صراط: روزنامه
دولت در ویژه نامه‌ای که به مناسبت بیستمین سالگرد خود منتشر کرد، با
تعریف و تمجید مفرط از عملکرد و مدیران فعلی این روزنامه ادعاهای عجیبی
مطرح کرد.
در
این ویژه نامه که یادداشت برخی عناصر تندرو و متهمان فتنه 88 نیز در آن به
چاپ رسیده، تعریف و تمجیدهای فراوانی از مدیریت این روزنامه در دوره
سازندگی و اصلاحات شده است، بدون اینکه اشاره ای به تندروی‌های این جریده
در دوره اصلاحات کرده باشد، دوره ای که شاکیان روزنامه، نهادهای انقلابی
همچون شورای نگهبان، سپاه و نیروی انتظامی بودند.
اما
نکته عجیب ویژه نامه مذکور که بی شباهت به "خاتون" جوانفکر نیست، تمجید
سردبیر روزنامه دولت از روزنامه نگاری دوران پهلوی است، همان دورانی که حجت
الاسلام دکتر روحانی رییس جمهور به جرم مبارزه با استبداد شاه بارها به
زندان افتاد، ممنوع المنبر و تحت تعقیب ساواک بود و مجبور به ترک ایران شد.
سردبیر روزنامه ایران با اشاره به شکل گیری این روزنامه با همراهی برخی از
قدیمی های مطبوعات می نویسد: « این جمع سرشناس اغلب از دو روزنامه کهنسال
اطلاعات و کیهان برخاسته بودند و همگی نوستالژی عصر طلایی مصباح‌زاده و
مسعودی را با خود داشتند.»
گفتنی
است مصطفی مصباح زاده بنیانگذار روزنامه کیهان و عضو مجلس سنا در دوره
پهلوی بود که با پیروزی انقلاب اسلامی از ایران گریخت. وی از دلبستگان
محمدرضاشاه پهلوی و از عوامل فرهنگی مطبوعاتی کودتای 28 مرداد بود. عباس
مسعودی نیز از بنیانگذاران روزنامه اطلاعات در دوران پهلوی و عضو مجلس
شورای ملی بود. وی نیز از جمله عوامل کودتای 28 مرداد 1332 به شمار می رود.
این دو عضو شبکه بدمن (Bedamn) بودند که زیر نظر اینتلیجنت سرویس و افرادی
همچون اسدالله علم و شاپور ریپورتر وظیفه عملیات فرهنگی – تبلیغی در کودتا
را برعهده داشتند.
با
توجه به قلم فرسایی برخی از کودتاچیان فتنه 88 در ویژه نامه روزنامه
ایران، حمایت این روزنامه از کودتاچیان کودتای 28 مرداد و طلایی خواندن عصر
استبدادی آنها، عجیب به نظر نمی رسد.
نویسنده
روزنامه ایران در بخشی دیگری از یادداشت خود با اشاره به فعالیت روزنامه
نگاران سابق این روزنامه در رسانه های دیگر می نویسد: « از این فهرست
غرورانگیز، اکنون جمعی بر کرسی سردبیری و مدیریت روزنامه‌های کشور تکیه
زده‌اند، شماری پای در استودیوی شبکه‌های بزرگ تلویزیونی نهاده‌اند و برخی
دیگر کسوت استادی دانشگاه به تن آراسته‌اند».
اگر
چه بنای تفسیر به رای از آن نوشته نیست، اما از آنجا که تقریبا هیچ
روزنامه نگار این روزنامه هم اکنون در رسانه ملی حضور ندارد و همچنین با
توجه به ارادت نویسنده به روزنامه نگاری دوران دیکتاتوری پهلوی و نیز
فعالیت برخی روزنامه نگاران دوره اصلاحات روزنامه ایران در تلویزیون های
بیگانه احتمال می رود که منظور نویسنده از "استودیوهای شبکه های بزرگ
تلویزیونی" شبکه هایی همچون بی بی سی و صدای آمریکا باشد. چه که افرادی
همچون نفیسه کوهنورد (خبرنگار بی بی سی فارسی و خبرنگار روزنامه ایران در
دوره اصلاحات)، احمد جلالی فراهانی (از بازداشت شدگان فتنه 88 و همکار صدای
آمریکا و عضو روزنامه ایران در دوره اصلاحات)، مهرداد قاسمفر (سردبیر
ایران جمعه در دوره اصلاحات و همکار رادیو فردا) و... از جمله صادرات
روزنامه ایران بوده اند که "پای در استودیوی شبکه‌های بزرگ تلویزیونی
نهاده‌اند"!
انتظار می رود که روزنامه دولت، -اگر صدای ملت نباشد- حداقل بازگوکننده دیدگاه ها و سیاست های رییس دولت باشد.
