صراط:نشست رسانهای نمایش «سقراط» پیش از ظهر امروز، 19 آذر ماه با حضور حمیدرضا نعیمی، نویسنده و کارگردان، فرهاد آئیش، ایوب آقاخانی و لادن مستوفی، بازیگران، رضا مهدیزاده، طراح صحنه، ادناز زینلیان، طراح لباس و سیاوش لطفی، آهنگساز نمایش در سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد.
نعیمی در ابتدای این نشست گفت: اگر تئاتر حمایتی نمیشود، اما پشتیبانهای بزرگی چون رسانهها را داریم. در جایی که هیچ تبلیغی برای تئاتر وجود ندارد و تلاشی برای جا افتادن این هنر وجود ندارد، واقعا رسانهها تنها حامی تئاتر هستند. «سقراط» پس از طی کردن موانعی که بسیار سخت بود، اکنون به اجرای عموم نزدیک شدهایم. نتیجه کار راضی کننده است، اما دوست داشتم 50 درصد دیگر از انرژی گروه را هم به کار میگرفتیم، این بدین معنا نیست که کم گذاشتهایم، بلکه ما توان اجرایی بهتر از آنچه خواهید دید را نیز داشتیم.
وی تصریح کرد: بر خلاف دیگر آثارم از همان اولین روزهای تمرین رسانهها را در جریان اجرای نمایش قرار ندادم، چراکه سرنوشت نمایش مبهم بود. تمام گروه مدام من را دلداری میدادند که اگر نمایش اجرا نشد هم ناراحت نباش و یا اگر پولی نبود حرص نخور، از تمام بازیگران نمایش ممنونم که بدون هیچ توافق مالی تا امروز در این نمایش حضور پیدا کردند، چه بسا فرهاد آئیش به خاطر همین نمایش یک سریال و دو فیلم سینمایی را رد کرد و وقتی نمایشنامه را خواند گفت «برنامه تمرینهای من را بدهید و در مورد مسائل مالی نیز هیچ صحبتی نکنید، چراکه از مشکلات روی صحنه بردن یک نمایش با خبر هستم.»
کارگردان نمایش «سقراط» با بیان اینکه تئاتر دیگر بحث مرگ و زندگی شده است، گفت: دبیر جشنواره تئاتر فجر و عوامل جشنواره اصرار داشتند که این نمایش امسال روی صحنه برود و من هم خوشحالم این نمایش روی صحنه میرود، اما من براساس قرارداد تیپ با بازیگران قرارداد بستم و مرکز هنرهای نمایشی کمتر از نصف برآورد ما را به این نمایش اختصاص داد و گفت که بالاترین قرارداد سال تئاتر را با ما بستهاند.
وی افزود: من باید بیشتر دستمزدها را از گیشه تامین کنم، گیشهای که 15 درصد آن به بنیاد رودکی و 20 درصد هم به انجمن هنرهای نمایشی میرسد و عجیبتر از همه 5 درصد آن قرار است به عنوان عوارض شهرداری از ما گرفته شود، نمیدانم شهرداری تهران برای من چکاری انجام میدهد که از من عوارض هم میگیرد، حاضر هستم 60 درصد گیشه را به مرکز تقدیم کنم، اما به شهرداری برای هیچ باج ندهم، چراکه شهرداری نه تنها کمک نمیکند بلکه به زور یک چیزی را هم از ما میگیرد.
نعیمی با بیان اینکه از مهندس زعیمی و مدیران تالار وحدت تشکر میکنم، گفت: متاسفم که در بیناد رودکی میگویند نمایش شما برای ما هیچ سودی ندارد و اگر یک کنسرت یا همایش برگزار کنیم، پولش برای ما بیشتر است. برخی به تئاتر به چشم پفک نگاه میکنند. هیچکس فکر نمیکند که قرار است یک گروه 60 نفره روی صحنه برود که بیش از دو ماه است زحمت میکشد. ما نامهای هم به انجمن هنرهای نمایشی دادهایم تا شاید از 20 درصد گیشه صرف نظر کنند تا شاید هر یک از ما بتوانیم خانهای در تهران بخریم.
در ادامه این نشست ایوب آقاخانی، بازیگر نقش افلاطون گفت: میخواهم از سه زاویه در مور «سقراط» صحبت کنم، اول اینکه این نمایشنامه، اثری خواندنی و دیدنی است و محصول نگاه ویژه حمیدرضا نعیمی به گذشته و مصادره تاریخ به نفع اندیشههای تاریخ به نفع خودش است. این نمایش چهارمین همکاری من با نعیمی است و شاید بهتر است بگویم همکاری گروه پوشه و شایا.
وی تصریح کرد: نسلهای تئاتری از هم فاصله گرفتهاند و سوء مدیریتها، منفعتطلبیها و انحصارطلبیهای گروهی باعث شده ما از هم دور شویم، اما خوشحالم که باز میتوانیم به خاطر تئاتر در کنار هم بمانیم، در شرایطی که مدیران کوتاه قد هم درباره تئاتر اظهار نظر میکنند. «سقراط» با رنجی که حجم آن بیشتر از نمایشنامه است، حمایتهایی که در حد حرف باقی ماندند،کسی جز خودمان، اندیشهمان و عشق به تئاتر حامی ما نیست.
آقاخانی با تاکید براینکه نسل من تا کی میتواند با عشق تئاتر کار کند، اظهار داشت: کم کم داریم نسبت به خودمان حس گروتسک و پارودی پیدا میکنیم و فکر میکنیم چرا باید در این شرایط تئاتر کار کنیم. امیدوارم مخاطبان از دیدن نمایش لذت ببرند و از رنج پشت آن بی خبر باشندی نداشته باشند. امیدوارم مدیرانی که قرار است با این نمایش عکس یادگاری بگیرند کمی بیشتر به وظایف خود فکر کنند. نسل من و نعیمی در آغاز حس کردن یک خستگی درمانناپذیر هستیم که اگر فکری برای آن نشود ما را از گردونه خارج میکند.
فرهاد آییش، بازیکر نقش سقراط در این مراسم گفت: نمایشی که پشت صحنه آن خوب باشد، اجراهای خوبی هم خواهد داشت، چراکه در گروه ما عشق جریان دارد. نقشی که در این نمایش بازی میکنم، یکی از چالش برانگیزترین و لذتبخشترین نقشهایی است که تاکنون بازی کردهام.
وی تصریح کرد: به خاطر نمایش «سقراط» مجبور شدم کتابهای بسیاری بخوانم. البته سقراط نمایش ما واقعی نیست، چون حاصل اطلاعاتی است که شاگردان این فیلسوف به ما دادهاند و از سوی دیگر این سقراط ذهن حمیدرضا نعیمی است که برای من مهمتر هم است. در این نمایش شاهد آخرین روزهای زندگی سقراط هستیم و او را در فضای خانواده، دوستان و دشمنانش و همینطور در تخیلاتش میبینیم.
لادن مستوفی دیگر بازیگر نمایش نیز گفت: در این متن شخصیتهای زن مختلفی وجود دارد که نشانگر زنان متفاوت در دورههای گوناگون تاریخ است. یکی از ویژگیهای متن این است که قضاوت صریحی برای این شخصیتها نمیکند و حتی شخصیت زن روسپی که من نقش او را بازی میکنم، مورد قضاوت قرار نمیگیرد. در واقع ما او را به واسطه شغلش قضاوت نمیکنیم بلکه به خاطر انسان بودنش او را میپذیریم.
ادنا زینلیان، طراح لباس نمایش نیز در توضیحاتی در رابطه با طراحی لباس نمایش اظهار داشت: این اولین همکاری من با نعیمی است، برای طراحی لباس این نمایش مطالعههای زیادی را انجام دادم؛ متاسفانه مشکلاتی که برای کارگردان به جهت حمایت ایجاد میشود به تمام گروه هم منتقل میشود و کارگردان آنقدر درگیر حاشیهها است که حتی فرصت گفتوگو با عوامل گروه را ندارد.
رضا مهدیزاده، طراح صحنه نمایش هم گفت: ساعتها با نعمی به گفتوگو نشستیم و طرحهای مختلفی را مشاهده کردیم تا به یک سحنه کاملا متعادل رسیدیم تا ما را راضی کند.
آهنگساز نمایش نیز در ادامه اظهار داشت: گروهی 12 نفره موسیقی این نمایش را به صورت زنده مینوازند. حجم نتهایی که برای موسیقی «سقراط» نوشتهام بسیار زیاد بود، ایدههای خوبی برای ساخت موسیقی نمایش به من میداد، در این نمایش کار سختی را داشتیم تا به یک موسیقی فرا سرزمین دست پیدا کنیم.
نعیمی در ابتدای این نشست گفت: اگر تئاتر حمایتی نمیشود، اما پشتیبانهای بزرگی چون رسانهها را داریم. در جایی که هیچ تبلیغی برای تئاتر وجود ندارد و تلاشی برای جا افتادن این هنر وجود ندارد، واقعا رسانهها تنها حامی تئاتر هستند. «سقراط» پس از طی کردن موانعی که بسیار سخت بود، اکنون به اجرای عموم نزدیک شدهایم. نتیجه کار راضی کننده است، اما دوست داشتم 50 درصد دیگر از انرژی گروه را هم به کار میگرفتیم، این بدین معنا نیست که کم گذاشتهایم، بلکه ما توان اجرایی بهتر از آنچه خواهید دید را نیز داشتیم.
وی تصریح کرد: بر خلاف دیگر آثارم از همان اولین روزهای تمرین رسانهها را در جریان اجرای نمایش قرار ندادم، چراکه سرنوشت نمایش مبهم بود. تمام گروه مدام من را دلداری میدادند که اگر نمایش اجرا نشد هم ناراحت نباش و یا اگر پولی نبود حرص نخور، از تمام بازیگران نمایش ممنونم که بدون هیچ توافق مالی تا امروز در این نمایش حضور پیدا کردند، چه بسا فرهاد آئیش به خاطر همین نمایش یک سریال و دو فیلم سینمایی را رد کرد و وقتی نمایشنامه را خواند گفت «برنامه تمرینهای من را بدهید و در مورد مسائل مالی نیز هیچ صحبتی نکنید، چراکه از مشکلات روی صحنه بردن یک نمایش با خبر هستم.»
کارگردان نمایش «سقراط» با بیان اینکه تئاتر دیگر بحث مرگ و زندگی شده است، گفت: دبیر جشنواره تئاتر فجر و عوامل جشنواره اصرار داشتند که این نمایش امسال روی صحنه برود و من هم خوشحالم این نمایش روی صحنه میرود، اما من براساس قرارداد تیپ با بازیگران قرارداد بستم و مرکز هنرهای نمایشی کمتر از نصف برآورد ما را به این نمایش اختصاص داد و گفت که بالاترین قرارداد سال تئاتر را با ما بستهاند.
وی افزود: من باید بیشتر دستمزدها را از گیشه تامین کنم، گیشهای که 15 درصد آن به بنیاد رودکی و 20 درصد هم به انجمن هنرهای نمایشی میرسد و عجیبتر از همه 5 درصد آن قرار است به عنوان عوارض شهرداری از ما گرفته شود، نمیدانم شهرداری تهران برای من چکاری انجام میدهد که از من عوارض هم میگیرد، حاضر هستم 60 درصد گیشه را به مرکز تقدیم کنم، اما به شهرداری برای هیچ باج ندهم، چراکه شهرداری نه تنها کمک نمیکند بلکه به زور یک چیزی را هم از ما میگیرد.
نعیمی با بیان اینکه از مهندس زعیمی و مدیران تالار وحدت تشکر میکنم، گفت: متاسفم که در بیناد رودکی میگویند نمایش شما برای ما هیچ سودی ندارد و اگر یک کنسرت یا همایش برگزار کنیم، پولش برای ما بیشتر است. برخی به تئاتر به چشم پفک نگاه میکنند. هیچکس فکر نمیکند که قرار است یک گروه 60 نفره روی صحنه برود که بیش از دو ماه است زحمت میکشد. ما نامهای هم به انجمن هنرهای نمایشی دادهایم تا شاید از 20 درصد گیشه صرف نظر کنند تا شاید هر یک از ما بتوانیم خانهای در تهران بخریم.
در ادامه این نشست ایوب آقاخانی، بازیگر نقش افلاطون گفت: میخواهم از سه زاویه در مور «سقراط» صحبت کنم، اول اینکه این نمایشنامه، اثری خواندنی و دیدنی است و محصول نگاه ویژه حمیدرضا نعیمی به گذشته و مصادره تاریخ به نفع اندیشههای تاریخ به نفع خودش است. این نمایش چهارمین همکاری من با نعیمی است و شاید بهتر است بگویم همکاری گروه پوشه و شایا.
وی تصریح کرد: نسلهای تئاتری از هم فاصله گرفتهاند و سوء مدیریتها، منفعتطلبیها و انحصارطلبیهای گروهی باعث شده ما از هم دور شویم، اما خوشحالم که باز میتوانیم به خاطر تئاتر در کنار هم بمانیم، در شرایطی که مدیران کوتاه قد هم درباره تئاتر اظهار نظر میکنند. «سقراط» با رنجی که حجم آن بیشتر از نمایشنامه است، حمایتهایی که در حد حرف باقی ماندند،کسی جز خودمان، اندیشهمان و عشق به تئاتر حامی ما نیست.
آقاخانی با تاکید براینکه نسل من تا کی میتواند با عشق تئاتر کار کند، اظهار داشت: کم کم داریم نسبت به خودمان حس گروتسک و پارودی پیدا میکنیم و فکر میکنیم چرا باید در این شرایط تئاتر کار کنیم. امیدوارم مخاطبان از دیدن نمایش لذت ببرند و از رنج پشت آن بی خبر باشندی نداشته باشند. امیدوارم مدیرانی که قرار است با این نمایش عکس یادگاری بگیرند کمی بیشتر به وظایف خود فکر کنند. نسل من و نعیمی در آغاز حس کردن یک خستگی درمانناپذیر هستیم که اگر فکری برای آن نشود ما را از گردونه خارج میکند.
فرهاد آییش، بازیکر نقش سقراط در این مراسم گفت: نمایشی که پشت صحنه آن خوب باشد، اجراهای خوبی هم خواهد داشت، چراکه در گروه ما عشق جریان دارد. نقشی که در این نمایش بازی میکنم، یکی از چالش برانگیزترین و لذتبخشترین نقشهایی است که تاکنون بازی کردهام.
وی تصریح کرد: به خاطر نمایش «سقراط» مجبور شدم کتابهای بسیاری بخوانم. البته سقراط نمایش ما واقعی نیست، چون حاصل اطلاعاتی است که شاگردان این فیلسوف به ما دادهاند و از سوی دیگر این سقراط ذهن حمیدرضا نعیمی است که برای من مهمتر هم است. در این نمایش شاهد آخرین روزهای زندگی سقراط هستیم و او را در فضای خانواده، دوستان و دشمنانش و همینطور در تخیلاتش میبینیم.
لادن مستوفی دیگر بازیگر نمایش نیز گفت: در این متن شخصیتهای زن مختلفی وجود دارد که نشانگر زنان متفاوت در دورههای گوناگون تاریخ است. یکی از ویژگیهای متن این است که قضاوت صریحی برای این شخصیتها نمیکند و حتی شخصیت زن روسپی که من نقش او را بازی میکنم، مورد قضاوت قرار نمیگیرد. در واقع ما او را به واسطه شغلش قضاوت نمیکنیم بلکه به خاطر انسان بودنش او را میپذیریم.
ادنا زینلیان، طراح لباس نمایش نیز در توضیحاتی در رابطه با طراحی لباس نمایش اظهار داشت: این اولین همکاری من با نعیمی است، برای طراحی لباس این نمایش مطالعههای زیادی را انجام دادم؛ متاسفانه مشکلاتی که برای کارگردان به جهت حمایت ایجاد میشود به تمام گروه هم منتقل میشود و کارگردان آنقدر درگیر حاشیهها است که حتی فرصت گفتوگو با عوامل گروه را ندارد.
رضا مهدیزاده، طراح صحنه نمایش هم گفت: ساعتها با نعمی به گفتوگو نشستیم و طرحهای مختلفی را مشاهده کردیم تا به یک سحنه کاملا متعادل رسیدیم تا ما را راضی کند.
آهنگساز نمایش نیز در ادامه اظهار داشت: گروهی 12 نفره موسیقی این نمایش را به صورت زنده مینوازند. حجم نتهایی که برای موسیقی «سقراط» نوشتهام بسیار زیاد بود، ایدههای خوبی برای ساخت موسیقی نمایش به من میداد، در این نمایش کار سختی را داشتیم تا به یک موسیقی فرا سرزمین دست پیدا کنیم.