تحلیل اول مداخله بانک مرکزی و یا انتظار بازار برای مداخله به منظور ثابت نگه داشتن دلار را دلیل عدم تغییر می‌داند، انتظاری که با وجود اظهارات صریح رییس کل این بانک مبنی‌بر به کف رسیدن قیمت دلاری ایجاد شده است.
تحلیل دوم، نوسانات اقتصادی را در میان مدت و بلندمدت معنادار می‌داند. به این معنی که بهبود شرایط بین‌المللی نه در چند ساعت که حداقل در چندین ماه تاثیر خود را بر متغیرهای اقتصادی نشان خواهد داد.
تحلیل سوم، اتفاقات امروز را آغاز واقع‌گرایی اقتصادی و نقطه شروع آب شدن یخ توهم بهبود شدید اقتصادی در اثر ارتباط با آمریکا می‌داند. این تحلیل عمدتا از جانب منتقدین اصول‌گرای دولت سابق مطرح می‌شود. منتقدینی که بهبود اقتصادی را در نتیجه اصلاح شیوه‌های مدیریت و تصمیم‌سازی اقتصادی، مقاوم کردن اقتصاد و رفع آنچه تحریم داخلی نامیده می‌شود، در کنار بهبود شرایط بین‌المللی قابل تحقق می‌داند.
تحلیل چهارمی نیز وجود دارد که ابراز می‌دارد که دلیل اصلی وضعیت موجود تحریم است. این تحلیل اساسا کمتر بر دلایل ناشی از سوء مدیریت تاکید می‌کند و راه مقابله را نیز بازگشت به اقتصاد صرف مقاومتی می‌داند و نه برقراری رابطه با آمریکا. تحلیل مذکور عمدتا از جانب طیف نزدیک به رییس دولت سابق یا حامیان سابق رییس دولت سابق ابراز می‌شود.
باید منتظر ماند و دید کدامیک از این تحلیل‌ها در آینده به واقعیت نزدیک‌تر خواهند بود.
