صراط: دلکندن از «پاستور» برای احمدینژاد سخت است؛ آنقدر
سخت که هرچند بدون حرفوحدیث، یا حداقل بدون حرفوحدیثهایی که از او
انتظار میرفت، از انتخابات یازدهم ریاستجمهوری گذشت، اما حاضر نیست
بهسادگی از «دفتر» و «میز مدیریت» بگذرد. چند روزی بیشتر از دوران
هشتساله اقامت احمدینژاد در پاستور باقی نمانده و او سخت مشغول یافتن
دفتری جدید برای خود است؛ دفتری که هر روز از آن خبری میرسد؛ یک روز خبر
«دفتر رییسجمهوری سابق» و روز دیگر خبر تلاش بقایی، معاون امور اجزایی و
سرپرست نهاد ریاستجمهوری، برای دراختیارگرفتن ساختمان شورایعالی امور
ایرانیان خارج از کشور.
هفته گذشته خبری منتشر شد که نشان میداد احمدینژاد برای روزهای «پس از پاستور» خود چه برنامهای دارد. نهاد ریاستجمهوری با امضای غلامحسین الهام، معاون توسعه منابع انسانی و مدیریت رییسجمهوری، تشکیلات جدیدی به نام «دفتر رییسجمهوری سابق» را در نهاد ریاستجمهوری تاسیس کرد.
نهادی که بخشهای مختلفی، همچون تشریفات، امور سفرها و امور دیدارها، برای آن پیشبینی شده است. تاسیس این دفتر و احتمال قرارداشتن آن در نهاد ریاستجمهوری در خیابان پاستور آنچنان واکنشبرانگیز بود که خبرهای تکمیلی آن بهسرعت منتشر شد. خبرهایی که توضیح میداد این تشکیلات جدید در محلی خارج از نهاد ریاستجمهوری و در ساختمانی در میدان ونک تشکیل خواهد شد، نه پاستور.
اما کدام ساختمان؟ تکههای پازل که کنار هم قرار میگیرند مشخص میشود کدام ساختمان برای «دفتر رییسجمهوری سابق در نظر گرفته شده است. اعتراض سرپرست دبیر خانه عالی امور ایرانیان خارج از کشور به تلاش بقایی برای ایجاد تغییرات سازمانی در این نهاد نشان داد مقصد مسافران پاستور جایی نزدیک ونک است؛ ساختمان دبیرخانه عالی امور ایرانیان خارج از کشور. دیروز طاهری، سرپرست دبیرخانه شورایعالی امور ایرانیان، خبر داد که حمید بقایی تلاش دارد بعضی از پستهای مدیریتی دبیرخانه را حذف کند و تعدادی دیگر از آنان را در اختیار بگیرد تا بتواند «دفتر رییسجمهوری سابق» را تشکیل دهد.
میثم طاهری میگوید گام بعدی بقایی گرفتن ساختمان شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور برای استقرار نیروهای موردنظرش است. ساختمانی در محدوده ونک و در خیابان ارمغان با نیروهایی از نهاد ریاستجمهوری فعلی برای «دفتر رییسجمهوری سابق». هرچند سرپرست دبیر خانه شورایعالی امور ایرانیان با حذف پستهای دبیرخانه بدون هماهنگی و اطلاع دبیرخانه مخالفت کرده و گفته است که از تحویل ساختمان و پذیرش نیروهای بقایی در این ساختمان سر باز خواهد زد، معلوم نیست که در عمل بتواند از اجرای خواست احمدینژاد که هنوز رییسجمهوری ایران است سرباز زند.
احمدینژاد میداند نمیتواند به امید آیندهای مانند هاشمیرفسنجانی و سیدمحمد خاتمی باشد. هاشمی پس از پایان دوران ریاستجمهوریاش به ساختمان مجمع تشخیص مصلحت نظام رفت؛ خاتمی هم اگرچه نتوانست بنیاد باران را آنگونه که میخواست رونق دهد، در یکی از دفاتر متعلق به بنیاد حفظ و نشر آثار امامخمینی جای گرفت؛ اما احمدینژاد میداند که اگر خودش دست به کار نشود باید مهر آینده به عنوان استاد به دانشگاه بازگردد، تازه اگر بتواند بازگردد. برای همین تا هنوز ریاستجمهوریاش به پایان نرسیده است، بهدنبال محلی برای اسباب کشی میگردد؛ محلی مانند دبیرخانه امور ایرانیان خارج از کشور؛ نهادی که توسط احمدینژاد ایجاد شد و اسفندیار رحیممشایی مسئولیت آن را برعهده گرفت تا احتمالا جز رتقوفتق امور ایرانیان خارج از کشور، روزی به کار بیاید؛ روزی مانند روزهای آخر مرداد سال 92؛ روزهای خداحافظی با پاستور.
هفته گذشته خبری منتشر شد که نشان میداد احمدینژاد برای روزهای «پس از پاستور» خود چه برنامهای دارد. نهاد ریاستجمهوری با امضای غلامحسین الهام، معاون توسعه منابع انسانی و مدیریت رییسجمهوری، تشکیلات جدیدی به نام «دفتر رییسجمهوری سابق» را در نهاد ریاستجمهوری تاسیس کرد.
نهادی که بخشهای مختلفی، همچون تشریفات، امور سفرها و امور دیدارها، برای آن پیشبینی شده است. تاسیس این دفتر و احتمال قرارداشتن آن در نهاد ریاستجمهوری در خیابان پاستور آنچنان واکنشبرانگیز بود که خبرهای تکمیلی آن بهسرعت منتشر شد. خبرهایی که توضیح میداد این تشکیلات جدید در محلی خارج از نهاد ریاستجمهوری و در ساختمانی در میدان ونک تشکیل خواهد شد، نه پاستور.
اما کدام ساختمان؟ تکههای پازل که کنار هم قرار میگیرند مشخص میشود کدام ساختمان برای «دفتر رییسجمهوری سابق در نظر گرفته شده است. اعتراض سرپرست دبیر خانه عالی امور ایرانیان خارج از کشور به تلاش بقایی برای ایجاد تغییرات سازمانی در این نهاد نشان داد مقصد مسافران پاستور جایی نزدیک ونک است؛ ساختمان دبیرخانه عالی امور ایرانیان خارج از کشور. دیروز طاهری، سرپرست دبیرخانه شورایعالی امور ایرانیان، خبر داد که حمید بقایی تلاش دارد بعضی از پستهای مدیریتی دبیرخانه را حذف کند و تعدادی دیگر از آنان را در اختیار بگیرد تا بتواند «دفتر رییسجمهوری سابق» را تشکیل دهد.
میثم طاهری میگوید گام بعدی بقایی گرفتن ساختمان شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور برای استقرار نیروهای موردنظرش است. ساختمانی در محدوده ونک و در خیابان ارمغان با نیروهایی از نهاد ریاستجمهوری فعلی برای «دفتر رییسجمهوری سابق». هرچند سرپرست دبیر خانه شورایعالی امور ایرانیان با حذف پستهای دبیرخانه بدون هماهنگی و اطلاع دبیرخانه مخالفت کرده و گفته است که از تحویل ساختمان و پذیرش نیروهای بقایی در این ساختمان سر باز خواهد زد، معلوم نیست که در عمل بتواند از اجرای خواست احمدینژاد که هنوز رییسجمهوری ایران است سرباز زند.
احمدینژاد میداند نمیتواند به امید آیندهای مانند هاشمیرفسنجانی و سیدمحمد خاتمی باشد. هاشمی پس از پایان دوران ریاستجمهوریاش به ساختمان مجمع تشخیص مصلحت نظام رفت؛ خاتمی هم اگرچه نتوانست بنیاد باران را آنگونه که میخواست رونق دهد، در یکی از دفاتر متعلق به بنیاد حفظ و نشر آثار امامخمینی جای گرفت؛ اما احمدینژاد میداند که اگر خودش دست به کار نشود باید مهر آینده به عنوان استاد به دانشگاه بازگردد، تازه اگر بتواند بازگردد. برای همین تا هنوز ریاستجمهوریاش به پایان نرسیده است، بهدنبال محلی برای اسباب کشی میگردد؛ محلی مانند دبیرخانه امور ایرانیان خارج از کشور؛ نهادی که توسط احمدینژاد ایجاد شد و اسفندیار رحیممشایی مسئولیت آن را برعهده گرفت تا احتمالا جز رتقوفتق امور ایرانیان خارج از کشور، روزی به کار بیاید؛ روزی مانند روزهای آخر مرداد سال 92؛ روزهای خداحافظی با پاستور.