بی رحمی‌های فوتبال که مهدی محمدی را از ما گرفت بعید نیست که در آینده نه چندان دور فوتبال کرمان را هم از لیگ برتر بگیرد تا سال سیاه مس و فوتبال در این استان کامل شود.
مهدی محمدی در دوران حیات خویش سرزنش‌ها و نکوهش‌های زیادی را از برخی هم کسوتی‌های هم استانی خویش! می‌شنید وهمواره به نوعی مورد عتاب قرار می‌گرفت.
خیلی ها به محمدی خرده می‌گرفتند که بیش از حد به فوتبال و البته مس چسبیده و تکیه زدن به نیمکت و مربیگری مس برایش کافی است و حال مهم نیست این جا و مکان روی نیمکت، در کدام قسمتش تعبیه شده باشد!
اما دیدگاه دیگر، صحبت‌های خود محمدی بود که هرگاه با وی مصاحبه می کردیم چیزی خلاف این حرف حدیث‌ها می گفت.
محمدی معتقد بود: شان و منزلت مربیان کرمانی خیلی بالاست و فوتبال کرمان این پتانسیل و توانایی را دارد که همانند اصفهان، شیراز، مازندران، خوزستان و خیلی از استانهای صاحب فوتبال در لیگ برتر ایران نه تنها مربی بلکه سرمربی نیز داشته باشد.
اما مربیان و بازیکنان بومی کرمان دچار حصر شده اند حصری که "از ماست که بر ماست"! حصری که سالها از نگاه "مرغ همسایه غاز است" ناشی می شود و اجازه نمی دهد نخبه های فوتبال استان جایی در این دیار داشته باشند و اگر اجل به آنها مهلت بدهد و از این دنیا کوچ نکنند،آنها از این دیار کوچ می کنند!
محمدی می‌گفت: اگر خیلی ها معتقدند که من به مس چسبیده‌ام و شان خودم را بیش از دستیار یک سرمربی غیربومی نمی دانم باید به آنها بگویم آقایانی که آن بیرون نشسته‌اید و می‌گوئید لنگش کن! آیا نمی دانید که اگر همین جایگاه را هم از دست بدهیم باید فاتحه فوتبال کرمان را بخوانیم؟
شماها که همواره دم از کنار گود نشستن می زنید در کدام زمان ارائه راهکار و یا حتی حمایت کردید تا یک مربی کرمانی بر مسند سرمربیگری مس تکیه زند تا این تیم حداقل نتایج ضعیفی را که با مربیان غیر بومی می گیرد با یک مربی کرمانی کسب کند؟!
راست می گفت! محمدی گرچه همواره سایه مربیانی نظیر ذوالفقار نسب،دست نشان، کاظمی،قلعه نوعی، مظلومی، مرفاوی، بوناچیچ، یاوری را بر سر خود می دید و هیچگاه به جز چند بازی نتوانست بر روی نیمکت مس به عنوان سرمربی تکیه بزند اما همواره معتقد بود اگر نگاه ویژه و حمایت همه جانبه ای از مربیان کرمانی صورت می گرفت می شد این جایگاه را نیز به دست آورد.
می شد کمی اعتماد کرد و و زیر سایه نبود و می‌شد تیمی ساخت که محل عبور و مرور غربیه‌ها و دلال ها ورمال ها نباشد. می شد آرزوی آسیایی شدن را نه با راه اندازی ستاد آسیایی! بلکه با تدبیروعقلانیت به پوچی و یک آرزوی واهی تبدیل نکرد.
امیدواریم مردم دیار کریمان و مربیان خوب کرمانی قدر یکدیگر را بیش از قبل بدانند و بدانند که اگر مس از لیگ برتر به دسته پائین ترسقوط کند، امثال محمدی‌ها هستند که دیگر بار باید تلاش کنند تا فوتبال کرمان نمیرد حتی اگر خودشان بمیرند!
بیائید کمی با هم مهربانتر باشیم! و بیایید بیش از آنکه دلمان هوای دیگران و غریبه‌ها را درشهرمان بکند هوای هم دیاری‌های خودمان را داشته باشد.
این نگاه طبعا نژاد گرایانه نیست بلکه تقویت نوعی نوع دوستی بین هم استانی‌ها و هم کسوتی‌هایی است که شاید مطاع دنیا، روابط دوستانه بین‌شان را کمی کم رنگ کرده است نگاهی که همیشه امثال نظری ها و محمدی ها از نبود آن در شهرشان رنج می بردند.
وامروز با گرامی‌داشت یاد مهدی محمدی عزیز که امروزسوت زودهنگام مرگ پایان زندگی را برای او نواخت،از همه بازیکنان،مربیان، مسئولان و هواداران مس درخواست می‌کنیم ناراحتی ها و دلخوری ها را کنار گذاشته و برای شادی روح مربی فقید مس، هرگز اجازه ندهند فوتبال کرمان بمیرد و با جان و دل برای اعتلای مس و فوتبال کرمان تلاش کنند.
