حالا دولت تدبیر و امید میخواهد با تدبیر و امید و به صورتی که قانون به دولت اجازه داده با مساله پرداخت یارانهها برخورد کند. یکی از راههای احتمالی مقابله با این چالش جدید حذف دهکهای بالا از دریافت یارانههای نقدی است. در این روش که روش دقیقی نیست و احتمال خطا در شناسایی وجود دارد باید کسانی که درآمد آنها مثلا از حد معینی بالاتر است حذق شود.
این روش هم وقتگیر است و هم سازوکار پیچیدهای را میطلبد. راه دوم افزایش نرخ حاملهای انرژی مانند بنزین و گازوئیل و آب و برق و... است که میتواند بخشی از کسری ۱۰۰۰ میلیارد تومانی یارانهها را جبران کند که در عمل روی اقشار کمدرآمد و آسیبپذیر فشار جدی وارد خواهد شد. البته راههای احتمالی دیگری وجود دارد که مجال پرداختن به آن نیست. حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم که دولت آیا راه حل منطقی و قانونی و حد وسط برای جبران کسری یارانهها اتخاذ میکند.
یارانههایی که قرار بود به اقتصاد مملکت کمک کند نه اینکه باعث کسری بودجه دولت و عدم توانایی درپرداخت حق مردم و بخش تولید شود.