صراط: این روزها دولت هر روز که پیش می‌رود انتقاداتش از دولت پیشین بیشتر می‌شود. رئیس جمهور و دیگر اعضای دولت به ویژه تیم اقتصادی دولت تدبیر و امید در سخنانشان بیشتر سعی دارند مشکلات اقتصادی را به ارث رسیده از دولت دهم معرفی کنند.
سخنان بسیاری در همین زمینه گفته شده است. کار دشوار است. شرایط بسیار سخت است. اوضاع بد اقتصادی از دولت پیشین به ما رسیده است ... بسیاری سخن دیگر.
اکنون در همین باره چند پرسش به میان می‌آید.
-دولتی که پس از پیروزی آقای روحانی بر سر کار آمد از اوضاع اقتصادی خبر نداشت؟
هنگام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بیشتر نامزدها بر سر مسائل اقتصادی وعده می‌دادند. این وعده‌ها از سوی آقای روحانی بیشتر هم بود. اکنون چرا درباره مسائل اقتصادی بیشتر بر روی ضعف و عملکرد دولت پیشین سخن گفته می‌شود؟
آیا دولت هر چند که دو ماه از عمر آغاز کارش می‌گذرد و زمان زیادی دارد تا بتواند برنامه‌های خود را اجرا کند،اما آیا برنامه اقتصادی روشن، تاثیر‌گذار و مناسبی را در دست ندارد؟
دراین اوضاع اقتصادی که همه دولت سعی دارند بیشتر آن را بر گردن دولت پیشین بیندازند چه عاملی از همه بیشتر بر اقتصاد کشور تاثیر گذاشته است؟
مسکن مهر از سوی یکی از اعضای دولت اعتدال به عنوان یکی از عوامل تاثیر‌گذار بر تورم معرفی شد. آیا واقعاً اینگونه است؟
طرح هدفمندی یارانه‌ها که بیش از 2 سال است اجرا می‌شود و یکی از طرح‌های مهم و سخت برای هر دولتی بوده است، از سوی دولت احمدی نژاد اجرا شد و او همه تبعات آن را به جان خرید و در هر ماه هم توانست سهم هر خانوار را بپردازد و سهم بخش‌های دیگر را هم در نظر بگیرد. اکنون این طرح که با همفکری دولت دهم و مجلس شورای اسلامی و بر اساس قانونی که نمایندگان آن را تصویب کردند و دولت هم اجرا کرد مورد نقد دولت کنونی است. دولت یازدهم می‌گوید طرح هدفمند کردن یارانه‌ها با این شیوه و روش مناسب نیست و باید آسیب شناسی شود. آنها اعتقاد دارند که پرداخت یارانه باعث افزایش نقدینگی و تورم شده است. هر چند دولت گفته است این طرح بدون تغییر تا پایان سال اجرا می‌شود اما طرح تازه خود را برای فاز دوم آن اعلام نکرده است. طرح دولت تدبیر و امید در این زمینه چیست؟
آقای روحانی هفته گذشته در گردهمایی ائمه جمعه کشور با اشاره به اینکه برخی مصوبات دولت برای حل مشکلات اقتصادی در کوتاه مدت است گفت: این دولت نه ید بیضاء دارد و نه عصای موسی و نه شخصی که با یک اشاره بتواند همه مشکلات را حل کند.
رئیس جمهور محترم باید توجه داشته باشند که همه می‌دانند دولت نه ید بیضا دارد و نه عصای موسی و نه شخصی که با یک اشاره بتواند مشکلات را حل کند، دولت‌های پیشین هم نداشتند و توقعی هم از آنها نمی‌رفت که بتوانند مشکلات کشور را یک شبه حل کنند. مردم هم چنین توقعی ندارند اما مردم خوب می‌دانند که برای حل مشکلات اقتصادی و دیگر مشکلات برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت نیاز است. برنامه کوتاه مدت برای جلوگیری از آنچه که دولت اعتقاد دارد به خاطر عملکرد دولت پیشین است. برنامه ریزی بلند مدت برای اجرای آنچه که دولت اعتقاد دارد برای بهبود شرایط باید اجرا شود تا در چند سال آینده نتیجه آن به ثمر برسید.
چارچوب برنامه‌های اقتصادی در سند چشم انداز و برنامه‌های پنج ساله چیده شده است و از همه مهمتر توصیه‌های رهبر معظم انقلاب است که سال‌های متمادی را با اقتصاد گره زدند و از سال‌ها پیش از این برای هر سال یک نام اقتصادی پیشنهاد دادند که اگر دولت‌ها به آن توجه می‌کردند مشکلات کمتر می‌شد اکنون که در سال جهاد اقتصادی قرار داریم بیشتر توجه دولت برای پیاده شدن این خواسته رهبری باید معطوف باشد. جهاد اقتصادی عزم ملی می‌خواهد عزمی که بتواند تولید ملی و کار و تلاش ایرانی را به ظهور برساند. عزمی که بتواند اقتصاد کشور را از وابستگی به نفت نجات دهد.
توقع از دولتی که خود را ژنرال می‌داند بیشتر از دولتی است که یک ژنرال و چند سرباز دارد. دولت یازدهم به گفته رئیس جمهور فرصت آزمون و خطا ندارد. اکثر وزرای دولت کارکشته و با تجربه هستند و از آنها هم توقع می‌رود که کارکشتگی و تجربه خود را به کار گیرند.
مردم و رهبری هم پشتوانه دولت خواهند بود تا برنامه‌های دولت به شکل مناسبی اجرا شود. اگر دولت نهم و دهم پر تلاش بود و پر کار و پر تحرک اکنون که دولت با تجربه بر سر کار آمده است شاید از آن تحرک خبری نباشد، اما تفکر که انتظار می‌رود؟!
* محمد صفری
