صراط: ضریح مطهر امام حسین(ع) که ساخت آن حدود 6 سال به طول انجامید از یازدهم محرم سال گذشته در قالب کاروان سفینه النجاه از قم به سوی کربلای معلی انتقال داده شد که در طول مسیر از شهرهای مختلف کشور عبور کرد.
مردم شهرها و روستاهای مسیر این کاروان استقبال گستردهای از ضریح داشتند، به گونهای که در برخی از نقاط جمعیت به حدی زیاد بود که ماشین حمل ضریح ساعتها نمیتوانست از جای خود حرکت کند.
ضریح مطهر از قم تا کربلای معلی حدود 18 روز در راه بود و در این مدت مردم با شور و احساسات حسینی خود استقبال و بدرقه بینظیری را در طول تاریخ ثبت کردند و بلندترین استقبال و بدرقه تاریخ را در این مسیر هزار کیلومتری رقم زدند.
مردم یک شهر جلوی کاروان ضریح، گوسفند و گاو قربانی میکردند و مردم شهری دیگر که از مدتها قبل منتظر ورود ضریح به شهرشان بودند با سبزه به استقبال از این میهمان عزیز میآمدند.
زن و مرد، پیر و جوان و حتی کودکان و نوجوانان مسیرهای طولانی را همراه ضریح طی میکردند که این فرصت تاریخی را از دست ندهد و هر چند در طول مسیر بارها به زمین میخوردند و گاه کفشهایشان در ازدحام جمعیت از پایشان در میآمد، اما از حرکت باز نمیایستادند و به راه خود ادامه میدادند.
آرزوی مشترک مردم همه شهرهای طول مسیر، زیارت ضریح مطهر امام حسین(ع) در کربلای معلی بود و برخی که توان رفتن به این سفر را نداشتند فرصت را غنیمت شمرده و همچون پروانه بر گرد ضریحی میچرخیدند که قرار بود تا چندی دیگر بر روی مضجع شریف اباعبدالله الحسین نصب شود.
مردم کیلومترها قبل از ورود کاروان به داخل شهرها با دستههای گل به استقبال میآمدند و کیلومترها نیز تا خارج از شهر ضریح مطهر را با چشمی اشکبار و دلی غمبار بدرقه میکردند و برای رسیدن این مسافر عزیز به مقصد نورانیاش دست دعا به سوی آسمان بلند میکردند.
امیرحسامی نژاد عکاس و هنرمند قمی که افتخار همراهی کاروان سفینهالنجاه از قم تا کربلا را داشته است، در نمایشگاهی با عنوان «بدرقه تا بهشت» صحنههایی از استقبال، وداع و بدرقه تاریخی مردم شهرهای مختلف کشور را به تصویر کشیده است.
این عکاس قمی در گفتوگو با فارس عکاسی از مراحل ساخت، انتقال و نصب ضریح جدید اباعبدالله(ع) را که شش سال به طول انجامیده، بزرگترین افتخار زندگی خود میداند.
وی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیئت امنای ساخت ضریح امام حسین(ع) مبنی بر اینکه «شما قمیها زرنگی کردید و گل سرسبد را چیدید»، اظهار میکند: سوژههای مختلفی برای عکاسی وجود دارد که هر کدام دنیایی برای خود به شمار میرود اما افتخار من این است که عکاسی «گل سرسبد» نصیب من شد و از این منظر به خود میبالم.
حسامینژاد با بیان اینکه ضریح امام حسین(ع) تنها به عنوان سوژه عکاسی من نبود، خاطرنشان میکند: ما از کودکی با نام و یاد امام حسین(ع) بزرگ شدهایم و عشق سیدالشهدا(ع) در قلبهای ما است به همین دلیل لحظههای عکاسی من از ضریح لحظه های عاشقی من بود.
وی در ادامه به نمایشگاه «بدرقه تا بهشت» اشاره کرد و با بیان اینکه در این نمایشگاه 50 قطعه عکس 50*70 از استقبال و بدرقه ضریح مطهر امام حسین در زمان انتقال از قم به کربلا به معرض دید علاقمندان قرار داده شده است میگوید: لحظههای ناب و غیرقابل تکراری از شور و علاقه مردم در این استقبال و بدرقه ضریح رقم خورد که دوربینها قادر به ثبت آن نیستند.
این عکاس میافزاید: گرچه من به عنوان عکاس کاروان سفینه النجاه و دیگر عکاسان شهرهای مختلف تلاش کردیم این لحظهها را به تصویر بکشیم اما تنها گوشهای از عشق مردم را توانستیم ثبت و ضبط کنیم.
وی یادآور میشود: در نمایشگاه بدرقه تا بهشت کوشیدم گوشهای از احساسات مردم، خیل جمعیت، آداب و رسوم استقبال و بدرقه مردم درشهرهای مختلف در معرض دید دلدادگان اباعبدالله الحسین(ع) قرار دهم.





