محققان آمریکایی کشف کرده اند که بدن انسان در سطح مولکولی می داند که همه شادی ها به طور برابر ایجاد نمی شوند و بر همین اساس به شیوه ای که می تواند به سلامت جسمی کمک کرده یا مانع آن شود به چنین شادی هایی واکنش نشان می دهد.
افرادی که سطوح بالایی از آنچه که شادی eudaimonic خوانده می شود یعنی نوعی شادی که ناشی از داشتن یک حس عمیق هدف و معنا در زندگی است، موجب بیان ژن های مطلوب در سلول های ایمنی بدن می شود.
چنین شادی موجب می شود بدن فرد سطوح کمی از ژنی التهاب و از سوی دیگر سطوح بالایی از ژنهای ضد ویروسی و آنتی بادی را بیان کند.
با این حال افرادی که از شادی ناشی از خوش گذرانی های جسمانی لذت می برند نتیجه ای درست برخلاف مورد بالا دریافت می کنند. در این شادی ژنهایی بیان می شوند که در التهاب نقش داشته و ژنهای ضد ویروسی و آنتی بادی کمتر بیان می شوند.
"استیون کول" استاد پزشکی دانشگاه کالیفرنیا لوس آنجلس و همکارانش از دانشگاه کارولینای شمالی با بررسی چگونگی واکنش نشان دادن ژنوم انسان به استرس، ناراحتی، ترس و تمامی احساسات روانشناختی منفی به این یافته ها دست یافتند.
