صراط: دکتر فاطمه خوشنوا فومنی ، مشکل کمبود پرستار را تنها مختص ایران ندانست و گفت: باید نگاه ساختاری به این موضوع داشته باشیم چرا که این مشکلی سیستماتیک است. سیستم بهداشت و درمان باید روی این موضوع تمرکز و سرمایه گذاری کند چرا که بسیاری از پرستاران ما در حال خروج از کشور هستند. در شرایط موجود به رغم هزینه های سنگینی که وزارت بهداشت و درمان برای آموزش این افراد صرف می‌کند، هرساله یکسری از نیروهای پرستار را از دست می‌دهیم.
لزوم حمایت‌های همه جانبه مسوولین بهداشت و درمان برای رفع مشکل کمبود پرستار
وی یکسان نبودن انتظارات افراد با واقعیات را یکی از دلایل عدم رضایت پرستاران عنوان کرد و افزود: در حال حاضر داخل یک سیستم معیوب گیر افتاده‌ایم. کمبود نیرو، تعداد پرسنل اندک و شیفت‌های کاری سنگین از مهمترین مشکلاتی است که پرستاران با آن درگیر هستند البته به دلیل اجرا شدن طرح افزایش بهره بروی ساعات کاری در حال اصلاح است اما هنوز فاصله زیادی داریم تا به نقطه مطلوب خود برسیم. همچنین گفتنی است در این میان رفع مشکلات و رسیدن به اهداف موردنظر، حمایت‌های همه جانبه مجموعه بهداشت و درمان را می طلبد.
پرستاران باید توانمندی‌های خود را از بالقوه به بالفعل تبدیل کنند
این کارشناس ارشد پرستاری کودکان بر لزوم ارتقای سطح توانمندی‌های شخصی توسط پرستاران تاکید کرد و اظهار داشت: بخشی از نارضایتی‌ها جدای از مشکلات سیستمی و فرسودگی‌های شغلی به خود پرستاران مربوط می‌شود چرا که بخشی از این افراد توانایی‌های خود را از حالت بالقوه به بالفعل تبدیل نمی کنند، بنابراین این سیستم برای آنها خسته کننده شده و به یک منبع برای تنش و نارضایتی تبدیل می شود.
ضرورت نگاه بین رشته‌ای به حرفه پرستاری
وی در پایان یادآور شد: ما پرستاران باید روی خودمان و توانمندی‌هایمان کار کنیم و وزارت بهداشت نیز بسترهای لازم را برای اجرای کار پرستاری فراهم کند. در تربیت یک پرستار باید نگاه بین رشته‌ای داشته باشیم و فارغ التحصیلی که تربیت می‌شود می‌بایست توانایی برقراری ارتباط قوی را دارا باشد چرا که این مساله در افزایش رضایتمندی افراد در حرفه پرستاری و بیماران از آنها بسیار کمک کننده خواهد بود.
