صراط: جشنواره فیلم فجر تمام شد. آنجا و در مراسم اختتامیه چهرههای بسیاری حضور داشتند. از میان همین چهرهها، برخی به روی صحنه رفتند و سیمرغ گرفتند. برایشان فرش قرمز پهن کردند و بازار عکس و خبر داغ داغ بود.
برای هر فیلمی کنفرانس خبری برگزار میکردند و عوامل فیلم میآمدند و حرف میزندند. آنجا هم بازار عکس و خبر داغ داغ بود.در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر، هر روز صبح صفحه اصلی روزنامهها پر از اخبار جشنواره بود. روزنامهها و خبرگزاریها به جشنواره پرداختند و اخبارش را پوشش دادند. یکی از مهمترین علتهای این پوشش وسیع خبری، حضور چهرهها در این مراسم بود.
در دنیای خبر شاید به جرأت بتوان گفت مهمترین ارزش خبری «شهرت» است. وقتی چهرههای سرشناس در متن یک رویداد حاضر شوند، آن رویداد برای مردم مهم میشود. جشنواره فیلم فجر را سوپر استارهایش مطرح میکنند.
امروز اما جشنواره فیلم فجر تمام شده و از دیروز رویدادی دیگر به نام جشنواره موسیقی فجر کارش را آغاز کرد. حال پرسش اینجا است؛ آیا در جشنواره موسیقی فجر هم چهرههای بزرگ حضور دارند؟ چرا نیستند؟! این همان پرسش بزرگ است...
به طور حتم موسیقی ایران چهرههای مطرح زیادی دارد. چهرههایی که هر کدامشان میتوانند وزنهای برای هر جشنوارهای باشند.اما نگاهی به برنامه اجراهای بیست و نهمین جشنواره موسیقی فجر نشان از این دارد که هیچ کدام از چهرههای شناخته شده و تاثیرگذار موسیقی ایرانی در جشنواره حاضر نیستند.
آهنگسازان، نوازندگان و خوانندگان مطرح و تاثیرگذار موسیقی ایرانی، دیگر به جشنواره موسیقی فجر نمیآیند و جالب اینکه نبود آنها برای همه عادی شده است.مسئولان برگزاری جشنواره وقتی با این پرسش مواجه میشوند که؛ چرا پیشکسوتان و چهرههای تاثیرگذار موسیقی ایرانی در جشنواره اجرایی ندارند؟ میگویند: پیشکسوتان یا پیر شده و توان اجرا ندارند یا اینکه پول بسیاری برای حضور در جشنواره میخواهند، البته گاهی هم تمایلی برای شرکت در جشنواره ندارند.
باید به مسئولان برگزاری جشنواره موسیقی فجر گفت که اگر میخواهید جشنواره اعتباری داشته باشد باید چهرههای تاثیرگذار در موسیقی ایرانی را به جشنواره بیاورید. اگر پول زیاد میخواهند باید برایشان تامین کنید. اگر به جشنواره اعتماد ندارند باید اعتمادشان را جلب کنید.
نمیتوان با شعار جوانگرایی، بیخیال بزرگترها شد. جوانها برای داشتن انگیزه بیشتر دوست دارند در جشنوارهای باشند که چهرههای شناخته شده در آن حاضر باشند. پس بهتر است به جای بهانه آوردن به فکر چاره باشید.
البته میتوان به سادگی از کنار این مسئله گذشت؛ درست همان گونه که در سالهای گذشته مسئولان موسیقی کشور گذشتند. اما اگر به فکر اعتباری برای جشنواره هستیم، راه چارهاش آمدن بزرگترها است.
جشنواره برای مطرح شدنش به حضور این چهرهها نیاز دارد. اگر در هر کدام از روزهای برگزاری جشنواره یکی از چهرههای مطرح موسیقی ایرانی به صحنه برود به طور حتم، جشنواره در صدر اخبار قرار میگیرد.
نکته دیگر اینکه، منظور از چهرههای مطرح تنها معروفیت اشخاص نیست. که اگر این گونه بود، حضور خوانندههای پاپ کفایت میکرد. در اینجا ارزش و اعتبار و تاثیرگزاری افراد در عرصه موسیقی مطرح است.خوانندههای پاپ شاید بتوانند برای برخی از اجراهای جشنواره، سالنها را از مخاطب پر کنند، اما هرگز نمیتوانند اعتباری برای جشنواره داشته باشند.
جشنواره موسیقی فجر در سالهای گذشته در صدر خبرهای رسانهها قرار نداشته است. البته به طور حتم صفحههای موسیقی در روزنامهها و خبرگزاریها به این رویداد میپردازند، که البته راهی به صفحههای نخست نداشته و به احتمال بسیار، امسال هم نخواهد داشت.
افرادی چون حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، داریوش طلایی، شهرام ناظری و کسانی در این سطح از کار موسیقی، جای خالیشان در موسیقی فجر نمود نمود بسیار دارد. اگر هر کدام از این چهرهها در روزهای جشنواره اجرایی داشته باشند، هم مخاطبان بسیاری به جشنواره میآیند و هم رسانهها بر اساس ارزش خبری «شهرت»، در وسیعترین شکل ممکن اجراهایشان را پوشش میدهند. برای حضور این بزرگان در جشنواره موسیقی فجر باید فرش قرمز پهن کنیم.