"گروه سیاسی صراط" - خبر تعطیلی «وطن امروز» همزمان حاشیه های مربوط به «بی پولی» و «خروجی» این روزنامه در سال های اخیر را زنده کرده است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، بر اساس اعلام روزنامه وطن امروز، این روزنامه از اول مردادماه منتشر نخواهد شد.
وطن امروز در اواخر سال 86 مجوز انتشار دریافت کرد اما انتشار اولین شماره آن اندکی کمتر از یک سال به تاخیر افتاد و سرانجام در در ۱۳ آبان ۱۳۸۷ اولین شماره آن، به همراه «حاشیه های فراوان مالی» روی کیوسک آمد!
مهرداد بذرپاش که اندکی پیش از آن به مدیریت گروه خودروسازی ثروتمند سایپا رسیده بود، متهم بود که از امکانات در اختیار خود برای وطن امروز، روزنامه تحت مدیریت خود کم نگذاشته است.
بذرپاش اگرچه بعد از خروج از سايپا، مديرمسوولي روزنامه «وطن امروز» را هم به «محمد آخوندي» واگذار كرد اما میراث او یعنی حاشیه های مالی، در روزنامه باقی ماند تا در نتیجه آن، علت تعطیلی روزنامه یعنی «بی پولی» به «پایان دولت» ربط داده شود.
خروجی روزنامه چه بود؟
اگرچه روزنامه وطن امروز در طول سال های انتشار خود تلاش کرد تا خود را روزنامه ای «نوین»، «امروزی» و در عین حال «اصولگرا»تر از همه روزنامه ها و رسانه های پیشین جلوه دهد اما خروجی نهایی روزنامه در این 5 سال، چیز دیگری بوده است.
احتمالا اوج دوران شکوفایی و فعالیت روزنامه به همان روزهای آغازین تا انتخابات ریاست جمهوری دهم بازمی گردد.
پس از آن کم کم افول رونامه آغاز شد. موج شکایت ها به روزنامه سرازیر شد. اما مهم تر از آن تکذیب های گاه و بی گاهی بود که اعتبار حرفه ای وطن امروز را خدشه دار کرد و گاهی حتی مخاطبان را نسبت به درستی مصاحبه های آن دچار تردید کرد.
روزنامه ای که قرار بود محوریت روزنامه های اصولگرایان جوان تر را داشته باشد یا دست کم خود را به عنوان افشاگر و مبارز اول در خط مقدم مبارزه با فتنه معرفی کند، به تدریج تبدیل به روزنامه ای کم اثر و کم خاصیت شد که دیگر مصاحبه ها، تحلیل ها و تیترهای آن تکانی به جامعه رسانه ای و مخاطبان مردمی آنها نمی داد.
کم کم اخبار کم اهمیت خارجی – دست کم برای مخاطب ایرانی – تیترهای صفحه اول این رونامه را قبضه کرد و خبرهایی مانند یک اعتصاب های نه چندان جدی در کشورهای اروپایی جای مهم ترین بحث های داخلی در این روزنامه را گرفت.
معلوم نیست تصور گردانندگان وطن امروز از این رویکرد چه بوده و آنها خود را تا چه حد «جهانی» و در حد و اندازه های کدام روزنامه معتبر و تاثیرگذار دنیا(!) دیده بودند که دیگر به جای «مخاطب ایرانی» صرفا به «مخاطب جهانی» می اندیشیدند؟!
به هر ترتیب، وطن امروز هم بعد از 5 سال تعطیل شد تا مشخص شود اندیشه های بی پشتوانه و اهداف شخصی و هوس های سیاسی زودگذر هرگز نمی توانند جای اندیشه های ناب و اهداف ملی را بگیرند.
معلوم است روزنامه ای که به واسطه پشتوانه مالی نخستین مدیر آن – بذرپاش – با خرید ساختمانی مستقل به جامعه مطبوعات پا گذاشته، باید هم بعد از رفتن همان حامی مالی، ابتدا ساختمان خود را بفروشد و در نهایت با تغییر دولت بی هیچ خروجی ماندگاری خداحافظی کند.
در این میان اما باید به زودی منتظر رونمایی از سایتهای خبری جدیدی که گفته می شود گردانندگان روزنامه وطن امروز آنها را راه اندازی کرده باشیم . رسانه های اینترنتی که با هزینه کمتری اداراه شده و شاید اثرگذاری بیشتری داشته باشد .
به گزارش گروه سیاسی صراط، بر اساس اعلام روزنامه وطن امروز، این روزنامه از اول مردادماه منتشر نخواهد شد.
وطن امروز در اواخر سال 86 مجوز انتشار دریافت کرد اما انتشار اولین شماره آن اندکی کمتر از یک سال به تاخیر افتاد و سرانجام در در ۱۳ آبان ۱۳۸۷ اولین شماره آن، به همراه «حاشیه های فراوان مالی» روی کیوسک آمد!
مهرداد بذرپاش که اندکی پیش از آن به مدیریت گروه خودروسازی ثروتمند سایپا رسیده بود، متهم بود که از امکانات در اختیار خود برای وطن امروز، روزنامه تحت مدیریت خود کم نگذاشته است.
بذرپاش اگرچه بعد از خروج از سايپا، مديرمسوولي روزنامه «وطن امروز» را هم به «محمد آخوندي» واگذار كرد اما میراث او یعنی حاشیه های مالی، در روزنامه باقی ماند تا در نتیجه آن، علت تعطیلی روزنامه یعنی «بی پولی» به «پایان دولت» ربط داده شود.
خروجی روزنامه چه بود؟
اگرچه روزنامه وطن امروز در طول سال های انتشار خود تلاش کرد تا خود را روزنامه ای «نوین»، «امروزی» و در عین حال «اصولگرا»تر از همه روزنامه ها و رسانه های پیشین جلوه دهد اما خروجی نهایی روزنامه در این 5 سال، چیز دیگری بوده است.احتمالا اوج دوران شکوفایی و فعالیت روزنامه به همان روزهای آغازین تا انتخابات ریاست جمهوری دهم بازمی گردد.
پس از آن کم کم افول رونامه آغاز شد. موج شکایت ها به روزنامه سرازیر شد. اما مهم تر از آن تکذیب های گاه و بی گاهی بود که اعتبار حرفه ای وطن امروز را خدشه دار کرد و گاهی حتی مخاطبان را نسبت به درستی مصاحبه های آن دچار تردید کرد.
روزنامه ای که قرار بود محوریت روزنامه های اصولگرایان جوان تر را داشته باشد یا دست کم خود را به عنوان افشاگر و مبارز اول در خط مقدم مبارزه با فتنه معرفی کند، به تدریج تبدیل به روزنامه ای کم اثر و کم خاصیت شد که دیگر مصاحبه ها، تحلیل ها و تیترهای آن تکانی به جامعه رسانه ای و مخاطبان مردمی آنها نمی داد.
کم کم اخبار کم اهمیت خارجی – دست کم برای مخاطب ایرانی – تیترهای صفحه اول این رونامه را قبضه کرد و خبرهایی مانند یک اعتصاب های نه چندان جدی در کشورهای اروپایی جای مهم ترین بحث های داخلی در این روزنامه را گرفت.
معلوم نیست تصور گردانندگان وطن امروز از این رویکرد چه بوده و آنها خود را تا چه حد «جهانی» و در حد و اندازه های کدام روزنامه معتبر و تاثیرگذار دنیا(!) دیده بودند که دیگر به جای «مخاطب ایرانی» صرفا به «مخاطب جهانی» می اندیشیدند؟!
به هر ترتیب، وطن امروز هم بعد از 5 سال تعطیل شد تا مشخص شود اندیشه های بی پشتوانه و اهداف شخصی و هوس های سیاسی زودگذر هرگز نمی توانند جای اندیشه های ناب و اهداف ملی را بگیرند.
معلوم است روزنامه ای که به واسطه پشتوانه مالی نخستین مدیر آن – بذرپاش – با خرید ساختمانی مستقل به جامعه مطبوعات پا گذاشته، باید هم بعد از رفتن همان حامی مالی، ابتدا ساختمان خود را بفروشد و در نهایت با تغییر دولت بی هیچ خروجی ماندگاری خداحافظی کند.
در این میان اما باید به زودی منتظر رونمایی از سایتهای خبری جدیدی که گفته می شود گردانندگان روزنامه وطن امروز آنها را راه اندازی کرده باشیم . رسانه های اینترنتی که با هزینه کمتری اداراه شده و شاید اثرگذاری بیشتری داشته باشد .
"من صرع الحق صرعه" (هرکه با حق درافتد، برافتد. علی "ع")
بعد از شکست قالیباف بودجه قطع شد
میدونم که چاپ نمیکنی و جون مادرت چاپ کن
وطن امروزم همین خودستایی ها رو می کرد که خورد زمین!
تجمعات یونان اسپانیا پرتغال ایتالیا و ...
شایدم خودش عامل همه اون بدبختی هاست؛ نه دانشمند؟!
"انديشه هاى بى پشتوانه؛ اهداف شخصى ؛و هوسهاى سياسى زودگذر"
دست نويسنده درد نكنه واميدوارم همين نكته مهم عبرت رسانه هائى چون صراط بشه چون اين روزنامه بى هويت ورانت خور بدجورى با سرمايه هاى اجتماعى و سياسى ملت مبارزه ميكرد ودر هتك حرمت بزرگان گوى سبقت ازهمه هتاكان ربوده بود.