به گزارش صراط، صدر اعظم آلمان سعی کرده است در برابر افشای ماجرای شنود تلفن همراه خود
توسط ایالات متحده آمریکا نرم ترین و البته بدترین موضع ممکن را بگیرد.
آنگلا مرکل در واکنش به افشای جاسوسی آمریکا از خود اعلام کرده است که
جاسوسی دوستان از یکدیگر قابل قبول نیست!
به عبارت بهتر، صدر اعظم آلمان از کشوری که دستور شنود تلفن همراهش را داده است به عنوان یک دوست یاد کرده و بدون اینکه چنین اقدامی را به صورتی قاطعانه محکوم و نسبت به عواقب و تبعات آن هشدار دهد، به نوعی گلایه کودکانه از طرف مقابل پرداخته است. به راستی این اقدام مرکل چگونه قابل تحلیل است؟ آیا صدر اعظم آلمان نسبت به حساسیت افکار عمومی کشورش نسبت به واقعه اخیر آگاه نیست؟
اگر این طور است، چرا صدر اعظم آلمان ترجیح داده است درست در زمانی که جامعه آلمان خواستار واکنش قاطعانه اوست در برابر اوباما و سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا سکوت کرده است؟
مرکل خود نیز متهم است
واقعیت امر این است که صدر اعظم آلمان خود نیز در ماجرای جاسوسی آمریکا از شهروندان کشورش متهم است. حزب دموکرات مسیحی آلمان به عنوان حزب حاکم و دیگر احزاب ائتلافی دولت از جمله سوسیال مسیحی ها و دموکراتهای آزاد در جریان جاسوسی گسترده سازمانهای امنیتی آمریکا در کشورشان قرار داشته اند.
با این وجود احزاب ائتلافی دولت مرکل هرگز تصور نمی کردند که خود نیز روزی به قربانیان جاسوسی آمریکا تبدیل شوند. بدون شک مقامات آمریکایی نمی توانند ادعا کنند که شنود تلفن همراه مرکل به بهانه مبارزه با تروریسم یا جلوگیری از یک حمله مخرب در اروپا صورت گرفته است!
از این رو اقدام سرویسهای امنیتی آمریکا در شنود مکالمات تلفنی صدر اعظم آلمان به نوعی خیانت در رابطه دو طرفه نهان و پشت پرده امنیتی برلین-واشنگتن محسوب می شود. مرکل در تازه ترین موضع خود ضمن انتقاد از آمریکا خواستار امضای یک توافقنامه میان برلین ـ پاریس با واشنگتن درباره عدم جاسوسی از یکدیگر شد و تاکید کرد جاسوسی از دو متحد بسیار نزدیک واشنگتن سریعا باید متوقف شود.
این بیانیه به خوبی نشان می دهد که فعالیتهای جاسوسی ایالات متحده آمریکا از شهروندان فرانسوی و آلمانی با چراغ سبز و آگاهی کلی مقامات ارشد این دو کشور اروپایی صورت گرفته است. در این خصوص حتی شاهد امضای توافقنامه هایی بین کشورهای اروپایی و واشنگتن هستیم.
هم اکنون اصلی ترین جرم و اتهام ایالات متحده آمریکا از دید دولت مرکل ، جاسوسی از مکالمات تلفنی وی است، اگرنه قبلا نیز جاسوسی مقامات امنیتی آمریکایی از ایمیل خصوصی شهروندان آلمانی افشا شده بود. در آن زمان مرکل سخنی از امضای یک توافقنامه امنیتی مبنی بر عدم جاسوسی آمریکا از دو کشور فرانسه و آلمان نشده بود!
همان گونه که مشاهده می شود، خشم صدر اعظم آلمان ریشه در جاسوسی آمریکا از شهروندان کشورش ندارد بلکه شنود مکالمه تلفنی خود مرکل در تصمیم گیری امنیتی اخیر وی بر ضد واشنگتن نقش داشته است.
مرکل از افشای اطلاعات بیشتر هراس دارد
بدون شک مرکل از افشای اطلاعات مربوط به همکاری گسترده امنیتی حزب دموکرات مسیحی ( حزب متبوع مرکل) و سازمانهای امنیتی آمریکا به شدت هراس دارد. این هراس و ترس مرکل مربوط به نوع فعالیتها و وسعت دامنه جاسوسی آمریکا در آلمان باز می گردد.
مرکل در این پرونده نقش یک متهم اصلی را ایفا می کند و در صورت افشای جزئیات مربوط به توافقات امنیتی پشت پرده میان برلین و واشنگتن، وی دیگر نمی تواند در کسوت یک مدعی در مقابل طرف آمریکایی ایستادگی کند. از این رو صدر اعظم آلمان با اوباما توافق کرده است تا سخن زیادی در این خصوص نگوید و در مقابل، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا نیز تعهد داده است که مراعات انتقادات کلی و دوستانه صدر اعظم آلمان نسبت به خود را بپذیرد و از افشای نقش دولت مرکل در این جاسوسی های گسترده خودداری کند.
این رابطه نانوشته ولی ملموس میان صدر اعظم آلمان و رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در نوع خود قابل تامل است. مرکل به عنوان یک متهم امنیتی هم اکنون خود را در کسوت یک مدعی در برابر آمریکا نشان داده است. بدون شک افکار عمومی آلمان نیز در این بازی خودساخته میان اوباما و مرکل سرگردان مانده اند.
در جریان مبارزات انتخاباتی ماه سپتامبر و پس از افشاگری های صورت گرفته توسط اسنودن، مقامات حزب سوسیال دموکرات و دیگر احزاب مخالف مرکل نسبت به نقش صدر اعظم آلمان در ماجرای جاسوسی آمریکا هشدار داده و خواستار شفاف سازی در این خصوص شدند.
مرکل در مقابل به شهروندان آلمانی تعهد داد که در این خصوص با مقامات آمریکایی مذاکره کند و از آنها توضیح بخواهد! با این وجود نه تنها مقامات آمریکایی در این خصوص توضیحی به افکار عمومی آلمان ارائه نداده اند، بلکه بر روی مسئله افشای شنود مکالمه تلفنی مرکل نیز مانور زیادی نمی دهند!
پاسخی که هیچ گاه دریافت نمی شود
بدون شک شهروندان آلمانی هیچ گاه از پشت پرده ماجرای جاسوسی ایالات متحده آمریکا از خود و همچنین ماجرای شنود مکالمات تلفنی صدر اعظم کشورشان آگاه نخواهند شد. سرویسهای امنیتی ایالات متحده آمریکا و آلمان در این خصوص با یکدیگر مشی همسانی دارند.
در صورت افشای پشت پرده معادلات امنیتی شکل گرفته میان برلین و واشنگتن، اطمینان بسیاری از شهروندان آلمانی نسبت به دولت خود از بین خواهد رفت. در این میان آنگلا مرکل نقش بازنده ای مطلق را ایفا خواهد کرد و شاید دامنه بحران به اندازه ای گسترده شود که وی حتی ناچار به استعفا از سمت خود شود.
از این رو صدر اعظم آلمان رویکرد بسیار محتاطانه ای را در این خصوص در پیش گرفته است. دوست نامیدن آمریکا در این برهه حساس نشان می دهد که صدر اعظم آلمان عملا خود را در موضع یک مدعی واقعی در برابر واشنگتن نمی بیند و کماکان سعی دارد در این خصوص تابعی از بازی امنیتی ایالات متحده باشد. در هر صورت واشنگتن و برلین در این خصوص هر دو متهم هستند و باید به نوعی در خصوص تقسیم این اتهام میان خود به توافق برسند!
بدون شک نه تنها صدر اعظم آلمان و حزب دموکرات مسیحی، حتی احزاب سوسیال موکرات و جریان سبزهای آلمان نیز به عنوان احزاب اپوزیسیون ترجیح می دهند که پرونده جاسوسی ایالات متحده آمریکا از کشورشان به سرعت بسته شود. پرونده ای که رد پای بسیاری از احزاب حاکم و اپوزیسیون فعلی آلمانی در آن مشاهده می شود.
در این میان تنها امید شهروندان آلمانی در خصوص کشف حقایق، اطلاعاتی است که از سوی افرادی مانند اداورد اسنودن یا ماموران اطلاعاتی و امنیتی آلمانی و آمریکایی به بیرون درز داده و توسط رسانه ها منتشر می شود. هم اکنون بسیاری از شهروندان آلمانی به خوبی دریافته اند که صدر اعظم کشورشان علاقه ای نسبت به پیگیری ماجرای شنود مکالمه تلفنی خود از سوی طرف آمریکایی ندارد.
حتی افشای اولیه این مسئله توسط دولت مرکل نیز می تواند به دلیل جلوگیری از افشای آن توسط رسانه های وابسته به احزاب مخالف باشد. از این رو مرکل خود یکی از اصلی ترین کسانی است که سعی دارد این پرونده مبهم را هر چه سریع تر بدون رسیدن به هرگونه نتیجه ای مختومه اعلام کند.
به عبارت بهتر، صدر اعظم آلمان از کشوری که دستور شنود تلفن همراهش را داده است به عنوان یک دوست یاد کرده و بدون اینکه چنین اقدامی را به صورتی قاطعانه محکوم و نسبت به عواقب و تبعات آن هشدار دهد، به نوعی گلایه کودکانه از طرف مقابل پرداخته است. به راستی این اقدام مرکل چگونه قابل تحلیل است؟ آیا صدر اعظم آلمان نسبت به حساسیت افکار عمومی کشورش نسبت به واقعه اخیر آگاه نیست؟
اگر این طور است، چرا صدر اعظم آلمان ترجیح داده است درست در زمانی که جامعه آلمان خواستار واکنش قاطعانه اوست در برابر اوباما و سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا سکوت کرده است؟
مرکل خود نیز متهم است
واقعیت امر این است که صدر اعظم آلمان خود نیز در ماجرای جاسوسی آمریکا از شهروندان کشورش متهم است. حزب دموکرات مسیحی آلمان به عنوان حزب حاکم و دیگر احزاب ائتلافی دولت از جمله سوسیال مسیحی ها و دموکراتهای آزاد در جریان جاسوسی گسترده سازمانهای امنیتی آمریکا در کشورشان قرار داشته اند.
با این وجود احزاب ائتلافی دولت مرکل هرگز تصور نمی کردند که خود نیز روزی به قربانیان جاسوسی آمریکا تبدیل شوند. بدون شک مقامات آمریکایی نمی توانند ادعا کنند که شنود تلفن همراه مرکل به بهانه مبارزه با تروریسم یا جلوگیری از یک حمله مخرب در اروپا صورت گرفته است!
از این رو اقدام سرویسهای امنیتی آمریکا در شنود مکالمات تلفنی صدر اعظم آلمان به نوعی خیانت در رابطه دو طرفه نهان و پشت پرده امنیتی برلین-واشنگتن محسوب می شود. مرکل در تازه ترین موضع خود ضمن انتقاد از آمریکا خواستار امضای یک توافقنامه میان برلین ـ پاریس با واشنگتن درباره عدم جاسوسی از یکدیگر شد و تاکید کرد جاسوسی از دو متحد بسیار نزدیک واشنگتن سریعا باید متوقف شود.
این بیانیه به خوبی نشان می دهد که فعالیتهای جاسوسی ایالات متحده آمریکا از شهروندان فرانسوی و آلمانی با چراغ سبز و آگاهی کلی مقامات ارشد این دو کشور اروپایی صورت گرفته است. در این خصوص حتی شاهد امضای توافقنامه هایی بین کشورهای اروپایی و واشنگتن هستیم.
هم اکنون اصلی ترین جرم و اتهام ایالات متحده آمریکا از دید دولت مرکل ، جاسوسی از مکالمات تلفنی وی است، اگرنه قبلا نیز جاسوسی مقامات امنیتی آمریکایی از ایمیل خصوصی شهروندان آلمانی افشا شده بود. در آن زمان مرکل سخنی از امضای یک توافقنامه امنیتی مبنی بر عدم جاسوسی آمریکا از دو کشور فرانسه و آلمان نشده بود!
همان گونه که مشاهده می شود، خشم صدر اعظم آلمان ریشه در جاسوسی آمریکا از شهروندان کشورش ندارد بلکه شنود مکالمه تلفنی خود مرکل در تصمیم گیری امنیتی اخیر وی بر ضد واشنگتن نقش داشته است.
مرکل از افشای اطلاعات بیشتر هراس دارد
بدون شک مرکل از افشای اطلاعات مربوط به همکاری گسترده امنیتی حزب دموکرات مسیحی ( حزب متبوع مرکل) و سازمانهای امنیتی آمریکا به شدت هراس دارد. این هراس و ترس مرکل مربوط به نوع فعالیتها و وسعت دامنه جاسوسی آمریکا در آلمان باز می گردد.
مرکل در این پرونده نقش یک متهم اصلی را ایفا می کند و در صورت افشای جزئیات مربوط به توافقات امنیتی پشت پرده میان برلین و واشنگتن، وی دیگر نمی تواند در کسوت یک مدعی در مقابل طرف آمریکایی ایستادگی کند. از این رو صدر اعظم آلمان با اوباما توافق کرده است تا سخن زیادی در این خصوص نگوید و در مقابل، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا نیز تعهد داده است که مراعات انتقادات کلی و دوستانه صدر اعظم آلمان نسبت به خود را بپذیرد و از افشای نقش دولت مرکل در این جاسوسی های گسترده خودداری کند.
این رابطه نانوشته ولی ملموس میان صدر اعظم آلمان و رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در نوع خود قابل تامل است. مرکل به عنوان یک متهم امنیتی هم اکنون خود را در کسوت یک مدعی در برابر آمریکا نشان داده است. بدون شک افکار عمومی آلمان نیز در این بازی خودساخته میان اوباما و مرکل سرگردان مانده اند.
در جریان مبارزات انتخاباتی ماه سپتامبر و پس از افشاگری های صورت گرفته توسط اسنودن، مقامات حزب سوسیال دموکرات و دیگر احزاب مخالف مرکل نسبت به نقش صدر اعظم آلمان در ماجرای جاسوسی آمریکا هشدار داده و خواستار شفاف سازی در این خصوص شدند.
مرکل در مقابل به شهروندان آلمانی تعهد داد که در این خصوص با مقامات آمریکایی مذاکره کند و از آنها توضیح بخواهد! با این وجود نه تنها مقامات آمریکایی در این خصوص توضیحی به افکار عمومی آلمان ارائه نداده اند، بلکه بر روی مسئله افشای شنود مکالمه تلفنی مرکل نیز مانور زیادی نمی دهند!
پاسخی که هیچ گاه دریافت نمی شود
بدون شک شهروندان آلمانی هیچ گاه از پشت پرده ماجرای جاسوسی ایالات متحده آمریکا از خود و همچنین ماجرای شنود مکالمات تلفنی صدر اعظم کشورشان آگاه نخواهند شد. سرویسهای امنیتی ایالات متحده آمریکا و آلمان در این خصوص با یکدیگر مشی همسانی دارند.
در صورت افشای پشت پرده معادلات امنیتی شکل گرفته میان برلین و واشنگتن، اطمینان بسیاری از شهروندان آلمانی نسبت به دولت خود از بین خواهد رفت. در این میان آنگلا مرکل نقش بازنده ای مطلق را ایفا خواهد کرد و شاید دامنه بحران به اندازه ای گسترده شود که وی حتی ناچار به استعفا از سمت خود شود.
از این رو صدر اعظم آلمان رویکرد بسیار محتاطانه ای را در این خصوص در پیش گرفته است. دوست نامیدن آمریکا در این برهه حساس نشان می دهد که صدر اعظم آلمان عملا خود را در موضع یک مدعی واقعی در برابر واشنگتن نمی بیند و کماکان سعی دارد در این خصوص تابعی از بازی امنیتی ایالات متحده باشد. در هر صورت واشنگتن و برلین در این خصوص هر دو متهم هستند و باید به نوعی در خصوص تقسیم این اتهام میان خود به توافق برسند!
بدون شک نه تنها صدر اعظم آلمان و حزب دموکرات مسیحی، حتی احزاب سوسیال موکرات و جریان سبزهای آلمان نیز به عنوان احزاب اپوزیسیون ترجیح می دهند که پرونده جاسوسی ایالات متحده آمریکا از کشورشان به سرعت بسته شود. پرونده ای که رد پای بسیاری از احزاب حاکم و اپوزیسیون فعلی آلمانی در آن مشاهده می شود.
در این میان تنها امید شهروندان آلمانی در خصوص کشف حقایق، اطلاعاتی است که از سوی افرادی مانند اداورد اسنودن یا ماموران اطلاعاتی و امنیتی آلمانی و آمریکایی به بیرون درز داده و توسط رسانه ها منتشر می شود. هم اکنون بسیاری از شهروندان آلمانی به خوبی دریافته اند که صدر اعظم کشورشان علاقه ای نسبت به پیگیری ماجرای شنود مکالمه تلفنی خود از سوی طرف آمریکایی ندارد.
حتی افشای اولیه این مسئله توسط دولت مرکل نیز می تواند به دلیل جلوگیری از افشای آن توسط رسانه های وابسته به احزاب مخالف باشد. از این رو مرکل خود یکی از اصلی ترین کسانی است که سعی دارد این پرونده مبهم را هر چه سریع تر بدون رسیدن به هرگونه نتیجه ای مختومه اعلام کند.
