح می کند: پیامبر(ص) در حدیث ثقلین چنین
فرمودند: "انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی و اهل بیتی، لن یتفرقا
حتی یردا علی الحوض ما ان تمسکتم بهمالن تضلوا ابدا" یعنی "من در بین شما
دو چیز گران‌بها به امانت می‌گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم، و آن دو هرگز از
هم جدا نمی‌شوند تا اینکه در حوض کوثر بر من وارد شوند، مادامی که به آن دو
تمسک جویید هرگز تا ابد گمراه نشوید" که ما نیز از خداوند می‌خواهیم که در
این روز ما را به پیروی از قرآن و اهل بیت (ع) یاری نموده و به صراط
مستقیم هدایت فرماید...
وی در شرح این فراز از دعای روز نهم «وَخُذْ بِناصِیتی اِلی مَرْضاتِکَ
الْجامِعَةِ»؛ می گوید: من را به سمت موجبات خوشنودی و رضایت خودت ببر.
منظور از "وخذ بناصیتی”" چیست؟ ما از خداوند می‌خواهیم که پیشانی ما را
گرفته و به سوی رضا و خشنودی‌اش بکشاند چرا که پیشانی محل سجده انسان به
ذات اقدس پروردگار است. هنگامی که بنده به درگاه الهی سجده می‌نماید آنگاه
است که خود را تسلیم امر پروردگار نموده و خود را در پیشگاه او خوار و ذلیل
می‌داند و در روایات نیز داریم که بهترین حالات بنده هنگامی است که آن
بنده در مقابل ذات اقدس الهی سجده می‌نماید، پس از خداوند می‌خواهیم که
پیشانی ما را فقط جایگاه سجده نمودن به ذات اقدسش گرداند نه سجده گاه شیطان
(نه فرمان برداری از شیطان...)
این استاد اخلاق در مورد معنای «مرضاتک الجامعه» تأکید می کند: رضای
خداوند بزرگ‌ترین سعادتمندی‌هاست که یک انسان می‌تواند آن را به دست آورد،
چرا که زمانی پروردگار عالمیان از بنده خویش راضی می‌گردد که بنده از
دستورات و اوامر او اطاعت نموده و حق بندگی را به جا آورد و هنگامی که بنده
از اوامر الهی اطاعت نماید آنگاه است که جمیع وعده‌های خداوند که در قرآن
به ایمان آورندگان بشارت داده شده است محقق می‌گردد که آن هم از رضای الهی
نشأت می‌گیرد، پس رضای الهی جامع‌ترین نعمت‌های خداوند است که در این روز
از او به حق دوستی و محبتش به جمیع بندگان می‌خواهیم که این رضا و خشنودی
را نصیب ما گرداند.
مرحوم آیت الله مجتهدی در شرح فراز آخر دعای روز نهم می گوید:
«بِمَحَبَّتِکَ یا اَمَلَ الْمُشْتاقینَ»؛ این دعاها را درباره من مستجاب
کن، به حق دوستی خودت ای آرزوی مشتاقان. این‌طور می‌گوییم چون خدا نسبت به
ما دوستی دارد و خدا صد برابر محبت والدین به اولاد، ما را دوست دارد.
روایت است که دوستی صد درجه دارد که 99 بخش آن مخصوص خدا است و یک درجه آن
بین مخلوقات تقسیم شده و خدا در همان یک بخش نیز، سهم دارد. خدایا این
دعاها را به محبت خودت درباره ما مستجاب کن.
نماز شب دهم ماه رمضان
نمازهای مخصوصی برای هر شب ماه مبارک رمضان از حضرت علی (ع) روایت شده و
ثوابهای زیادی برای هر شبی ذکر فرموده اند. این نمازهای مستحبی تماما دو
رکعت دو رکعت خوانده می شود و خواندن آن در حالت نشسته هم جایز است، لکن
ایستاده افضل است.
نماز شب دهم ماه مبارک رمضان 20 رکعت ( 10 تا دو رکعتی) است که در هر رکعت
بعد از حمد 30 مرتبه سوره توحید خوانده می شود و حضرت علی (ع) درباره ثواب
این نماز فرمود: خدای تعالی رزق او را توسعه می دهد و از رستگاران می
باشد.
