صراط: مذاکرات سازش در حالی در جریان است که هیچ گونه پیشرفتی تا کنون در آن صورت نگرفته است با این حال اسرائیل که با گسترش روزافزون استقبال بین المللی از مواضع ایران روبه رو شده، عاجزانه تلاش می کند از مذاکرات، به عنوان مسیری در جهت اعمال فشار بر ایران استفاده کند.
اسرائیل در وضعیت حال حاضر در یک مخمصه بزرگ گرفتار شده است از طرفی تمام تلاشهایی که در چندین سال اخیر برای فشار بر ایران اعم از اعمال تحریم های اقتصادی تا لابیگری برای اجرای گزینه نظامی علیه تهران انجام داد، مانند کوه یخی در حال آب شدن است.
از طرف دیگر در حالیکه هیچ تمایلی به توافق با فلسطینی‌ها ندارد و تا کنون نیز هیچ پیشرفتی در مذاکرات سازش در مقابل فلسطین روی نداده است، تلاش می کند همچنان خود را مشتاق روند مذاکرات و دستیابی به صلح با طرف فلسطینی معرفی کند.
این در حالی است که مخالفت ها در درون ساختار سیاسی این رژیم، نسبت به مذاکرات و نیز تعهداتی که اسرائیل موظف خواهد شد در صورت توافق با تشکیلات خودگردان، به اجرا گذارد، روز به روز در حال افزایش است به گونه ای که مخالفان مذاکرات و تندروهای اسرائیلی بارها نتانیاهو را برای رفتن به میز مذاکره مورد سرزنش و عتاب و خطاب قرار داده اند. این در حالی است که خود نتانیاهو و ساختار حزبی وی(حزب لیکود)، هرگز به دنبال صلح با فلسطین نیستند اما به دلیل فشارهای بین المللی و نیز همراه سازی بیش از پیش جناح سازشکار فلسطینی، بازی مذاکرات را به راه انداخته اند.
توقف شهرک سازی ها که از سوی محافل بین المللی مورد تأکید قرار گرفته است و همچنین احتمال تشکیل دولت فلسطینی مهمترین مواردی است که ترس و واهمه مخالفان صهیونیست از آینده مذاکرات را دوچندان کرده است.
در این رابطه دنی دانون معاون وزیر دفاع اسراییل و نماینده کنست از حزب لیکود در مصاحبه ای ادعا کرد: «ما نگران صداهایی هستیم که از اتاق مذاکرات به گوش می رسد. اما با این حال، حزب لیکود این تضمین را می دهد که با تمام قدرت از اینکه مذاکرات به نتیجه رسیده و به یک فاجعه برای اسرائیل تبدیل شود، جلوگیری می کند.»
وی افزود: «رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین می گویند در صورتی که کرانه باختری برای ایجاد یک دولت عربی فلسطینی به آنها داده شود، آنها به زور صدها هزار اسرائیلی ها از خانه های خود بیرون می کنند، اما آنها باید اطمینان داشته باشند که این اتفاق نخواهد افتاد.» بر همین مبنا یکی دیگر از نمایندگان کنست به نتانیاهو هشدار داد که اگر نتانیاهو موافقت کند که از بخش هایی از اسرائیل چشم پوشی کند و یا به تخلیه کرانه باختری از یهودیان راضی شود، او دیگر در این حزب جایی نخواهد داشت.
این اخبار و نیز شواهد بسیار دیگری این ادعا را ثابت خواهند کرد که اسرائیل به هیچ عنوان به دنبال صلح با فلسطینی ها نیست، بلکه مذاکرات را به عنوان سپری قرار داده است که در زیر لوای آن بتواند اهداف و منافع خود را عملی کند. مهمترین اهداف اسرائیل از اینکه وانمود می کند مشتاقانه و مصرانه مذاکرات سازش را دنبال می کند، عبارتند از:
1- خروج از انزوای فعلی:
اسرائیل از اینکه نتوانست علی رغم تلاشهای بسیار خود، اجماع بین المللی برای حمله نظامی به ایران و یا افزایش تحریم ها را به دست آورد، دچار انزوای بی سابقه ای شده است. این رژیم با اتهام به دولت، سیاستمداران ایرانی را دروغگو خواند و پروژه عدم حمایت حاکمیت از مواضع دولت را کلید زد که با بصیرت و تدبیر مقام معظم رهبری بی نتیجه ماند. از سوی دیگر حضور موفق دولت در نشست سالانه سازمان ملل و بی اعتبار شدن سخنرانی نتانیاهو و هشدارهای وی در مورد ایران، شکست مفتضحانه ای برای اسرائیل بود.
این شکست و فشار افکار عمومی و نهادها و دولتهای بین المللی از جمله اروپاییان برای توقف شهرک سازی ها و بازگشت به درون خط سبز، و تحریم اقتصادی اتحادیه اروپا، بستر دیگری بود که اسرائیل را به درون لاک انزوای خود بیشتر فرو برد. به این دلیل این رژیم تلاش دارد تا وانمود کند در مذاکرات صلح بسیار فعال عمل می کند و در آستانه رسیدن به توافقی بزرگ با فلسطین است تا هم اروپاییان را متقاعد کند و هم با این ترفند روزنه ای برای ارتباط با دولتهای منطقه ای و بین المللی پیدا کند.
2- حق سکوت به عرب‌ها:
کشورهای عرب منطقه سالهاست که مسئله فلسطین و اقدامات اسرائیل را جزء موضوعات حل شده و بی اهمیت به شمار آورده و تنها به منظور رقابت با ایران در حوزه نقش آفرینی منطقه ای به عنوان ام القرا، گاهاً در چارچوب شعارها و نمایش های دیپلماتیک، گریزی نیز به مسئله فلسطین می زنند. از این رو عرب‌ها دنبال فرصتی هستند که بتوانند موجودیت اسرائیل را شناسایی کرده و با این رژیم وارد تعامل شوند. این امر یکی از اهداف اسرائیل در منطقه نیز به شمار می رود در واقع اسرائیل نیز مترصد لحظه تاریخی تعامل با عرب ها و در پی آن محکم کردن جا پای خود در منطقه است. مذاکرات با تشکیلات خودگردان این فرصت تاریخی را برای هر دو طرف به وجود آورده است. در نتیجه اسرائیل وانمود می کند که در تداوم مذاکرات، به صورت خستگی ناپذیری در فعالیت است.
اما جالب ترین بخش این ترفند، زمانی است که اسرائیل دیر یا زود بن بست دوباره در مذاکرات را بر گردن طرف فلسطینی خواهد انداخت و کارشکنی تشکیلات خودگردان را عامل توقف دوباره مذاکرات معرفی خواهد کرد. از این زاویه می تواند ادعای تعهد به مذاکرات را به عنوان حق سکوت و توجیه عرب‌ها برای شناسایی اسرائیل، مطرح کند و از طرف دیگر با مظلوم نمایی و فریب هم تشکیلات را به اصطلاح دور بزند و هم هزینه به نتیجه نرسیدن مذاکرات در افکار عمومی جهان را از خود دور کند.
3- ایران عامل بی ثباتی منطقه:
یکی از مهمترین اهدافی که اسرائیل سالهاست آن را به عناوین مختلف مطرح می کند، انکار مسئله فلسطین به عنوان محوری ترین موضوع خاورمیانه است. اسرائیل و سازمانهای مختلف وابسته به آن در بیانیه ها و سخنرانی های سیاسی مختلف ادعا می کنند که غصب فلسطین از سوی اسرائیل، نه تنها هیچ گونه تأثیری بر بی ثباتی های منطقه نداشته و هیچ مشکل جدی را در معادلات منطقه ای و بین المللی به وجود نیاورده است بلکه به مثابه یک موضوع داخلی مرزی بین کشورها تلقی شود.
هرگاه حرفی از موجودیت اسرائیل و مذاکرات سازش در بین رسانه‌ها به میان می‌آید یا اتفاق بزرگی رخ می‌دهد یا خبر مهمی منتشر می‌شود؛ تا اسرائیل تحت فشار قرار نگیرد.
برای مثال آنها در تلاشند افکار عمومی و جریانات رسانه ای و نهادی را قانع کنند که عامل بی ثباتی در خاورمیانه نه اسرائیل و اقدامات متجاوزکارانه آن، بلکه ایران و سیاست های این کشور است. پرونده هسته ای ایران که اسرائیل در طول این چند سال بر روی آن مانور داده، بخشی از این پروژه به شمار می آید، اتهام به ایران به عنوان محور شرارت، تلاش برای بایکوت و انزوای منطقه ای، تحریم های اقتصادی و تلاش برای همراهی کشورها و دولتها برای موافقت با اعمال گزینه نظامی علیه تهران، سایر بخش های این پروژه است.
از طرفی هرگاه حرفی از موجودیت اسرائیل در بین رسانه‌ها به میان می‌آید یا اتفاق بزرگی رخ می‌دهد یا خبر مهمی منتشر می‌شود. تا اسرائیل تحت فشار قرار نگیرد.
بنابراین اسرائیل وانمود می کند که در یک بستر طبیعی و آرام مذاکرات را پیش می برد و در حال دستیابی به نتیجه است. در نتیجه تأکید می کند که اعمال فشارهای بیشتر از لحاظ اقتصادی و نظامی بر ایران تنها راه رهایی منطقه از بی ثباتی است.
اسرائیل در وضعیت حال حاضر در یک مخمصه بزرگ گرفتار شده است از طرفی تمام تلاشهایی که در چندین سال اخیر برای فشار بر ایران اعم از اعمال تحریم های اقتصادی تا لابیگری برای اجرای گزینه نظامی علیه تهران انجام داد، مانند کوه یخی در حال آب شدن است.
از طرف دیگر در حالیکه هیچ تمایلی به توافق با فلسطینی‌ها ندارد و تا کنون نیز هیچ پیشرفتی در مذاکرات سازش در مقابل فلسطین روی نداده است، تلاش می کند همچنان خود را مشتاق روند مذاکرات و دستیابی به صلح با طرف فلسطینی معرفی کند.
این در حالی است که مخالفت ها در درون ساختار سیاسی این رژیم، نسبت به مذاکرات و نیز تعهداتی که اسرائیل موظف خواهد شد در صورت توافق با تشکیلات خودگردان، به اجرا گذارد، روز به روز در حال افزایش است به گونه ای که مخالفان مذاکرات و تندروهای اسرائیلی بارها نتانیاهو را برای رفتن به میز مذاکره مورد سرزنش و عتاب و خطاب قرار داده اند. این در حالی است که خود نتانیاهو و ساختار حزبی وی(حزب لیکود)، هرگز به دنبال صلح با فلسطین نیستند اما به دلیل فشارهای بین المللی و نیز همراه سازی بیش از پیش جناح سازشکار فلسطینی، بازی مذاکرات را به راه انداخته اند.
توقف شهرک سازی ها که از سوی محافل بین المللی مورد تأکید قرار گرفته است و همچنین احتمال تشکیل دولت فلسطینی مهمترین مواردی است که ترس و واهمه مخالفان صهیونیست از آینده مذاکرات را دوچندان کرده است.
در این رابطه دنی دانون معاون وزیر دفاع اسراییل و نماینده کنست از حزب لیکود در مصاحبه ای ادعا کرد: «ما نگران صداهایی هستیم که از اتاق مذاکرات به گوش می رسد. اما با این حال، حزب لیکود این تضمین را می دهد که با تمام قدرت از اینکه مذاکرات به نتیجه رسیده و به یک فاجعه برای اسرائیل تبدیل شود، جلوگیری می کند.»
وی افزود: «رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین می گویند در صورتی که کرانه باختری برای ایجاد یک دولت عربی فلسطینی به آنها داده شود، آنها به زور صدها هزار اسرائیلی ها از خانه های خود بیرون می کنند، اما آنها باید اطمینان داشته باشند که این اتفاق نخواهد افتاد.» بر همین مبنا یکی دیگر از نمایندگان کنست به نتانیاهو هشدار داد که اگر نتانیاهو موافقت کند که از بخش هایی از اسرائیل چشم پوشی کند و یا به تخلیه کرانه باختری از یهودیان راضی شود، او دیگر در این حزب جایی نخواهد داشت.
این اخبار و نیز شواهد بسیار دیگری این ادعا را ثابت خواهند کرد که اسرائیل به هیچ عنوان به دنبال صلح با فلسطینی ها نیست، بلکه مذاکرات را به عنوان سپری قرار داده است که در زیر لوای آن بتواند اهداف و منافع خود را عملی کند. مهمترین اهداف اسرائیل از اینکه وانمود می کند مشتاقانه و مصرانه مذاکرات سازش را دنبال می کند، عبارتند از:
1- خروج از انزوای فعلی:
اسرائیل از اینکه نتوانست علی رغم تلاشهای بسیار خود، اجماع بین المللی برای حمله نظامی به ایران و یا افزایش تحریم ها را به دست آورد، دچار انزوای بی سابقه ای شده است. این رژیم با اتهام به دولت، سیاستمداران ایرانی را دروغگو خواند و پروژه عدم حمایت حاکمیت از مواضع دولت را کلید زد که با بصیرت و تدبیر مقام معظم رهبری بی نتیجه ماند. از سوی دیگر حضور موفق دولت در نشست سالانه سازمان ملل و بی اعتبار شدن سخنرانی نتانیاهو و هشدارهای وی در مورد ایران، شکست مفتضحانه ای برای اسرائیل بود.
این شکست و فشار افکار عمومی و نهادها و دولتهای بین المللی از جمله اروپاییان برای توقف شهرک سازی ها و بازگشت به درون خط سبز، و تحریم اقتصادی اتحادیه اروپا، بستر دیگری بود که اسرائیل را به درون لاک انزوای خود بیشتر فرو برد. به این دلیل این رژیم تلاش دارد تا وانمود کند در مذاکرات صلح بسیار فعال عمل می کند و در آستانه رسیدن به توافقی بزرگ با فلسطین است تا هم اروپاییان را متقاعد کند و هم با این ترفند روزنه ای برای ارتباط با دولتهای منطقه ای و بین المللی پیدا کند.
2- حق سکوت به عرب‌ها:
کشورهای عرب منطقه سالهاست که مسئله فلسطین و اقدامات اسرائیل را جزء موضوعات حل شده و بی اهمیت به شمار آورده و تنها به منظور رقابت با ایران در حوزه نقش آفرینی منطقه ای به عنوان ام القرا، گاهاً در چارچوب شعارها و نمایش های دیپلماتیک، گریزی نیز به مسئله فلسطین می زنند. از این رو عرب‌ها دنبال فرصتی هستند که بتوانند موجودیت اسرائیل را شناسایی کرده و با این رژیم وارد تعامل شوند. این امر یکی از اهداف اسرائیل در منطقه نیز به شمار می رود در واقع اسرائیل نیز مترصد لحظه تاریخی تعامل با عرب ها و در پی آن محکم کردن جا پای خود در منطقه است. مذاکرات با تشکیلات خودگردان این فرصت تاریخی را برای هر دو طرف به وجود آورده است. در نتیجه اسرائیل وانمود می کند که در تداوم مذاکرات، به صورت خستگی ناپذیری در فعالیت است.
اما جالب ترین بخش این ترفند، زمانی است که اسرائیل دیر یا زود بن بست دوباره در مذاکرات را بر گردن طرف فلسطینی خواهد انداخت و کارشکنی تشکیلات خودگردان را عامل توقف دوباره مذاکرات معرفی خواهد کرد. از این زاویه می تواند ادعای تعهد به مذاکرات را به عنوان حق سکوت و توجیه عرب‌ها برای شناسایی اسرائیل، مطرح کند و از طرف دیگر با مظلوم نمایی و فریب هم تشکیلات را به اصطلاح دور بزند و هم هزینه به نتیجه نرسیدن مذاکرات در افکار عمومی جهان را از خود دور کند.
3- ایران عامل بی ثباتی منطقه:
یکی از مهمترین اهدافی که اسرائیل سالهاست آن را به عناوین مختلف مطرح می کند، انکار مسئله فلسطین به عنوان محوری ترین موضوع خاورمیانه است. اسرائیل و سازمانهای مختلف وابسته به آن در بیانیه ها و سخنرانی های سیاسی مختلف ادعا می کنند که غصب فلسطین از سوی اسرائیل، نه تنها هیچ گونه تأثیری بر بی ثباتی های منطقه نداشته و هیچ مشکل جدی را در معادلات منطقه ای و بین المللی به وجود نیاورده است بلکه به مثابه یک موضوع داخلی مرزی بین کشورها تلقی شود.
هرگاه حرفی از موجودیت اسرائیل و مذاکرات سازش در بین رسانه‌ها به میان می‌آید یا اتفاق بزرگی رخ می‌دهد یا خبر مهمی منتشر می‌شود؛ تا اسرائیل تحت فشار قرار نگیرد.
برای مثال آنها در تلاشند افکار عمومی و جریانات رسانه ای و نهادی را قانع کنند که عامل بی ثباتی در خاورمیانه نه اسرائیل و اقدامات متجاوزکارانه آن، بلکه ایران و سیاست های این کشور است. پرونده هسته ای ایران که اسرائیل در طول این چند سال بر روی آن مانور داده، بخشی از این پروژه به شمار می آید، اتهام به ایران به عنوان محور شرارت، تلاش برای بایکوت و انزوای منطقه ای، تحریم های اقتصادی و تلاش برای همراهی کشورها و دولتها برای موافقت با اعمال گزینه نظامی علیه تهران، سایر بخش های این پروژه است.
از طرفی هرگاه حرفی از موجودیت اسرائیل در بین رسانه‌ها به میان می‌آید یا اتفاق بزرگی رخ می‌دهد یا خبر مهمی منتشر می‌شود. تا اسرائیل تحت فشار قرار نگیرد.
بنابراین اسرائیل وانمود می کند که در یک بستر طبیعی و آرام مذاکرات را پیش می برد و در حال دستیابی به نتیجه است. در نتیجه تأکید می کند که اعمال فشارهای بیشتر از لحاظ اقتصادی و نظامی بر ایران تنها راه رهایی منطقه از بی ثباتی است.
