نسل اول
مرحوم عزیز وکیل منفرد اولین قهرمان دوی ماراتن ایران، همچنین سالها
قهرمان دوی 1500 متر، 3000 متر، 5000 متر و 10000 متر. مدیر و موسس اولین
باشگاه ورزشی (گیو) استان گیلان و شاید دومین باشگاه ایران و تنها باشگاه
ورزشی که بیش از 70 سال بدون حق عضویت و یا دریافتی در خدمت جوانان و
قهرمانان مردم انزلی بوده است و تمام ملی پوشان بندرانزلی از باشگاه گیو
بوده اند.
همچنین تیم فوتبال ملوان متعلق به باشگاه گیو بوده که وقتی لیگ فوتبال شروع شد و مرحوم منفرد بودجه رفت و برگشت تیم را نداشت از فرماندهی نیروی دریایی ایران درخواست کرد که تیمی به نام ملوان را تاسیس نماید و بازیکنان فوتبال (گیو) را به تیم ملوان هدیه کرد که آقای صالح نیا هم مربی و هم بازیکن بوده و در روزنامه های ورزشی هم گفته که ما از باشگاه گیو به ملوان هدیه داده شدیم.
خانواده وکیل منفرد که شامل 16 فرزند (2 دختر و 14 پسر) است، علاوه بر اینکه یکی از معدو خانواده هایی است که سه نسل ورزشکار در تیم های ملی داشته است، از این جهت که دارای بیشترین ملی پوش یک خانواده هم هست، می تواند در جهان هم یک نمونه کم سابقه باشد.
این خانواده پرجمعیت که اصالت شان انزلی چی است در رشته های مختلف فعالیت کرده اند و عضو تیم ملی ایران نیز بوده اند:
1- بزرگ خاندان : عزیز وکیل منفرد اولین مرد ماراتن ایران
2- سهراب وکیل منفرد قهرمان اول بوکس آسیا و اولین مدال آور تثبیت شده تاریخ بوکس جهانی ایران
3- نصرت وکیل منفرد بوکسور اعزامی به المپیک مونیخ 1972
4 - داریوش وکیل منفرد بسکتبالیست اعزامی به مسابقات جهانی(ایتالیا)
5- خسرو وکیل منفرد بسکتبالیست اعزامی به مسابقات جهانی (ایتالیا)
6- مریم وکیل منفرد کاپیتان بسکتبال بانوان استان گیلان و اعزامی به اردوی تیم ملی
7- سام وکیل منفرد بوکسور اعزامی به اردوی تیم ملی جوانان
نسل دوم
سهراب وکیل منفرد فرزند عزیز افسر خلبان بازنشسته هوانیروز و قهرمان جنگ
ظفار ( عمان ) دارنده مدال جنگ ظفار از سلطان قابوس پادشاه کشور عمان،
قهرمان بوکس آسیا 1971 و اولین مدال آور جهانی تاریخ بوکس ایران در ساحل
عاج آفریقا 1970، اولین و جوانترین عضو تیم ملی بوکس بزرگسال تاریخ ایران
که در سن کمتر از 15 سال با شکست دادن مرحوم حسین برقشی که سالها قهرمان 48
کیلوی ایران و آسیا بوده، عضو تیم ملی شد.
نسل سوم
رودابه وکیل منفرد فرزند سهراب از 14 سالگی به عضویت تیم ملی تنیس بانوان
ایران انتخاب و قهرمان شد. او اولین عضو تیم ملی تنیس استان گیلان بین
آقایان و خانم‌ها شد که استان تا قهرمانی او عضو تیم ملی نداشته است.
وی در سفری که به آمریکا داشت مربیان آمریکایی بازی او را دیدند و خواستند که برای باشگاه آنها بازی کند ولی رودابه با بیان اینکه می خواهد تحصیلاتش را در ایران ادامه دهد درخواست آنها را نپذیرفت. حتی وی حاضر نشد با تلویزیون آمریکا با این محور که خانواده اش سه نسل ورزشی بوده اند گفتگو کند. به گفته وکیلی منفرد تلویزیون ایران تاکنون چندین بار با اعضای ورزشکار این خانواده گفتگو کرده اما هیچ وقت پخش نشده است.
قرار است رودابه وکیلی منفرد کتابی در مورد اردوهای تیم ملی و شرایط ورزشکاران شهرستانی در این اردوها چاپ کند و طی آن مشکلات و دردل های ورزشکاران شهرستانی و تفاوت هایی که بین آنها و تهرانی ها قائل می شوند را در این کتاب بیاورد و البته از بی مهری هایی که به آنها شده گلایه کند.
