10صراط: سال مقاومت ملت ایران در برابر زورگویان و زیادهخواهان جهان، جواب داد.
شعار "انرژی هستهای حق مسلم ماست" یک شعار ملی بود و هیچ یک از جریانها و
گروههای سیاسی در باره آن مناقشه نداشته و در استیفای حقوق ملت در این
باره یک اجماع ملی وجود داشت.
20 آبان ماه سال جاری که تیم مذاکره کننده از ژنو برگشتند در مصاحبه با ایرنا گفتم "سربازان ایران اسلامی با دست پر از ژنو برگشتند." حال آنکه ظاهر مذاکرات این بود که مذاکرات دستاوردی نداشت. اما عصبانیت نتانیاهو از نتایج و جیغ و داد وزیر خارجه فرانسه و خرابکاری نمایندگان آنها در مذاکرات 1+5 نشان میداد اتفاق مهمی دارد میافتد.
حمایت مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده و این تعبیر مهم که آنها از بچههای انقلاب هستند، این اطمینان را در ملت به وجود آورد که آنها در چارچوب سیاستها و راهبردهای جمهوری اسلامی عمل خواهند کرد و به امانتی که ملت به آنها سپرده خیانت نکردهاند.
صبح دیروز که خبرگزاریها توافق ایران با 1+5 را با حفظ حقوق ملت ایران واتاب دادند، معلوم شد که تیم مذاکره کننده، هم دستشان در مذاکرات پر بوده و هم با دست پر بازگشتهاند.
ظریف در اولین مواجهه با خبرنگاران، خطوط کلی توافق را این طور توصیف کرد:
1- هیچ یک از مراکز غنیسازی ایران تعطیل نمیشود.
2- هیچ مادهای از کشور خارج نمیشود.
3- حق غنیسازی اورانیوم از سوی 1+5 به رسمیت شناخته شد.
4-هیچ تحریمی اضافه نمیشود و تحریمهای موجود رو به کاهش میرود
5- هرگونه بدقولی و نقض عهد، بازگشت به نقطه صفر است.
6- در گام اول قرار است تحریم طلا، پتروشیمی، فلزات گرانبها و همچنین خودرو برداشته شود.
جمع جبری نتایج را میشود در زیر فهرست کرد:
1- برای اولین بار طرف گفتگو مجبور به دادن امتیاز شد. اگر چیزی داده شد، چیزی هم گرفته شده است. شرارت و ادامه خصومت غربیها در قالب تهدیدها و تحریمها متوقف شده است و این دستاورد کمی نیست.
2- پذیرش حق غنیسازی برای دولت ایران پایه حقوقی تمام قطعنامههای صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل و تحریمهای یکجانبه را زیر سئوال میبرد. چون در تمامی این قطعنامههای ظالمانه آمده است ایران حق غنیسازی ندارد و باید همه فعالیتهای خود را در این مورد متوقف کرده و تاسیسات هستهای خود را تعطیل نماید.
حال آنکه ایران عضو انپیتی است و طبق ماده 4 انپیتی این حق برای همه کشورهای عضو به رسمیت شناخته شده است. اما 1+5 با قلدری اعلام میکردند این ما هستیم که میگوییم چه کسی حق غنیسازی دارد یا ندارد.
بیانات قاطعانه مقام معظم رهبری در هفته گذشته در دیدار با فرماندهان نظامی بسیج و نیز راهپیمایی عظیم یومالله 13آبان، آب پاکی را روی دست دشمنان اسلام و نظام ریخت و به آنها فهماند که ملت ایران از حق غنیسازی و برخورداری از انرژی صلحآمیز هستهای ذرهای کوتاه نخواهد آمد. تلاش دولتهای پیشین در تکمیل چرخه سوخت و ورود به باشگاه هستهای جهان قابل تقدیر است. توافق نشان میدهد ما در باشگاه همچنان حضور خواهیم داشت و جزء 11 کشور برجسته جهان در بهرهمندی از مواهب فناوریهای هستهای خواهیم بود.
3- بیاعتمادی دولت و ملت ایران به 1+5 همچنان باقی خواهد ماند. چون یک بار هم در سال 82 چنین توافقهایی داشتیم اما آنها به اقدامات صادقانه ایران وقعی ننهادند و به تعهدات خود عمل نکردند. آمریکا هم که کینه شتری با ملت ایران دارد، یک بار سابقه زدن زیر تعهدات خود را دارد. در اوایل انقلاب که آزادی گروگانها منجر به امضای قرارداد الجزایر و عادی شدن روابط و مناسبات ایران و آمریکا شد، آمریکاییها به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکردند و به نبرد سخت و نرم با ایران ادامه دادند و به قول خودشان از آن زمان تاکنون در یک "نبرد غیر رسمی" با ایران به سر میبرند. پس هر زمان امکان به هم زدن توافقات و زدن زیر میز مذاکرات وجود دارد. خوشبختانه پیشبینیهای لازم شده است و ما چیزی را از دست نمیدهیم و به قول آقای ظریف اگر در این شرایط قرار گیریم؛ "انتخابهای دیگر در اختیار داریم."
توافق نشان میدهد غربیها به این نتیجه رسیده بودند که تحریمها فعالیتهای هستهای ایران را متوقف نکرده بود. لذا افزایش سانتریفیوژها را به بیش از این مقدار که هست، یک کابوس برای خود میدانستند. لذا مجبور به تن دادن به توافقات بودند. ملت و دولت ما باید هوشمندانه نسبت به نیات طرف مقابل بر خورد کند. هر لحظه انتظار بدعهدی و نقض عهد وجود دارد.
4- توقف خصومت ظاهری دشمن با تدبیر دیپلماتیک جمهوری اسلامی نباید ما را از خصومت پنهان و باطنی آنها غافل کنند. ضمن آنکه، مشکلات اقتصادی کشور به قوت خود باقی است. نباید سطح انتظارات را بالا ببرد و از دولت توقع داشته باشیم در رفع گرانیها و نگرانیها و بیکاری و تورم معجزه کند.
دولت باید در مدیریت مشکلات داخلی با تدبیر عمل کند و به مردم امید رهگشایی و برون رفت از مشکلات را نوید بدهد.
بسیاری از مشکلات کشور ناشی از بیتدبیری و نیز ناآگاهی نسبت به راهحلهای دقیق کارشناسی، علمی و همچنین غفلت از ظرفیتهای عظیم ناشناخته ملت در حل این نارساییهاست.
لذا همبستگی ملی، اتحاد و همدلی دولت و ملت، بسیار مهم است. چهارسال پیش وقتی انتخابات ریاست جمهوری با مشارکت 85 درصدی برگزار شد و رئیس جمهور با دو سوم آرا دوباره به مسند ریاست جمهوری تکیه زد، کشور در اوج اقتدار و امنیت ملی بود. اما عدهای پرچم ذلت و خیانت را بر پا کردند و با طرح دروغ تقلب در انتخابات، بزرگترین ضربه را به اقتدار ملی زدند و کشور را 8 ماه دچار آشوب کردند. منطق آنها این بود که، "دیگی که برای ما نجوشد نمیخواهیم برای هیچ کس بجوشد" به همین دلیل حرکت آنها مورد استقبال سران رژیم صهیونیستی و دولتهای متجاوز غربی بویژه آمریکا و انگلیس قرار گرفت و خیلی زود تحت الحمایه آنها قرار گرفتند. آنها فرصتهای پیشرفت را از کشور گرفتند و به مدد قدرتهای جهانی شتافتند تا تهدیدها و تحریمها را تشدید کنند. امروز که عقلانیت سیاسی بر کشور حاکم است دولت آقای روحانی مورد تایید همه جناحها و گروهها قرار دارد و این همبستگی متضمن اقتدار ملی است. به همین دلیل دشمن در برابر اتحاد ملت زانو زده است. این نعمتالهی را که با تدبیر مقام معظم رهبری و تلاشهای دولت به دست آمده، باید قدردان باشیم و خداوند را به خاطر لطف بیکرانش شکر گوییم.
همین مقدار که نتانیاهو توافق ژنو را بد توصیف کرده و "گفته ایران هر چه میخواست در این مذاکرات به دست آورد" نشان میدهد دستاوردهای ژنو 3 مثبت و قابل تقدیر است.
20 آبان ماه سال جاری که تیم مذاکره کننده از ژنو برگشتند در مصاحبه با ایرنا گفتم "سربازان ایران اسلامی با دست پر از ژنو برگشتند." حال آنکه ظاهر مذاکرات این بود که مذاکرات دستاوردی نداشت. اما عصبانیت نتانیاهو از نتایج و جیغ و داد وزیر خارجه فرانسه و خرابکاری نمایندگان آنها در مذاکرات 1+5 نشان میداد اتفاق مهمی دارد میافتد.
حمایت مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده و این تعبیر مهم که آنها از بچههای انقلاب هستند، این اطمینان را در ملت به وجود آورد که آنها در چارچوب سیاستها و راهبردهای جمهوری اسلامی عمل خواهند کرد و به امانتی که ملت به آنها سپرده خیانت نکردهاند.
صبح دیروز که خبرگزاریها توافق ایران با 1+5 را با حفظ حقوق ملت ایران واتاب دادند، معلوم شد که تیم مذاکره کننده، هم دستشان در مذاکرات پر بوده و هم با دست پر بازگشتهاند.
ظریف در اولین مواجهه با خبرنگاران، خطوط کلی توافق را این طور توصیف کرد:
1- هیچ یک از مراکز غنیسازی ایران تعطیل نمیشود.
2- هیچ مادهای از کشور خارج نمیشود.
3- حق غنیسازی اورانیوم از سوی 1+5 به رسمیت شناخته شد.
4-هیچ تحریمی اضافه نمیشود و تحریمهای موجود رو به کاهش میرود
5- هرگونه بدقولی و نقض عهد، بازگشت به نقطه صفر است.
6- در گام اول قرار است تحریم طلا، پتروشیمی، فلزات گرانبها و همچنین خودرو برداشته شود.
جمع جبری نتایج را میشود در زیر فهرست کرد:
1- برای اولین بار طرف گفتگو مجبور به دادن امتیاز شد. اگر چیزی داده شد، چیزی هم گرفته شده است. شرارت و ادامه خصومت غربیها در قالب تهدیدها و تحریمها متوقف شده است و این دستاورد کمی نیست.
2- پذیرش حق غنیسازی برای دولت ایران پایه حقوقی تمام قطعنامههای صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل و تحریمهای یکجانبه را زیر سئوال میبرد. چون در تمامی این قطعنامههای ظالمانه آمده است ایران حق غنیسازی ندارد و باید همه فعالیتهای خود را در این مورد متوقف کرده و تاسیسات هستهای خود را تعطیل نماید.
حال آنکه ایران عضو انپیتی است و طبق ماده 4 انپیتی این حق برای همه کشورهای عضو به رسمیت شناخته شده است. اما 1+5 با قلدری اعلام میکردند این ما هستیم که میگوییم چه کسی حق غنیسازی دارد یا ندارد.
بیانات قاطعانه مقام معظم رهبری در هفته گذشته در دیدار با فرماندهان نظامی بسیج و نیز راهپیمایی عظیم یومالله 13آبان، آب پاکی را روی دست دشمنان اسلام و نظام ریخت و به آنها فهماند که ملت ایران از حق غنیسازی و برخورداری از انرژی صلحآمیز هستهای ذرهای کوتاه نخواهد آمد. تلاش دولتهای پیشین در تکمیل چرخه سوخت و ورود به باشگاه هستهای جهان قابل تقدیر است. توافق نشان میدهد ما در باشگاه همچنان حضور خواهیم داشت و جزء 11 کشور برجسته جهان در بهرهمندی از مواهب فناوریهای هستهای خواهیم بود.
3- بیاعتمادی دولت و ملت ایران به 1+5 همچنان باقی خواهد ماند. چون یک بار هم در سال 82 چنین توافقهایی داشتیم اما آنها به اقدامات صادقانه ایران وقعی ننهادند و به تعهدات خود عمل نکردند. آمریکا هم که کینه شتری با ملت ایران دارد، یک بار سابقه زدن زیر تعهدات خود را دارد. در اوایل انقلاب که آزادی گروگانها منجر به امضای قرارداد الجزایر و عادی شدن روابط و مناسبات ایران و آمریکا شد، آمریکاییها به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکردند و به نبرد سخت و نرم با ایران ادامه دادند و به قول خودشان از آن زمان تاکنون در یک "نبرد غیر رسمی" با ایران به سر میبرند. پس هر زمان امکان به هم زدن توافقات و زدن زیر میز مذاکرات وجود دارد. خوشبختانه پیشبینیهای لازم شده است و ما چیزی را از دست نمیدهیم و به قول آقای ظریف اگر در این شرایط قرار گیریم؛ "انتخابهای دیگر در اختیار داریم."
توافق نشان میدهد غربیها به این نتیجه رسیده بودند که تحریمها فعالیتهای هستهای ایران را متوقف نکرده بود. لذا افزایش سانتریفیوژها را به بیش از این مقدار که هست، یک کابوس برای خود میدانستند. لذا مجبور به تن دادن به توافقات بودند. ملت و دولت ما باید هوشمندانه نسبت به نیات طرف مقابل بر خورد کند. هر لحظه انتظار بدعهدی و نقض عهد وجود دارد.
4- توقف خصومت ظاهری دشمن با تدبیر دیپلماتیک جمهوری اسلامی نباید ما را از خصومت پنهان و باطنی آنها غافل کنند. ضمن آنکه، مشکلات اقتصادی کشور به قوت خود باقی است. نباید سطح انتظارات را بالا ببرد و از دولت توقع داشته باشیم در رفع گرانیها و نگرانیها و بیکاری و تورم معجزه کند.
دولت باید در مدیریت مشکلات داخلی با تدبیر عمل کند و به مردم امید رهگشایی و برون رفت از مشکلات را نوید بدهد.
بسیاری از مشکلات کشور ناشی از بیتدبیری و نیز ناآگاهی نسبت به راهحلهای دقیق کارشناسی، علمی و همچنین غفلت از ظرفیتهای عظیم ناشناخته ملت در حل این نارساییهاست.
لذا همبستگی ملی، اتحاد و همدلی دولت و ملت، بسیار مهم است. چهارسال پیش وقتی انتخابات ریاست جمهوری با مشارکت 85 درصدی برگزار شد و رئیس جمهور با دو سوم آرا دوباره به مسند ریاست جمهوری تکیه زد، کشور در اوج اقتدار و امنیت ملی بود. اما عدهای پرچم ذلت و خیانت را بر پا کردند و با طرح دروغ تقلب در انتخابات، بزرگترین ضربه را به اقتدار ملی زدند و کشور را 8 ماه دچار آشوب کردند. منطق آنها این بود که، "دیگی که برای ما نجوشد نمیخواهیم برای هیچ کس بجوشد" به همین دلیل حرکت آنها مورد استقبال سران رژیم صهیونیستی و دولتهای متجاوز غربی بویژه آمریکا و انگلیس قرار گرفت و خیلی زود تحت الحمایه آنها قرار گرفتند. آنها فرصتهای پیشرفت را از کشور گرفتند و به مدد قدرتهای جهانی شتافتند تا تهدیدها و تحریمها را تشدید کنند. امروز که عقلانیت سیاسی بر کشور حاکم است دولت آقای روحانی مورد تایید همه جناحها و گروهها قرار دارد و این همبستگی متضمن اقتدار ملی است. به همین دلیل دشمن در برابر اتحاد ملت زانو زده است. این نعمتالهی را که با تدبیر مقام معظم رهبری و تلاشهای دولت به دست آمده، باید قدردان باشیم و خداوند را به خاطر لطف بیکرانش شکر گوییم.
همین مقدار که نتانیاهو توافق ژنو را بد توصیف کرده و "گفته ایران هر چه میخواست در این مذاکرات به دست آورد" نشان میدهد دستاوردهای ژنو 3 مثبت و قابل تقدیر است.