صراط: سرزمین ایران گنجینه ای از آثار باستانی، تاریخی و چشم اندازهای طبیعی را
در خود جای داده است اما تنها بیان این داشته ها نمی تواند صنعت گردشگری
کشور را رونق دهد.
برای رشد صنعت گردشگری ایجاد تسهیلات برای مسافران و گردشگران ضروری است حال پرسش این است که در دهه های اخیر این امکانات تا چه میزان این امکانات برای گردشگران فراهم شده است؟
ایران از نظر منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری یکی از 10 کشور نخست جهان است اما از نظر جذب گردشگر حتی در ردیف 100 کشور نخست جهان نیز قرار ندارد.
اسدالله درویش امیری معاون امور مجلس، حقوقی و استان های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می گوید در سال 2013 یک میلیارد و 150 سفر خارجی در دنیا صورت گرفته که سهم ایران تنها 4 میلیون نفر بوده هر چند برخی کارشناسان به همین آمار نیز با شک و تردید می نگرند.
تخت جمشید، تخت سلیمان، نقش جهان، بیستون، گنبد سلطانیه، چغاز نبیل، مجموعه کلیساها، بم، محوطه باستانی هگمتانه، ماسوله، پاسارگاد، پرسپولیس، قلعه فلک الافلاک و تاق بستان تنها بخشی از این آثار است.
اگر بخشی از این آثار در اختیار کشورهای موفق در توسعه صنعت گردشگری قرار می گرفت آنگاه درمی یافتیم که از این رهگذر چه سود و درآمدی نصیب کشور می شد.
به طور مثال کشور مالزی از نظر آثار باستانی و تاریخی فقیر است اما همین کشور 28 میلیونی درسال از 25 میلیون گردشگر پذیرایی می کند و درآمد کلانی نیز از این راه بدست می آورد.
بیکاری و اشتغال از معضلات جامعه امروزی است و بسیاری از کشورها با توسعه گردشگری بخش زیادی از معضل بیکاری خود را از این طریق برطرف کرده اند.
صنعت گردشگری در ایران تا چه میزان در رفع بیکاری و اشتغال تاثیر گذار بوده است؟
در سال میلادی گذشته، سهم مستقیم سفر و گردشگری نسبت به سهم بخش های دیگر اقتصاد ایران در اشتغال، حدود 1.8 درصد از مجموع اشتغال اعلام شده که براین اساس ایران در بین 184 کشور جهان رتبه 154 را به خود اختصاص داده است.
این آمارها بخشی از واقعیت های گردشگری در ایران را نشان می دهد. سال ها در تریبون های مختلف از ظرفیت های ایران برای گردشگری سخن گفته شده اما هنوز در صنعت گردشگری در آغاز راهیم.
ایران با داشتن ظرفیت های مختلف گردشگری از نظر جذب گردشگر، درآمدزایی و اشتغال موفق نبوده و در این حوزه فاصله زیادی حتی با کشورهای کم برخوردار از نظر آثار باستانی و تاریخی دارد.
مسئولان می گویند تلاش آنها براین است تا شمار گردشگران را سالانه به 10 میلیون نفر برسانند چنین رویکردی می تواند 4 میلیون موقعیت شغلی در ایران ایجاد کند. برای جذب این تعداد گردشگر باید ساختارهای گردشگری با تغییر روبرو شود و ایجاد امکانات مناسب نیز مورد توجه قرارگیرد.
اسماعیل کاویانی کارشناس گردشگری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار کرد: ظرفیت و توانمندی های گردشگری ایران در سطح جهان به نوبه خود از مزیت های فراوانی برای درآمدزایی و ایجاد اشتغال برخوردار است که باید برای رسیدگی به این حوزه درآمدزا چاره ای اندیشید.
وی افزود: هنوز برای توسعه و رشد صنعت گردشگری در ایران برنامه ریزی مناسبی صورت نگرفته و به همین دلیل سرمایه لازم نیز به این بخش تزریق نشده است.
کاویانی تصریح کرد گردشگری ایران اکنون با مشکل برنامه ریزی و سرمایه گذاری روبرو بوده و به نوعی این بخش مورد غفلت قرار گرفته است.
این کارشناس با اشاره به اینکه این بخش به درستی هدف گذاری نشده است ، گفت: ایران با داشتن ظرفیت های مختلف گردشگری، توانایی زیادی برای جذب گردشگران دارد اما در زمان حاضر شمار گردشگران کشورمان بین یک تا دو میلیون نفر است.
وی تصریح کرد این شمار از گردشگران ورودی به ایران به صورت کوتاه و موقت در کشور اقامت می کنند در حالی که اگر دوره اقامت بلند مدت نباشد درآمد کافی عاید کشور نخواهد شد.
کاویانی گفت: چنانچه برنامه و هدف گذاری حوزه گردشگری به درستی صورت گیرد کشور توانایی پذیرش بیش پنج برابر این شمار گردشگران را دارا است.
وی به راهکارهای رفع مشکلات گردشگری اشاره کرد و گفت: برنامه ریزی مناسب در حوزه گردشگری از محورهای مهم توسعه این بخش است که باید در عمل مورد توجه قرار گیرد.
کاویانی افزود: برای جذب گردشگر به کشور باید فرهنگ سازی کرد درحالی که اکنون این برنامه ریزی در جامعه وجود ندارد.
این کارشناس گردشگری موضوع ورود دانشگاه ها به این حوزه را مورد توجه قرار داد و گفت: بخش گردشگری در مطالعات و تحقیقات دانشگاهی غایب است و برای رفع مشکلات گردشگری باید دانشگاه وارد این حوزه شود.
وی به کیفیت خدمات، بسترسازی و همچنین فراهم کردن زیرساخت ها اشاره کرد و گفت: زیرساخت های گردشگری ایران با نواقصی روبرو است به طور مثال ساختمان هتل ها و اقامتگاه ها همانند ساختمان های اداری احداث می شود که برای گردشگران جذاب نیست.
به نظر می رسد با توجه به روند هشت سال گذشته، ایران هیچ گاه نتواند به اهداف تعیین شده خود تا سال 1404 برسد و این امر، راه دشوار دولت یازدهم را بیش از پیش آشکار می کند. به عنوان نمونه جزیره کیش سالیانه یک میلیون گردشگر داخلی و خارجی جذب می کند اما به گفته کارشناسان، کیش ظرفیت بیشتری برای گردشگری دراختیار دارد اما در این مسیر یک مشکل وجود دارد و آن ایجاد پروژه های مختلف گردشگری است.
در خوش بینانه ترین حالت یک دهه به طول می انجامد تا پروژه های گردشگری به نحوی در کیش اجرا شوند که به یک مقصد گردشگری بین المللی تبدیل شود.
هرچند برخی رسانه ها ایران را کشوری نا امن برای گردشگران جلوه می دهند اما به گفته مسئولان گردشگری کشور، ایران سالانه با 4 میلیون گردشگر خارجی درآمدی 8 میلیارد دلاری کسب می کند.
در زمان حاضر گردشگران بسیاری از اقصی نقاط جهان مشتاق هستند تا با رعایت ارزش های جامعه ی ما در ایران حضور یابند چنانچه محدودیت ها برای ورود به کشور کاهش یابد به رونق گردشگری در کشور کمک خواهد شد.
کارشناسان می گویند گردشگری در 10 سال آینده در تمام نقاط جهان رشد خوبی خواهد داشت؛ اما پیش بینی می شود ایران در این صنعت با یک درصد تنزل روبه رو شود.
با این آمار و ارقام نتیجه بسیار روشن است وضعیت گردشگری ایران در سال های آینده، بسیار نامطلوب خواهد بود و باید هرچه زودتر برای این صنعت در کشور چاره ای اندیشید.
برای رشد صنعت گردشگری ایجاد تسهیلات برای مسافران و گردشگران ضروری است حال پرسش این است که در دهه های اخیر این امکانات تا چه میزان این امکانات برای گردشگران فراهم شده است؟
ایران از نظر منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری یکی از 10 کشور نخست جهان است اما از نظر جذب گردشگر حتی در ردیف 100 کشور نخست جهان نیز قرار ندارد.
اسدالله درویش امیری معاون امور مجلس، حقوقی و استان های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می گوید در سال 2013 یک میلیارد و 150 سفر خارجی در دنیا صورت گرفته که سهم ایران تنها 4 میلیون نفر بوده هر چند برخی کارشناسان به همین آمار نیز با شک و تردید می نگرند.
تخت جمشید، تخت سلیمان، نقش جهان، بیستون، گنبد سلطانیه، چغاز نبیل، مجموعه کلیساها، بم، محوطه باستانی هگمتانه، ماسوله، پاسارگاد، پرسپولیس، قلعه فلک الافلاک و تاق بستان تنها بخشی از این آثار است.
اگر بخشی از این آثار در اختیار کشورهای موفق در توسعه صنعت گردشگری قرار می گرفت آنگاه درمی یافتیم که از این رهگذر چه سود و درآمدی نصیب کشور می شد.
به طور مثال کشور مالزی از نظر آثار باستانی و تاریخی فقیر است اما همین کشور 28 میلیونی درسال از 25 میلیون گردشگر پذیرایی می کند و درآمد کلانی نیز از این راه بدست می آورد.
بیکاری و اشتغال از معضلات جامعه امروزی است و بسیاری از کشورها با توسعه گردشگری بخش زیادی از معضل بیکاری خود را از این طریق برطرف کرده اند.
صنعت گردشگری در ایران تا چه میزان در رفع بیکاری و اشتغال تاثیر گذار بوده است؟
در سال میلادی گذشته، سهم مستقیم سفر و گردشگری نسبت به سهم بخش های دیگر اقتصاد ایران در اشتغال، حدود 1.8 درصد از مجموع اشتغال اعلام شده که براین اساس ایران در بین 184 کشور جهان رتبه 154 را به خود اختصاص داده است.
این آمارها بخشی از واقعیت های گردشگری در ایران را نشان می دهد. سال ها در تریبون های مختلف از ظرفیت های ایران برای گردشگری سخن گفته شده اما هنوز در صنعت گردشگری در آغاز راهیم.
ایران با داشتن ظرفیت های مختلف گردشگری از نظر جذب گردشگر، درآمدزایی و اشتغال موفق نبوده و در این حوزه فاصله زیادی حتی با کشورهای کم برخوردار از نظر آثار باستانی و تاریخی دارد.
مسئولان می گویند تلاش آنها براین است تا شمار گردشگران را سالانه به 10 میلیون نفر برسانند چنین رویکردی می تواند 4 میلیون موقعیت شغلی در ایران ایجاد کند. برای جذب این تعداد گردشگر باید ساختارهای گردشگری با تغییر روبرو شود و ایجاد امکانات مناسب نیز مورد توجه قرارگیرد.
اسماعیل کاویانی کارشناس گردشگری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار کرد: ظرفیت و توانمندی های گردشگری ایران در سطح جهان به نوبه خود از مزیت های فراوانی برای درآمدزایی و ایجاد اشتغال برخوردار است که باید برای رسیدگی به این حوزه درآمدزا چاره ای اندیشید.
وی افزود: هنوز برای توسعه و رشد صنعت گردشگری در ایران برنامه ریزی مناسبی صورت نگرفته و به همین دلیل سرمایه لازم نیز به این بخش تزریق نشده است.
کاویانی تصریح کرد گردشگری ایران اکنون با مشکل برنامه ریزی و سرمایه گذاری روبرو بوده و به نوعی این بخش مورد غفلت قرار گرفته است.
این کارشناس با اشاره به اینکه این بخش به درستی هدف گذاری نشده است ، گفت: ایران با داشتن ظرفیت های مختلف گردشگری، توانایی زیادی برای جذب گردشگران دارد اما در زمان حاضر شمار گردشگران کشورمان بین یک تا دو میلیون نفر است.
وی تصریح کرد این شمار از گردشگران ورودی به ایران به صورت کوتاه و موقت در کشور اقامت می کنند در حالی که اگر دوره اقامت بلند مدت نباشد درآمد کافی عاید کشور نخواهد شد.
کاویانی گفت: چنانچه برنامه و هدف گذاری حوزه گردشگری به درستی صورت گیرد کشور توانایی پذیرش بیش پنج برابر این شمار گردشگران را دارا است.
وی به راهکارهای رفع مشکلات گردشگری اشاره کرد و گفت: برنامه ریزی مناسب در حوزه گردشگری از محورهای مهم توسعه این بخش است که باید در عمل مورد توجه قرار گیرد.
کاویانی افزود: برای جذب گردشگر به کشور باید فرهنگ سازی کرد درحالی که اکنون این برنامه ریزی در جامعه وجود ندارد.
این کارشناس گردشگری موضوع ورود دانشگاه ها به این حوزه را مورد توجه قرار داد و گفت: بخش گردشگری در مطالعات و تحقیقات دانشگاهی غایب است و برای رفع مشکلات گردشگری باید دانشگاه وارد این حوزه شود.
وی به کیفیت خدمات، بسترسازی و همچنین فراهم کردن زیرساخت ها اشاره کرد و گفت: زیرساخت های گردشگری ایران با نواقصی روبرو است به طور مثال ساختمان هتل ها و اقامتگاه ها همانند ساختمان های اداری احداث می شود که برای گردشگران جذاب نیست.
به نظر می رسد با توجه به روند هشت سال گذشته، ایران هیچ گاه نتواند به اهداف تعیین شده خود تا سال 1404 برسد و این امر، راه دشوار دولت یازدهم را بیش از پیش آشکار می کند. به عنوان نمونه جزیره کیش سالیانه یک میلیون گردشگر داخلی و خارجی جذب می کند اما به گفته کارشناسان، کیش ظرفیت بیشتری برای گردشگری دراختیار دارد اما در این مسیر یک مشکل وجود دارد و آن ایجاد پروژه های مختلف گردشگری است.
در خوش بینانه ترین حالت یک دهه به طول می انجامد تا پروژه های گردشگری به نحوی در کیش اجرا شوند که به یک مقصد گردشگری بین المللی تبدیل شود.
هرچند برخی رسانه ها ایران را کشوری نا امن برای گردشگران جلوه می دهند اما به گفته مسئولان گردشگری کشور، ایران سالانه با 4 میلیون گردشگر خارجی درآمدی 8 میلیارد دلاری کسب می کند.
در زمان حاضر گردشگران بسیاری از اقصی نقاط جهان مشتاق هستند تا با رعایت ارزش های جامعه ی ما در ایران حضور یابند چنانچه محدودیت ها برای ورود به کشور کاهش یابد به رونق گردشگری در کشور کمک خواهد شد.
کارشناسان می گویند گردشگری در 10 سال آینده در تمام نقاط جهان رشد خوبی خواهد داشت؛ اما پیش بینی می شود ایران در این صنعت با یک درصد تنزل روبه رو شود.
با این آمار و ارقام نتیجه بسیار روشن است وضعیت گردشگری ایران در سال های آینده، بسیار نامطلوب خواهد بود و باید هرچه زودتر برای این صنعت در کشور چاره ای اندیشید.
