صراط: این جماعت ناهمگون که هر کدام مدعی صاحب
خانگی خانه سینما هستند، هر کدام به راه خود می‌روند و آنچه به فراموشی
سپرده می‌شود، عشق و اشتیاق و همدلی و رفاقت میان کسانی است که تا همین
چندی پیش با هم رفیق راه بودند و اکنون هر صنف و دسته‌ای از اهالی سینما بر
سر خانه‌ای چانه زنی می‌کنند که در اصل باید متعلق به همه اهالی سینمای
ایران باشد. امیدواریم که تا این مطلب به چاپ می‌رسد شاهد بازگشایی خانه
سینما باشیم. اما بعد.
روز ملی سینما را در حالی باید جشن بگیریم که رقبای اهالی سینما به کسب و کاری در همان محدوده سینما بیش از گذشته به کار اشتغال دارند. همشهری ما مهدی صباغ‌زاده سریالش از تلویزیون در حال پخش است. همشهری دیگر کلاس بازیگری دارد و هر از چند گاهی هم به عنوان کسی که نقش اول سریال امام علی(ع) را ایفا کرده است، از آن روزگار در تلویزیون سخن به میان می‌آورد. خلاصه همه آنها که از مشهد راهی تهران شده‌اند، از رضا کیانیان تا داریوش و انوش ارجمند و پسران تا دیگرانی که اگر نام ببریم بسیارند، هر کدام در گوشه و کنار تولید فیلمهای سینمایی و سریالها و فیلمهای 90 دقیقه‌ای تلویزیون سرشان به کارشان گرم است و روز سینما را مثل همه روزهای دیگر بر سر کارند.
اینکه می‌گوییم حال سینما خوب نیست، ارتباطی به این حرفه و کسانی که در این حرفه فعالیت می‌کنند، ندارد.
اکنون حال کسانی خوب نیست که بی‌خود و بی‌جهت خود را به سینما چسبانیده‌اند و می‌خواهند هر طور شده خود را به سینما سنجاق کنند. دیگر دوره فیلمهای خان و خان بازی، قاچاق و ساواک و بزن بزن و آرتیست بازی گذشته است.
کسانی در سینمای امروز ماندگار می‌شوند که بتوانند فیلمی بسازند که حرفی برای گفتن داشته باشد و در جشنواره‌ها نقد و بررسی شود و در دنیای سینما با رفتن به جشنواره اسکار اسم و رسمی پیدا کند. حال اگر این فیلم در گیشه فروخت چه بهتر و اگر هم نفروخت آنقدر برای سازنده‌اش اسم و رسم آورده که جای خوشحالی است.
به هر حال امروز روز سینماست و همه اهالی سینما دوست دارند که در چنین روزی جشنی گرفته شود و لوح تقدیری به آنها داده شود. تقدیر این چنین بود که دری به تخته بخورد و به این قلم در چند جشن سینمایی که در مشهد برپا شد لوح تقدیر و تندیسی اهدا شد و امروز که به همانها نگاه می‌کنم به یاد می‌آورم که اگرچه امروز ، روز سینماست، اما ما که در سینما به عناوین مختلف عمری را طی کرده‌ایم، این چنین روز سینما را در شهر خودمان سوت و کور ندیده بودیم.
هر سال دریغ از پارسال.
روز سینما مبارک.
روز ملی سینما را در حالی باید جشن بگیریم که رقبای اهالی سینما به کسب و کاری در همان محدوده سینما بیش از گذشته به کار اشتغال دارند. همشهری ما مهدی صباغ‌زاده سریالش از تلویزیون در حال پخش است. همشهری دیگر کلاس بازیگری دارد و هر از چند گاهی هم به عنوان کسی که نقش اول سریال امام علی(ع) را ایفا کرده است، از آن روزگار در تلویزیون سخن به میان می‌آورد. خلاصه همه آنها که از مشهد راهی تهران شده‌اند، از رضا کیانیان تا داریوش و انوش ارجمند و پسران تا دیگرانی که اگر نام ببریم بسیارند، هر کدام در گوشه و کنار تولید فیلمهای سینمایی و سریالها و فیلمهای 90 دقیقه‌ای تلویزیون سرشان به کارشان گرم است و روز سینما را مثل همه روزهای دیگر بر سر کارند.
اینکه می‌گوییم حال سینما خوب نیست، ارتباطی به این حرفه و کسانی که در این حرفه فعالیت می‌کنند، ندارد.
اکنون حال کسانی خوب نیست که بی‌خود و بی‌جهت خود را به سینما چسبانیده‌اند و می‌خواهند هر طور شده خود را به سینما سنجاق کنند. دیگر دوره فیلمهای خان و خان بازی، قاچاق و ساواک و بزن بزن و آرتیست بازی گذشته است.
کسانی در سینمای امروز ماندگار می‌شوند که بتوانند فیلمی بسازند که حرفی برای گفتن داشته باشد و در جشنواره‌ها نقد و بررسی شود و در دنیای سینما با رفتن به جشنواره اسکار اسم و رسمی پیدا کند. حال اگر این فیلم در گیشه فروخت چه بهتر و اگر هم نفروخت آنقدر برای سازنده‌اش اسم و رسم آورده که جای خوشحالی است.
به هر حال امروز روز سینماست و همه اهالی سینما دوست دارند که در چنین روزی جشنی گرفته شود و لوح تقدیری به آنها داده شود. تقدیر این چنین بود که دری به تخته بخورد و به این قلم در چند جشن سینمایی که در مشهد برپا شد لوح تقدیر و تندیسی اهدا شد و امروز که به همانها نگاه می‌کنم به یاد می‌آورم که اگرچه امروز ، روز سینماست، اما ما که در سینما به عناوین مختلف عمری را طی کرده‌ایم، این چنین روز سینما را در شهر خودمان سوت و کور ندیده بودیم.
هر سال دریغ از پارسال.
روز سینما مبارک.
