صراط: "جمال القادری" در گفتگو با شبکه خبری العالم اظهار داشت: پیروزیها و
پیشرویهای ارتش سوریه سبب شد کشورهای غربی و عربی که گرداننده طرح نابودی
سوریه بودند، متوجه شوند که این طرح به سبب هوشیاری مردم سوریه با شکست
مواجه شده است، به همین سبب شتابزده عازم شرکت در کنفرانس ژنو2 شدند.
وی
با بیان این که سوریه به نتایج کنفرانس ژنو 2 امیدی نبسته است، افزود:
کسانی که برای دفاع از اصول ملی و حاکمیت سوریه در برابر دخالتهای
بیگانگان مبارزه میکنند، با کسانی که فلسفه وجودی آنها نشأت گرفته از
دخالتهای خارجی است، تفاوت بسیاری دارند.
القادری
تاکید کرد: هیأت رسمی که نماینده همه مردم این کشور است، در کنفرانس ژنو 2
طرحی ارائه کرد که بر پایه مخالفت با دخالت بیگانگان و پایبندی به اصول
ملی و حدت اراضی سوریه و صیانت از نهادهای حکومت و احترام به حاکمیت سوریه و
تاکید بر بازپس گیری اراضی اشغالی سوریه استوار بود؛ اما این طرح رد شد.
وی
ادامه داد: این مساله قابل پیش بینی بود زیرا افرادی که خود را ائتلاف
مخالفان مینامند، اساسا برآمده از دخالت بیگانگان در سوریه هستند.
این
نماینده سوری خاطرنشان کرد: مخالفان بدون منطق هستند، آنها رؤیای سلطه بر
اراضی سوری را در سر می پرورانند، اما هر کس که در عرصه میدانی حضور داشته
باشد، می داند که رؤیاهای آنان هیچ گاه تحقق نخواهد یافت.
القادری
تأکید کرد: این رؤیا، منشأ صهیونیستی-آمریکایی دارد که هم پیمانان عرب آن
ها نیز در این رویا شریک هستند، اما هوشیاری مردم و دلاورمردیهای ارتش
سوریه، موجب بایگانی شدن این رؤیا شد.
وی
اظهار داشت: با توجه به این که احمد الجربا (رئیس گروه موسوم به ائتلاف
مخالفان) و همراهانش، هیچ کنترلی بر اراضی سوریه ندارند، و قادر نیستند
مطالبات را برآورده کنند، این سئوال پیش میآید که آنها درباره چه چیزی
مذاکره میکنند؟ مگر جز این است که ماموریت آن ها تنها مخالفت با همه
پیشنهاداتی است که هیئت رسمی سوریه ارائه می کند؟
جمال
القادری خاطر نشان کرد: ارتش سوریه تاکنون به هر منطقهای از سوریه که
اراده کرده است، با قدرت توانسته وارد شود. بنابراین الجربا با توجه به این
که فاقد کنترل بر اراضی سوریه است، بر سر چه چیزی مذاکره میکند؟ او حتی
بر عناصر مسلح داعش یا دیگر عناصر مسلح در شمال سوریه، کنترلی ندارد.
بنابراین سئوال این است که برگ برندههای آنان کدام است؟ طرح
سیاسی-اقتصادی-اجتماعی جایگزین آن ها به جای طرح کنونی حاکم بر سوریه کدام
است؟