صراط: این افراد با شیوه‌هایی چون داشتن حساب
بانکی متعلق به شخصی دیگر، خواهان این مبالغ هستند و با چنان ظرافتی،
زیرمیزی می‌‌گیرند که به سختی می‌توان تخلفات را شناسایی و این افراد را
متهم به اقدامات غیرقانونی کرد.
از سوی دیگر، بیمارانی که ناچار به پرداخت این مبالغ هستند از اعتراض و علنی کردن پرداخت زیرمیزی خودداری می‌کنند، زیرا بر این باورند، اگر دوباره گذارشان به این پزشک بیفتد، از خدمات خوب و مناسب بی‌بهره مانده و همین ترس باعث فرار از اعلام نام پزشک مربوطه از سوی بیمار می‌شود.
به هر حال پس از آشکار شدن این موضوع و با پیگیری و بررسی‌های میدانی به لیستی که نام چهارده پزشک اسم‌و‌رسم‌دار در حوزه درمان منتشر شد، نکته قابل تأمل، معرفی نکردن این افراد و رفتاری صلح‌جویانه از سوی مسئولان برای برخورد با آنان است.
همچنین داشتن لیست سیاه پزشکان صاحب‌نام از سوی مسئولان وزارت بهداشت و جلوگیری از معرفی آن‌ها، پرسش‌های بسیاری را در ذهن مردم به جا می‌گذارد که به راستی دلیل خودداری از معرفی نام این افراد چیست؟
دکتر مسعود پزشکیان در این باره گفت: بحث زیرمیزی را نظام پزشکی و وزارت بهداشت پیگیری می‌کنند و بنا به گفته خودشان با تعدای نیز برخورد کرده‌اند و کمیسیون بهداشت نیز پیگیر موضوع است؛ اما گمان نمی‌کنم با این کار‌ها مشکل زیرمیزی حل شود.
وی افزود: تا وقتی کانون‌های قدرت ـ که مجلس و دولت و قوه قضائیه هستند ـ قراردادهای چند برابر تعرفه با سیستم‌های خصوصی و یا برخی از دولتی‌ها دارند، تعریف زیرمیزی زیر سؤال است. مسئولین ارشد نظام باید بپذیرند، اگر تعرفه این است که آن‌ها قرارداد می‌بندند، همه جا این تعرفه را اعلام کنند و با همه همین برخورد را داشته باشند؛ اما اگر قرار باشد به یک‌جا تعرفه پایین و به جای دیگر، ده برابر آن را بدهند، کار سخت می‌شود و بازاری را که به راه انداخته‌اند، نمی‌توان ساخت یا کسی را محکوم کرد.
عضو کمیسیون بهداشت مجلس گفت: بسیاری از پزشکان در مناطق محروم و شهرهای کوچک زندگی می‌کنند که به اجبار آن‌ها را با حقوق یک میلبون برای خدمت به مردم فرستاده‌ایم. متخصص در شهر غریب با یک میلیون تومان چه کار می‌خواهد کند؟ این در حالی است که مشابه این فرد در تهران، ۱۰۰ میلیون تومان در‌آمد دارد. این اختلاف فاحش که ناشی از ساختار است، جامعه را به این سمت می‌برد که یا باید خودشان مشکل خویش را حل کنند و یا حاکمیت مشکل را حل و سیستم را اصلاح کند یا اینکه مشکلات همچنان ادامه یابد و به سادگی رفع نشود.
وی گفت: در این مملکت، مجلس برای خود سفره‌ای پهن کرده و دولت سفره دیگری را و چندین برابر پول پرداخت می‌کنند؛ اما حقوق کسانی که به مناطق محروم می‌روند، کفاف کرایه خانه‌شان را هم نمی‌دهد. آن وقت افرادی که باهوش‌ترین و سربه‌زیر‌ترین بچه‌ها بوده‌اند و درس خوانده و پزشک شده‌اند، وارد کاری می‌شوند که نباید انجام دهند.
پزشکیان در توضیح این موضوع که شمار بسیاری از افرادی که اعلام شده‌اند در استان تهران هستند، گفت: این‌ها افراد مشهوری هستند. یکی از نمایندگان نام‌های مخفی را در کمیسیون گفت و نمایندگان و کمیسیون بهداشت نیز از برخورد با آن‌ها حمایت کرد. مشکل تنها اعلام اسامی نیست، بلکه تا سیستم درست نشود، مشکل حل نمی‌شود. برخی از کسانی که از آن‌ها صحبت می‌کنیم، کسانی هستند که با گردن‌کلفتان و رؤسا در یک جلسه می‌نشینند. اگر سیستم درست شود، افراد نمی‌توانند به آسانی تخلف کنند.
از سوی دیگر، بیمارانی که ناچار به پرداخت این مبالغ هستند از اعتراض و علنی کردن پرداخت زیرمیزی خودداری می‌کنند، زیرا بر این باورند، اگر دوباره گذارشان به این پزشک بیفتد، از خدمات خوب و مناسب بی‌بهره مانده و همین ترس باعث فرار از اعلام نام پزشک مربوطه از سوی بیمار می‌شود.
به هر حال پس از آشکار شدن این موضوع و با پیگیری و بررسی‌های میدانی به لیستی که نام چهارده پزشک اسم‌و‌رسم‌دار در حوزه درمان منتشر شد، نکته قابل تأمل، معرفی نکردن این افراد و رفتاری صلح‌جویانه از سوی مسئولان برای برخورد با آنان است.
همچنین داشتن لیست سیاه پزشکان صاحب‌نام از سوی مسئولان وزارت بهداشت و جلوگیری از معرفی آن‌ها، پرسش‌های بسیاری را در ذهن مردم به جا می‌گذارد که به راستی دلیل خودداری از معرفی نام این افراد چیست؟
دکتر مسعود پزشکیان در این باره گفت: بحث زیرمیزی را نظام پزشکی و وزارت بهداشت پیگیری می‌کنند و بنا به گفته خودشان با تعدای نیز برخورد کرده‌اند و کمیسیون بهداشت نیز پیگیر موضوع است؛ اما گمان نمی‌کنم با این کار‌ها مشکل زیرمیزی حل شود.
وی افزود: تا وقتی کانون‌های قدرت ـ که مجلس و دولت و قوه قضائیه هستند ـ قراردادهای چند برابر تعرفه با سیستم‌های خصوصی و یا برخی از دولتی‌ها دارند، تعریف زیرمیزی زیر سؤال است. مسئولین ارشد نظام باید بپذیرند، اگر تعرفه این است که آن‌ها قرارداد می‌بندند، همه جا این تعرفه را اعلام کنند و با همه همین برخورد را داشته باشند؛ اما اگر قرار باشد به یک‌جا تعرفه پایین و به جای دیگر، ده برابر آن را بدهند، کار سخت می‌شود و بازاری را که به راه انداخته‌اند، نمی‌توان ساخت یا کسی را محکوم کرد.
عضو کمیسیون بهداشت مجلس گفت: بسیاری از پزشکان در مناطق محروم و شهرهای کوچک زندگی می‌کنند که به اجبار آن‌ها را با حقوق یک میلبون برای خدمت به مردم فرستاده‌ایم. متخصص در شهر غریب با یک میلیون تومان چه کار می‌خواهد کند؟ این در حالی است که مشابه این فرد در تهران، ۱۰۰ میلیون تومان در‌آمد دارد. این اختلاف فاحش که ناشی از ساختار است، جامعه را به این سمت می‌برد که یا باید خودشان مشکل خویش را حل کنند و یا حاکمیت مشکل را حل و سیستم را اصلاح کند یا اینکه مشکلات همچنان ادامه یابد و به سادگی رفع نشود.
وی گفت: در این مملکت، مجلس برای خود سفره‌ای پهن کرده و دولت سفره دیگری را و چندین برابر پول پرداخت می‌کنند؛ اما حقوق کسانی که به مناطق محروم می‌روند، کفاف کرایه خانه‌شان را هم نمی‌دهد. آن وقت افرادی که باهوش‌ترین و سربه‌زیر‌ترین بچه‌ها بوده‌اند و درس خوانده و پزشک شده‌اند، وارد کاری می‌شوند که نباید انجام دهند.
پزشکیان در توضیح این موضوع که شمار بسیاری از افرادی که اعلام شده‌اند در استان تهران هستند، گفت: این‌ها افراد مشهوری هستند. یکی از نمایندگان نام‌های مخفی را در کمیسیون گفت و نمایندگان و کمیسیون بهداشت نیز از برخورد با آن‌ها حمایت کرد. مشکل تنها اعلام اسامی نیست، بلکه تا سیستم درست نشود، مشکل حل نمی‌شود. برخی از کسانی که از آن‌ها صحبت می‌کنیم، کسانی هستند که با گردن‌کلفتان و رؤسا در یک جلسه می‌نشینند. اگر سیستم درست شود، افراد نمی‌توانند به آسانی تخلف کنند.
