او افزود: بسیاری از رشته‌های هنری جوابگوی هنرمندان خودشان هم نیستند. یک نفر اگر پرکارترین تصویرگر هم باشد نمی‌تواند با این شغل زندگی خود را بگذراند، پس باید به سراغ شغل دیگری برود و این هنرمند را حرفهای نمی‌کند و در جامعه‌ای که هنرمند حرفهای وجود نداشته باشد چرخه هنر درست نخواهد شد.
بنی‌اسدی درباره دیدار رییس جهمور با هنرمندان اظهار کرد: دیدار هنرمندان با رییس جمهور اتفاق خوبی بود و به اعتقاد من کل این دیدار به خوبی طراحی و اجرا شده بود. به این دلیل که چند نفر به نمایندگی از هنرمندان مشکلات آن‌ها را به گوش رییس جمهور رساندند، اما می‌شد پس از صحبت با انجمن‌ها و فعالان رشته‌های مختلف هنری، سؤالات و مشکلات بخش‌های مختلف را مدون و در حضور رییس جمهور بیان کرد.
او ادامه داد: آن شش نفری که در دیدار با رییس جمهور صحبت کردند به بسیاری از مسائل فقط اشاره کردند و طبیعتا مسؤولان رده بالا به خیلی از جزئیات اشراف ندارند. به هر حال رییس جمهور هم محدودیت‌های خودش را دارد و بخشی از حمایت به دوش وزارت ارشاد است، اما مسئله‌ی اساسی درک درست مردم و جامعه است که می‌تواند کمک کننده و راهگشا باشد.
این تصویرگر همچنین عنوان کرد: آقای روحانی اشاره درستی به وضعیت هنر در کشور کردند و استنباط من از این صحبت‌ها این بود که جامعه باید متوجه هنر باشد. بیان این مسئله که هنرمندان چه کار می‌کنند و دولت چه کاری می‌تواند برای آن‌ها بکند، کار رسانه‌های گروهی است. ما در کشور کسانی را داریم که تحصیل‌کرده هستند و به درجه‌ای بالایی از رفاه اجتماعی رسیده‌اند، اما به هنر اشراف ندارند و از آن حمایت نمی‌کنند.
او افزود: هنر بعد از دین خیلی می‌تواند به بهبود روحیه مردم کمک کند. لذت بردن از هنر مسئله مهمی است که می‌تواند در طول تحصیلات آموزشی مورد توجه قرار بگیرد. این اصطلاح که «ایرانی‌ها هنرپرور و هنردوست هستند» را بسیار شنیده‌ایم و برای تحقق واقعی آن در جامعه باید وضعیت هنر در کشور به خوبی مورد بررسی قرار بگیرد.
بنی‌اسدی به لزوم توجه جامعه به هنر اشاره و تاکید کرد: اگر بخواهیم آسیب‌شناسی دقیقی انجام بدهیم، باید به نقش طبقه تحصیل‌کرده که رفاه مادی دارند، در حمایت از هنر و هنرمندان نگاه دوباره‌ای داشته باشیم. در همه جای دنیا غیر از حمایتی که دولت از هنرمندان دارد، طبقه تحصیل‌کرده‌ای که به ثروت رسیده‌اند از نمایشگاه‌های مختلف هنرهای تجسمی حمایت می‌کنند. من در نمایشگاه‌هایی که در خارج از کشور برگزار می‌شود شاهد بودم که یک نمایشگاه اسپانسرهای زیادی از بخش‌های مختلف دارد.
او همچنین گفت: تا وقتی که ثروتمندان و طبقات دارای رفاه مادی حامی هنر نباشند، هنرمندان مجبور هستند برای گذران زندگی خود به استخدام دولت دربیایند و برای من که وقتم را صرف تدریس در کلاس‌های مختلف می‌کنم زمانی برای کار حرفهای باقی نمی‌ماند.
