پس از برگزاری این نشست، نوبت به آغاز راند اول مذاکرات هسته ای می رسد، مذاکراتی که پیش از این 5 دور در ژنو، 2 دور در استانبول، یک دور در عراق، یک دور در مسکو و 2 دور در آلماتی برگزار شده بود.
در مذاکرات قبلی (به غیر از ژنو 4 و 5) تیم‌های مذاکره کننده هسته‌ای 1+5 به دلیل اینکه سطح شان در سطح معاون وزیر خارجه بود و در برخی موارد امکان تصمیم گیری نداشتند، اما پس از دیدارهای انجام گرفته در نیویورک و مذاکراتی که در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل صورت گرفت و ظریف، اشتون و جان کری برای اولین بار کنار یکدیگر نشستند، مقرر شد ه نشست های 1+5 در صورت لزوم، سریعا از سطح معاون وزیر به وزیر امور خارجه ارتقا یابد.
در مذاکرات هسته‌ای دور قبل (ژنو5) به علت حساسیت بالای مذاکرات و احتمال به توافق رسیدن طرفین، جان کری از سرزمین‌های اشغالی خود را به ژنو رساند تا به همراه وسترووله (وزیر خارجه آلمان)، فابیوس(وزیر خارجه فرانسه)، ویلیام هیگ (وزیر خارجه انگلیس) که خود را اندکی بعد به ژنو رسانده بودند، درباره توافقنامه اولیه، به همراه اشتون و محمد جواد ظریف مذاکره مستقیم کنند.
*** 2 پیام مهم عدم دستیابی به توافق در ژنو5
آن دور از مذاکرات اگر چه به علت کارشکنی فرانسوی‌ها به حصول توافق منجر نشد اما این کارشکنی دو پیام برای طرف ایرانی داشت.
نخستین پیامی که این کارشکنی داشت، این بود که 5+1 و درواقع 6 کشور غربی بایکدیگر در موضوع هسته ای ایران اختلاف نظر دارند.
موضوع از این قرار بود که در خلال توافق اولیه ای که براساس اخبار منتشره، تا مراحل بسیار بالایی، پیش رفته بود، اما با اضافه شدن درخواست های یک کشور از میان 6 کشور در ذیل بندهای توافق شده، ایران این اضافات را زیاده خواهی برخی کشورها دانسته و موضوع را نمی پذیرد.
برهمین اساس، طرف مقابل یک جلسه داخلی ببرای رفع اختلاف ترتیب می دهد تا شاید فرانسوی ها و فابیوس را از موضوع بالای خود پایین بیاورند. این جلسه نهایتا به تهیه یک طرح جدید می شود، طرحی که تمام توافقات طرح قبل را نقض کرده و از بین می‌بُرد.
با گذاشتن این طرح از سوی کشورهای عضو 1+5 روی میز مذاکرات، این کار (تهیه طرحی جدید حین مذاکره بر روی طرحی که اکثر مواد آن به توافق رسیده شده است) توهین محسوب می‌شود لذا مذاکرات به خاطر زیاده خواهی‌های طرف مقابل و نقض توافقاتی که تنها چند ساعت از روی ان گذشته بود، بدون نتیجه به اتمام می‌رسد و طرفین برای برگزاری دور بعدی به توافق می‌رسند که ژنو6 هم برگزار شود.
*** صهیونیست‌ها و مذاکرات هسته‌ای
پیام دوم شاید مهمتر از پیام اول کارشکنی در مذاکرات هسته‌ای باشد، پیامی
که نشان دهند عمق نفوذ یک رژیم دیگر در بین اعضای 1+5 است. اسرائیل، رژیمی
بود که براحتی مانع از به دست آمدن توافق میان ایران و 6 کشور شد.
در مورد نفوذ رژیم صهیونیستی در این مذاکرت چند نکته وجود دارد؛ اول اینکه
جان کری به خاطر این احتمال که مذاکرات به بخش حساس برسد و وی مجبور شود
که خود را فوراً به ژنو برساند، قبل از برگزاری مذاکرات ژنو 5 (دور قبلی
مذامرات) راهی سرزمین‌های اشغالی شد تا با نتانیاهو و شیمون پرز دیدار و از
آنجا در صورت لزوم به ژنو بیاید.
مذاکره با صهیونیست‌ها و اخد نظرات مقامات این رژیم، قبل از اعلام نظر یک کشور مستقل، نشان دهنده این است که نظرات و تصمیم‌سازی های صهیونیست‌ها در نظرات و رای آن کشور مهم است و این نکته‌ای بسیار مهم تلقی می‌شود.
نکته دیگر اینکه، فرانسوی‌ها بلافاصله پس از اینکه مذاکرات را بهم زدند، راهی تلاویو شدند تا از نزدیک با صهیونیست‌ها دیدار کنند.
*** فرانسه و اسرائیل و ماجرای بهم خوردن مذاکرات
در این سفر، رئیس جمهوری فرانسه به همراه هیئتی عالی رتبه به سرزمین‌های
اشغالی رفته بود. اولاند که می‌داند ایران و امروز حتی کشورهای 1+5 دیگر
حاضر نیستند پیش شرطی را بپذیرند، در تلاویو و در یک نشست خبری 4 پیش شرط
برای حصول توافق با ایران روی میز گذاشت، همان چیزی که ایران بارها اعلام
کرده که به هیچ وجه هیچ پیش شرطی را نمی‌پذیرد.
در خلال سفر کری به اسرائیل و در حین مذاکرات ژنو 5، نتانیاهو یک کلیدواژه مرتبا به کار می‌برد و آن "جلوگیری از توافق بد" بود.
نتانیاهو، درا ختیار داشتن حق غنی سازی در داخل، فعالیت نیروگاه آب سنگین
اراک و ذخایر اورانیوم را تهدید دانسته و توافقی که منجر به این شود که
مثلا نیروگاه اراک به فعالیتش ادامه دهد را توافق بد می‌دانست.
حال، نگاهی اجمالی به 4 پیش شرطی که اولاند در نشست خبری خود در تلاویو مطرح کرد به خوبی نشان می‌دهد که این کشور چگونه تحت تاثیر صهیونیست‌هاست.
"تمامی تاسیسات هسته ای ایران از هم اکنون زیر نظارت بین المللی قرار گیرد، غنی سازی 20 درصد به تعلیق درآید، ساخت راکتور آب سنگین اراک متوقف شود و ذخایر اورانیوم غنی شده ایران نیز کاهش یابد."؛ اینها 4 پیششش شرط رئیس جمهور فرانسه برای رسیدن به توافق با ایران است؛ نگاهی بسیار ساده و سطحی به این پیش شرط ها، به سادگی مخاطبان را به یاد سخنان نتانیاهو می اندازد، آنجایی که مرتبا می‌گفت "جلوگیری ازتوافق بد."
حالا که ایران و 6 کشور 12 دور با یکدیگر مذاکره کرده‌اند، نوبت دور سیزدهم رسیده است، مذاکراتی که بیشتر از همیشه تحت تاثیر اختلافات و سایه سنگین نفوذ صهیونیست‌هاست تا استقلال کشورهایی که خودشان روی صندلی های میز مذاکرات نشسته‌اند، مذاکراتی که قرار است از امروز رسما با دیدار اشتون و ظریف آغاز شود و تا روز جمعه و احتمال بسیار زیاد تا روز شنبه ادامه داشته باشد.
در این دور از مذاکرات، تیم مذاکره کننده ایرانی آماده و منسجم برای ادامه مذاکرات، به ژنو آمده و براساس آنچه که وزیر امور خارجه کشورمان هم شب گذشته پیش از ترک رم به مقصد ژنو گفته بود، دستور کار مذاکرات ژنو6 "توافق" است.
اینکه جمهوری اسلامی ایران دستور کار مذاکرات را توافق می داند، به خودی خود حسن ظن و اشتیاق ایران برای حل مسئله را نشان می دهد اما با این وجود، سایه‌ای سنگین بر سر مذاکرات افتاده است، سایه‌ای که نفوذ اسرائیل و اختلاف نظر اعضای 1+5 دو ضلع اصلی آن هستند.
