1- خدمت رسانی حکومت سعودی به زائران بیت الله الحرام تناسبی با درآمدهای کلان این حکومت از برنامه حج و نیز تناسبی با دلارهای عظیم صادرات روزانه 10 میلیون بشکه نفت ندارد و برنامه های ساده و متنوعی می توان برای رفاه و آسایش زائران تدارک دید که از چشم پیمانکاران عموماً امریکایی پروژه های مکه مکرمه و مدینه منوره دور می ماند!
2- نگارنده که توفیق دوبار زیارت عمره و یک بار حج تمتع را داشته است، در فضای روحانی این دو شهر منور، همچون هر خبرنگار دیگری با چشم جست و جوگر یک گزارشگر، حوادث و موضوعات را برانداز می کرد و به همین خاطر اکنون که می شنویم سعودی ها برای رفاه حال سالمندان آن سازه را - که در تصاویر زنده مسجد الحرام می بینیم - در نزدیکی کعبه علم کرده اند، مشکوک می شویم و به باورمان نمی آید که چرا آن همه کارهای ساده تری را که در حریم کعبه هم نیست، رها کرده اند و با این یکی، صحنه نمایی می کنند؟!
3- می خواهم بگویم که چنین سازه ای، ابهت ساختمان کعبه را به زیر سایه های خود برده است و همچون برج های بیرون مسجدالحرام ( ابراج البیت) که درباره ماهیت غیر اسلامی آنان و استفاده از نمادهای فراماسونری و غربی والبته فرهنگ جاری غرب در محیط آن فراوان گفته شده است، بهانه ای برای خدشه دارکردن مسجدالحرام، البته با ظرافت های خاص نامسلمانان است تا ضمن تأثیر گذاری مورد نظر آنان فعلاً عقول و احساسات مسلمانان را تحریک نکند. این برج ها بر سر طائفین کعبه و نمازگزاران مسجد الحرام سایه می اندازد و مسلمانان بخشی از دقایق حضور خود در مسجد و کنار خانه خدا را به جای چشم دوختن به کعبه – که نگاه به کعبه خود زداینده گناهان و مشمول ثواب فراوان است_ به تماشای ابراج البیت مشغولند ! و حال آنکه درون این برج ها یا خانواده سلطنتی مشغول خویشند یا فروشگاه های بزرگ در طبقات مختلف، لباس زنانه و لوازم آرایش و اجناس تزیینی و فست فود می فروشند و بقیه نیز هتل چندین ستاره است و هیچ چیز دیگر!؟ و قلب هر مسلمانی در بازدید از این برج ها گواهی می دهد که هیچ شأنیتی بین مراسم پرمعنای حج با چنین ساختمان ها و فرهنگ جاری در آن نیست.
4- این همه در حالی است که زائر بیت الله الحرام در بدو ورود به عربستان از فقدان راهکارهای ساده برای رفاه بیشتر خود در تعجب است، مثلاً چگونه چنین مراسم با عظمتی و در چنین کشور ثروتمندی باید در فرودگاه شاهد صف های طولانی زائران عموماً کهنسال برای عبور از گیت های امنیتی آل سعود و انگشت نگاری و تصویر برداری، آن هم به دست سربازان کم تجربه باشد؟! یا چگونه در عصر حمل و نقل های مدرن، هر سال 3 تا 5 میلیون حاجی مسیر بین هتل ها و مسجدالحرام را به سخت ترین شکل ممکن درون اتوبوس های قدیمی و با انبوه زائران به هم فشرده طی می کنند و بسیاری از آنان مجبورند برای رفاه دیگران مسیرهای طولانی را پیاده و از درون تونل هایی که آلودگی هوا و صدا در آن بسیار شدید است، بپیمایند؟! و آیا هیچ تناسبی بین اقامت در ابراج البیت با اقامت حاجیان در دیگر هتل ها که گاهی به هر 18 حاجی فقط یک دوش حمام می رسد، وجود دارد ؟! و البته شرایط حاجیان کشورهای فقیر بسیار اسفبارتر از حاجیان ایرانی است.
آیا رفاه حاجیان اقتضا می کند که دولت عربستان برای چند روز اقامت آنان در عرفات، مزدلفه و منا، هیج برنامه ای جز بازکردن مرزهایش به روی کولی های آفریقای شرقی و صحرانشینان خود نداشته باشد تا این عده در فضای بین چادرها بساط دست فروشی پهن کنند و در شرایطی که حتی در فیلم ها نیز نظیر آن را نمی توان دید، جوجه سرخ کرده به زائران بفروشند ؟!
5- همه اینها را اضافه کنید به اینکه سعودی ها سال های متمادی به دغدغه شیعیان که مطابق فتوای مراجع خود طواف در طبقات بالاتر از سقف کعبه را جایز نمی دانستند و محدوده طواف آنان هم بین مقام اسماعیل و کعبه بود، بی توجهی می کردند و زائرانی را که روی ویلچر طواف می کردند ، به پشت بام مسجد می راندند و حالا این خیرخواهی آنان برای سالمندان و ناتوانان ، عجیب به نظر می رسد.
از این دست واضحات بسیار است و البته خوب می دانیم که تصمیمات اینچنینی نظیر ساخت همین سازه معمولا با حضور نمایندگان برخی کشورهای اسلامی گرفته می شود و شاید نمایندگانی از ایران هم در این تصمیم بوده باشند اما باید توجه داشت که دولت سعودی از بن مایه فاسد و همفکر و همدست صهیونیست هاست و این فرقه فاسد ضاله نیز برنامه گسترده ای در جهان اسلام و به ویژه درمحیط وحی و سرزمین مادری اسلام برای تخریب نرم افزاری آن دارد و مطمئناً صهیونیست ها برای تغییر ساختاری و محتوایی شهر خدا و شهر پیامبر عطش فراوانی دارند و باید در این باره بیش از این حساس بود.
منبع: جوان
