در خرائج راوندی در خصوص "فطروس" یا "پطروس ملک" نقل شده است؛ هنگامی كه امام حسین (ع) متولد شد خداوند به جبرئیل فرمان داد با گروه بسیاری از فرشتگان به حضور پیامبر (ص) آیند و به او تبریك بگویند.
جبرئیل در مسیر فرود از آسمان به زمین فرشته ای به نام فطرس را دید كه در جزیره ای افتاده (خداوند فطرس را مامور كاری کرده بود ولی او در آن كار كندی می کند، و در نتیجه به كیفر شكست بالهایش گرفتار می شود)
فطرس به جبرئیل عرض كرد: به كجا می روید؟
جبرئیل امین فرمود: به سوی محمد(ص).
فطرس عرض كرد: مرا نیز با خود حمل ونزد آن حضرت ببر شاید برایم دعا كند؛ جبرئیل خواسته او را پذیرفت و به همراه فرشتگان دیگر به حضور پیامبر اسلام (ص) رسیدند و ولادت حسین (ع) را تبریك گفتند.
آنگاه جبرئیل ماجرای فطرس را عرض کرد.
پیامبر
فرمود، به او بگو پیكرش را به این نوزاد (حسین(ع)) بمالد؛ فطرس همین كار
را كرد وهمان دم خداوند فطرس را تندرست كرد و به حال اول برگرداند؛ سپس
فطرس همراه جبرئیل به آسمان پر گشود.
(بحار ج44ص182)
در روایت دیگر آمده که فطرس هنگام پرواز به سوی آسمان به رسول خدا(ص) عرض كرد، اكنون كه من به خاطر وجود حسین(ع) شفا یافتم باید حق او را ادا و احسانش را جبران كنم؛ هركس حسین(ع) را زیارت كند زیارتش را به او ابلاغ می كنم، و هركس در هر كجا به او سلام كند یا درود فرستد سلام ودرود او را به آن حضرت خواهم رساند.
(نگاهی به زندگی امام حسین . محمد محمدی اشتهاردی ص18)
