صراط: شهلا شرکت، کار خبرنگاری خود
را با زهرا رهنورد آغاز کرد و پس از آن در سال ۱۳۶۰ و با حضور سید محمد
خاتمی در روزنامه کیهان به این روزنامه رفت. هر چند به دلیل تفکراتش پس از
مدتی به همراه اعضای حلقه کیان از این روزنامه اخراج شد و پس از آن با
گرفتن صاحب امتیازی ماهنامه زنان، به عنوان مدیرمسؤول و سردبیر، فعالیت
روزنامه نگاری خود را ادامه داد.
این ماهنامه از جمله معروف ترین مجلات اختصاصی و روشنفکری زنان در ایران بود و مدت ۱۶ سال از بهمن ۱۳۷۰ تا دی ماه ۱۳۸۶ با ۱۵۲ شماره در ایران منتشر شد. شهلا شرکت علی رغم سکولار بودن در تمام این سال ها سعی کرد در ماهنامه زنان، به ترویج روایت دینی مطلوب خودش از فمینیسم بپردازد و در چارچوب آنچه فقه پویا ـ که تحصیلاتی هم در این زمینه ندارد ـ می خواند، با نزدیکی به تفکر غرب به دفاع از حقوق زنان بپردازد.
اما روایت رادیو بی بی سی که در خصومت آن با نظام اسلامی و دین اسلام شکی نیست درباره این نشریه جالب توجه و قابل تامل است:
به گفته سایت رادیو بی بی سی «در نیمه اول دهه ۱۳۷۰ مجله زنان در کنار نشریاتی چون ماهنامه کیان آدینه، پیام امروز، ایران فردا، دنیای سخن و جامعه سالم از نشریه های جریان روشنفکری جامعه ایران به شمار می رفت. در شرایطی که فمینیسم به غلط در ایران بار غربی داشت و در بعضی از آیین نامه های دولتی رواج آن نهی شده بود این مجله را تنها ماهنامه فمنیسیتی ایران می خواندند.»
البته افرادی که امروز نقاب از چهره شان افتاده و فعالیت های ضد نظام آنها برای همه روشن شده است در این نشریه فعالیت داشتند. افرادی چون مهرانگیز کار و حسن یوسفی اشکوری از جمله کسانی بودند که در دهه هفتاد در این نشریه مقالاتی در زمینه طرح مسائل مربوط به حقوق زنان و نارسایی‌های قانونی مطلب می نوشتند.
گفتنی است مهر انگیز کار، روزنامه نگار و فعال فمینست که از مسافران کنفرانس برلین(اردیبهشت ۱۳۷۹) بود هم اکنون به عنوان پژوهشگر در یکی از دانشگاه های امریکا مشغول به کار است. حسن يوسفي اشكوري، پژوهشگر ديني که هم اکنون خلع لباس و خارج نشین شده است. از جمله این افراد هستند.
این ماهنامه از جمله معروف ترین مجلات اختصاصی و روشنفکری زنان در ایران بود و مدت ۱۶ سال از بهمن ۱۳۷۰ تا دی ماه ۱۳۸۶ با ۱۵۲ شماره در ایران منتشر شد. شهلا شرکت علی رغم سکولار بودن در تمام این سال ها سعی کرد در ماهنامه زنان، به ترویج روایت دینی مطلوب خودش از فمینیسم بپردازد و در چارچوب آنچه فقه پویا ـ که تحصیلاتی هم در این زمینه ندارد ـ می خواند، با نزدیکی به تفکر غرب به دفاع از حقوق زنان بپردازد.
اما روایت رادیو بی بی سی که در خصومت آن با نظام اسلامی و دین اسلام شکی نیست درباره این نشریه جالب توجه و قابل تامل است:
به گفته سایت رادیو بی بی سی «در نیمه اول دهه ۱۳۷۰ مجله زنان در کنار نشریاتی چون ماهنامه کیان آدینه، پیام امروز، ایران فردا، دنیای سخن و جامعه سالم از نشریه های جریان روشنفکری جامعه ایران به شمار می رفت. در شرایطی که فمینیسم به غلط در ایران بار غربی داشت و در بعضی از آیین نامه های دولتی رواج آن نهی شده بود این مجله را تنها ماهنامه فمنیسیتی ایران می خواندند.»
البته افرادی که امروز نقاب از چهره شان افتاده و فعالیت های ضد نظام آنها برای همه روشن شده است در این نشریه فعالیت داشتند. افرادی چون مهرانگیز کار و حسن یوسفی اشکوری از جمله کسانی بودند که در دهه هفتاد در این نشریه مقالاتی در زمینه طرح مسائل مربوط به حقوق زنان و نارسایی‌های قانونی مطلب می نوشتند.
گفتنی است مهر انگیز کار، روزنامه نگار و فعال فمینست که از مسافران کنفرانس برلین(اردیبهشت ۱۳۷۹) بود هم اکنون به عنوان پژوهشگر در یکی از دانشگاه های امریکا مشغول به کار است. حسن يوسفي اشكوري، پژوهشگر ديني که هم اکنون خلع لباس و خارج نشین شده است. از جمله این افراد هستند.
