شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۸ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۵

روایت غضنفری از آمپاس وزارت صنعت

وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت با بیان این که وزارت صنعت در سال‌های آخر دهم در آمپاس (تنگنا و فشار کار) قرار داشت، گفت: در این سال‌ها ارز نمی توانست منتقل شود، قیمت ارز و سکه بالا می‌رفت، نفت را نمی خریدند یا پولش را نمی دادند و مباحثی مطرح بود که هیچ یک از وزارت صنعت شروع نمی شد اما تمام آن به وزارت صنعت ختم می شد.
کد خبر : ۱۲۹۰۸۳
صراط: مهدی غضنفری امروز در مراسم تودیع خود و معارفه محمدرضا نعمت زاده به عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: در سال های آخر دولت دهم و با توجه به شرایط ارزی وزارت صنعت، معدن و تجارت در آمپاس (تنگنا و فشار کار) قرار داشت، زیرا ارز نمی توانست منتقل شود، قیمت سکه و ارز بالا می رفت، نفت را نمی خریدند یا پولش را نمی دادند، مازوت را نمی خریدند و سیمانی ها مجبور بودند مازوت مصرف کنند و بحث‌هایی که هیچ یک اگر چه از وزارت صنعت شروع نمی شد ولی تمام آن به وزارت صنعت ختم می شد.

وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت دهم افزود: کمبود منابع ارزی و ریالی به طور آشکار وجود داشت و فروش ارز نصف شده بود؛ بنابراین شوک عظیمی به اقتصاد وارد شده بود، چرا که اقتصاد جزیره مستقلی از مسائل اقتصادی نبود.

وی افزود: در این شرایط هر روز فشار تحریم بیشتر می شد و وزارت صنعت هر روز با پدیده جدیدی مواجه می شد؛ بنابراین فضا خیلی پر استرس بود در حالی که همه شرایط را باید در نظر می گرفتیم.

وی تصریح کرد: در چنین شرایطی به مورد گروه بندی کالایی رسیدیم و سیستم تعرفه ای را نیز اصلاح کردیم، ضمن این که در این مدت ثبت سفارش 2200 ردیف کالایی که تولید داخلی داشتند، محدود شد.

غضنفری ادامه داد: در چنین شرایط سنگینی کارگروه تعطیل نشد اما زخم سنگینی بر دل صنعت بود چرا که آن زمان جبهه جنگ پیش روی تولید کنندگان قرار داشت و شرایط عادی نبود.

وی ادامه داد: وزارت صنعت، معدن و تجارت براساس ماتریسی تصمیم گیری های خود را صورت داد که ستون های ماتریس ناشی از بحث ادغام و سطرهای آن ناشی از تحریم بود.

به گفته غضنفری، در این مدت مدیریت سرمایه گذاری و تامین منابع ریالی و ارزی مدیریت تولید و سرمایه در گردش، مدیریت بازار و مدیریت تجارت خارجی صورت گرفت به نحوی که 115 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری صورت گرفت و 55 هزار پروانه برای احداث خطوط تولید جدید صادر شد.

وی ادامه داد: ادغام وزارت خانه های صنایع و بازرگانی بسیار پراهمیت بود، چرا که تمام فرایند کالاها در یک وزارتخانه مدیریت می شد در حالی که بدون ادغام نگاه یک پارچه ممکن نبود.
منبع: مهر