صراط: محمدرضا واعظ مهدوی پنجشنبه صبح در سمینار چالشهای نظام سلامت که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، خاطرنشان کرد: امروزه با مسنشدن جمعیت، افزایش شهر نشینی، ورود تکنولوژیهای نوین به عرصه درمان و از طرفی افزایش سطح انتظارات مردم، نظام سلامت دچار چالشهای جدی شده و برای تأمین مالی، بودجه سلامت با مشکل مواجه شدهایم.
وی با تأکید بر اینکه باید بدانیم چه خدمتی را در کجا و به چه قشری ارائه دهیم، افزود: از طرفی باید متوجه این امر باشیم که آیا ارائه هر خدمتی منجر به تحمیل هزینههای کمرشکن میشود یا نه، مثلاً یک دارو تحت پوشش بیمه باید قرار بگیرد یا خیر.
واعظ مهدوی به سیاستهای کلان در دنیا اشاره کرد و گفت: چنانچه سیاستهای ما در راستای کاهش آسیب بیماریهای واگیر دو برابر شود، سن امید به زندگی در قشر ثروتمند 0.4 سال و مردم فقیر 4 سال افزایش مییابد در صورتیکه با افزایش ارائه خدمات سلامت در حوزه بیماریهای غیر واگیر، افراد متمول بیشتر بهرهمند میشوند.
این کارشناس اقتصاد سلامت میزان مشارکت مالی مردم از سهم درمان پرداخت از جیب بیماران و میزان جمعیتی که گرفتار هزینههای سلامتی شوند را از شاخصهای عدالت در سلامت عنوان کرد و گفت: یک سری مطالعه در سال 90 در شهر تهران انجام شده که نشان میدهد 10 درصد هزینههای غیرخوراکی خانوار را هزینه سلامتی تشکیل میدهد و فشار هزینههای درمان در قشر فقیر جامعه بیشتر است.
واعظ مهدوی اظهار داشت: در عین حال 9.7 درصد جمعیت تهران گرفتار هزینههای کمرشکن سلامت شدهاند که این رقم در بین قشر کمدرآمد بیشتر دیده میشود.
این کارشناس اقتصاد سلامت به میزان آسیبپذیری اقتصادی، رابطه سطح سواد سرپرست خانوار و هزینههایی که برای سلامت پرداخت میشود اشاره کرد و افزود: خانوادههایی که سرپرست آنها بیسواد است 20 درصد و آنهایی که سطح سواد دانشگاهی دارند 6.8 درصد است که شاید نیاز القایی به خدمات تشخیصی در خانوادههای کم سواد بیشتر دیده میشود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: طبق آمار توزیع درآمدی در سال 90، 22 درصد خانوارها در شهر تهران زیر خط فقط نسبی هستند در حالیکه این رقم در سال 87، 18 درصد بود و شاید این افزایش به دلیل تبعات ناشی از هدفمندی یارانهها باشد، البته 4.7 درصد این افراد به دلیل هزینههای سلامت زیر خط فقط افتادهاند.
این کارشناس اقتصاد سلامت، هزینههای دارویی، ویزیت، تشخیص و هزینههای بیمارستانی را از جمله این عوامل دانست و گفت: حدود 2 درصد جمعیت تهران بخاطر هزینههای دارویی زیر خط فقر میروند و 0.4 درصد به دلیل هزینههای بیمارستانی که اگر بتوانیم هزینههای بیمارستانی را بویژه در بخشها دولتی اصلاح کنیم، تاثیر زیادی بر کاهش فقر مردم خواهد داشت. اما چگونگی تزریق منابع برای ما تعیین کننده است.