اولین استعفا: به دنیای فوتبال تعلق ندارم
24 بهمن ماه سال 90 بود که خبر آمد مدیرعامل جدید سرخپوشان پایتخت از سمت خود کناره گیری کرده است. در حالی که تنها حدود 5 ماه از مدیریت رویانیان بر پرسپولیس می گذشت، رسانه ها خبر از استعفای آقای مدیرعامل دادند.
«محمد رویانیان» که ان روزها، شایعه حضورش در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال هم به گوش می رسید، به خبرگزاری «فارس» گفته بود:« با توجه به اینکه به فوتبال علاقه‌ای ندارم قصد شرکت در انتخابات فدراسیون فوتبال را ندارم. پرسپولیس را به خاطر عشق به هوادارانش قبول کردم و تاکنون نیز فقط به خاطر هواداران ماندم.واقعیت این است که از مدیرعاملی پرسپولیس هم استعفا کرده‌ام و این استعفا را به وزیر ورزش و جوانان دادم ولی تاکنون جوابی داده نشده است.»
هرچند رویانیان، همان روز و پس از انتشار این مصاحبه، به سایت خبرآنلاین چیز دیگری گفته بود:« این خبر استعفا که گفتم برای زمانی بود که 90 روز از حضورم در فوتبال می گذشت نه امروز. از پرسپولیس نمی روم و کارم را می کنم. »
مصاحبه آقای مدیرعامل با خبرگزاری «ایسنا» هم ماندن او را تایید می کرد. او به ایسنا گفته بود که در راهپیمایی 22 بهمن صحنه هایی از علاقه مردم دیده که ذهنیتش به کلی نسبت به فوتبال عوض شده و اینکه می ماند.
دومین استعفا : خسته ام و می خواهم بروم جبهه جدید
کمتر از یک سال بعد، نام رویانیان و پرسپولیس و استعفا، دوباره به هم گره می خورد. او که همزمان با مدیریت بر پرسپولیس، ریاست ستاد حمل و نقل و سوخت کشور را هم برعهده داشت، 25 دی ماه 91 از جلسه اش با احمدی نژاد خبر داده بود و گفته بود:« در این جلسه درخواست کرده‌ام تا به دلیل فشار کاری و خستگی ناشی از ریاست ستاد حمل و نقل و سوخت کشور کناره‌گیری کنم از سوی دیگر از وزیر ورزش نیز درخواست کرده‌ام تا از مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس کنار بروم که در این خصوص قرار است جلسه‌ای با عباسی داشته باشم.»
رویانیان با تاکید بر اینکه درخواست رسمی در خصوص کناره‌گیری خود از ریاست ستاد حمل و نقل و سوخت کشور و مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس را ارایه کرده، این را هم گفته بود که: «طی این مدت فشار زیادی به بنده وارد شده و نگران آن هستم که نتوانم به دلیل خستگی وظایف خود را در این پست‌ها به طور کامل انجام دهم، لذا درخواست کرده‌ام تا به شغل قبلی خود در ستاد کل نیروهای مسلح بازگردم.امیدوارم با موافقت دفتر رییس جمهوری و وزیر ورزش و جوانان هرچه سریعتر این امر محقق شده و بتوانم در جبهه جدیدی خدمتگزار مردم شریف باشم.»
4 روز بعد اما، مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس گفت: «استعفای محمد رویانیان شفاهی بوده است.»
«حسین قدوسی» استعفای محمد رویانیان را یه دلیل ناراحتی از انتشار اخباری که در مورد پرسپولیس منتشر شده بود عنوان کرده بود، اما تاکید کرده بود که بعد از آن مسئولان وزارت ورزش حمایت کردند و او استعفایش را پس گرفت.
سومین استعفا: حق السکوت نمی دهم
ماجرای جنجالی محرومیت علی دایی و کسر امتیاز از این تیم، سردار رویانیان را دوباره در موقعیت کناره گیری قرار داد. 30 مهر ماه سال 92، رویانیان در گفتگوهایی جداگانه با 3 خبرگزاری، اعلام كرد تا وقتي تكليف پرسپوليس روشن نشود به باشگاه پرسپوليس نخواهد رفت!
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس با انتقاد از حکمی که به طور همزمان برای کسر امتیاز از تیم فوتبال این باشگاه و محرومیت علی دایی صادر شده است، گفته بود:« به خاطر ظلمی که در حق پرسپولیس شده، 48 ساعت پیش استعفایم را به هیات مدیره و مسئولان مربوطه دادم و تا زمانی که در این موضوع تعیین تکلیف نشود، به باشگاه نخواهم رفت.»
رویانیان به «مهر» هم گفته بود:« هدف اینها این است که پرسپولیس را بمباران و ما را مجبور کنند که سکوت کنیم! شاید این یک حق السکوت است»
سرنوشت این استعفا هم مثل دو استعفای قبلی بود: «بازگشت». نتیجه هم این طور اعلام شد:« پس از بررسی‌های انجام شده و صحبت‌های مطرح شده اعضای هیئت مدیره برای چندمین بار با استعفای وی مخالفت کردند و به وی اعلام شده که باید با قدرت کار خود را دنبال کند.»
چهارمین استعفا: خداحافظ پرسپولیس!
اول بهمن ماه سال 92، ساعتی پس از باخت پرسپولیس مقابل گسترش فولاد و کسب تنها دو امتیاز از 4 بازی آخر، مدیرعامل پرسپولیس با انتشار نامه ای خطاب به هواداران، از انها خداحافظی کرد و برای چهارمین بار در طول دوره 850 روزه مدیریتش، استعفا کرد.
رویانیان در بخشی از این نامه نوشته بود:« هر آمدنی، رفتنی دارد. 29 شهریور 90 که حکم مدیرعاملی ام در باشگاه بزرگ و محبوب پرسپولیس صادر شد می دانستم که روزی هم زمان رفتن از راه می رسد اما تصور نمی کردم نوشتن نامه خداحافظی با هواداران پرسپولیس تا این حد سخت و دشوار باشد. شاید بدین خاطر که آن قدر ناگفته در سینه دارم که نمی دانم چگونه واژه ها را کنار هم بگذارم تا حق مطلب ادا شود.»
رویانیان البته این را هم نوشته بود که :« دو ماه پیش نیز نامه استعفایم را به وزارت ورزش تقدیم کرده و هفته گذشته نیز مجددا در نامه ای به وزیر محترم ورزش و جوانان شرایط ادامه فعالیت خود در باشگاه پرسپولیس را اعلام داشته و تاکید کرده بودم ادامه فعالیت با شرایط کنونی میسر نیست. به هر دلیلی که بود نه به عنوان «محمد رویانیان» بلکه به عنوان «مدیرعامل باشگاه پرسپولیس» این توفیق را نداشتم تا ملاقاتی با متولی ورزش کشور و رئیس مجمع باشگاه پرسپولیس داشته باشم.»
رویانیان در نامه بلندش احساسی هم شده بود. آنجا که نوشته بود:« احساس می کنم باید بروم تا پرسپولیس نفس بکشد. برخی اتفاقات قبل از دربی که تمایل ندارم اشاره ای به آن کنم نیز قلبم را شکست و دلم را آتش زد. مانده بودم به خاطر بچه هایی که مثل فرزندانم آنها را دوست داشتم اما... درد دل ها بماند برای وقت دیگر، تقدیر این است پس از کلی کلنجار رفتم با خودم و وجدانم نامه خداحافظی و کناره گیری ام را نیمه های شب حین تماشای برنامه نود بنویسم و مجوز انتشار آن پس از بازی پرسپولیس و گسترش فولاد تبریز را صادر کنم.»
سرنوشت استعفای چهارم اما مثل استعفاهای قبلی نبود. صبح چهارشنبه، هیئت مدیره پرسپولیس تشکیل جلسه داد و حاضران در این جلسه ضمن موافقت با استعفای رویانیان، «علی پروین» را تا معرفی مدیرعامل جدید به سرپرستی پرسپولیس برگزیدند.
رویانیان هم که به جلسه رفته بود، در بازگشت ، به خبرنگاران گفت:«من باید از پرسپولیس می‌رفتم و هواداران می دانند که نمی شد در این تیم باقی بمانم. من اگر بخواهم همه چیز را شفاف بگویم گردن من را می‌زنند همان طور که گردن بقیه را زدند! آنقدر من را زدند که همه جای بدنم درد می کند!»
به این ترتیب، پرونده مدیرعاملی سردار محمد رویانیان در پرسپولیس بسته شد تا آقای مدیرعامل، پس از استعفای چهارم با تیم سرخپوش پایتخت خداحافظی کند و وداع جنجالی و خبرسازی با پرسپولیس داشته باشد. درست مثل روز انتشار خبر مدیریتش در پرسپولیس که جنجالی و خبرساز شد.
