صراط: به نقل از تلویزیون
فرانسه(TV5monde) ؛ روابط بین کانادا و اسرائیل پیش از تاسیس اسرائیل در
مقر سازمان ملل در نیویورک گره خورد. لستربی پیرسون معاون وزیر خارجه وقت
کانادا، ریاست کمیته ای را بر عهده داشت که پیشنهاد می کرد فلسطین به دو
بخش تقسیم شود. یهودیان که یک سوم از جمعیت را تشکیل می دادند بر اساس نقشه
های سازمان ملل، بیش از نیمی از این سرزمین را به دست می آوردند. دولت مک
کنزی کین نخست وزیر لیبرال کانادا در سال 1947 با این پیشنهاد خود همه
کشورهای عربی را با خود دشمن کرد. کشورهای عربی تلاش کردند با توسل به زور
مانع تشکیل اسرائیل شوند اما اسرائیلیها در جنگ پیروز شدند و دو سوم از
فلسطین را ضمیمه خاک خود کردند.
مدت
سی سال همه دولتهای مختلف کانادا روابط تنگاتنگی با اسرائیل حفظ کردند و
با احتمال تشکیل کشور فلسطین مخالفت می کردند.در سال 1979 ، جو کلارک نخست
وزیر محافظه کار کانادا حتی اعلام کرد سفارت کانادا از تل آویو به بیت
المقدس جا به جا می شود.
مشکل
این بود که اسرائیل بخشی از بیت المقدس را به طور غیرقانونی ضمیمه خاک خود
کرده بود. هیچ کشوری هنوز جرات نکرده است سفارتخانه خود را در بیت المقدس
قرار دهد.
کشورهای عربی کانادا را به مجازات تهدید کردند. در آن زمان کانادا ده درصد از نفت خود را از خاورمیانه وارد می کرد.
در
سال 1979، مصر اقدام دولت کانادا را اقدامی خصومت آمیز توصیف کرده بود.
اولین مسئول کانادایی که اندکی از اسرائیل فاصله گرفت، پیر الیوت ترودو
بود. در سال 1982 هنگامی که اسرائیلیها لبنان را اشغال کردند، کانادا از
اولین کشورهایی بود که این تهاجم را محکوم کرد. در دوران نخست وزیری ترودو
کانادا گفتگو را با سازمان آزادیبخش فلسطین به رهبری یاسر عرفات آغاز کرد.
در
سال 1988 انتفاضه فلسطینیان آغاز شد و بخشی از افکار عمومی ، فلسطینیانی
را که به سمت اسرائیلیها سنگ پرانی می کردند، قربانیان نظامیان خشن
اسرائیلی توصیف کردند. دولت برایان مولرونی نخست وزیر محافظه کار کانادا که
به اسرائیل بسیار نزدیک بود، از انتقاد از متحد خود دریغ نکرد.
ژان
کرتین نخست وزیر پیشین کانادا روابط حسنه خود را با اسرائیل حفظ کرد اما
در عین حال روابط را با سرزمنیهای فلسطینی توسعه داد. در سال دو هزار ،
سرزمینهای فلسطینی تحت فشار شهرک سازی اسرائیل همچنان کوچکتر و کوچکتر می
شد.
اما
امروز استیفن هارپر نخست وزیر کانادا متحد بسیار نزدیک به اسرائیل به شمار
می رود. هارپر اولین نخست وزیر کانادایی است که در برابر کنست (پارلمان
اسرائیل) سخنرانی می کند. تغییر لحن دولت کانادا در قبال اسرائیل نوعی چرخش
بزرگ سیاستهای کانادا در قبال خاورمیانه تلقی می شود. از هنگامی که محافظه
کاران قدرت را در کانادا در دست گرفتند، در جنگ لبنان در سال دو هزار و
شش، در رای گیری در سال زمان ملل، در پرونده هسته ای ایران، دولت هارپر
حامی پر و پا قرص اسرائیل بوده است. هارپر می گوید انتقاد در صحنه بین
المللی از دولتی که موجودیتش مورد اعتراض همسایگانش است، جایز نیست.
