او که روز 26 بهمن ماه در نشست خبری جشنواره تئاتر «امید» در مجموعه تئاترشهر سخن می‌گفت، در پاسخ به این پرسش که اگر نام این جشنواره امید نبود شاید دولت از آن حمایت نمی‌کرد، توضیح داد: همه ما باید به اعتلای سرزمین‌مان فکر کنیم و قدری کم‌لطفی است اگر حمایت وزارت ارشاد را به دلیل هماهنگی نام جشنواره با شعار دولت بدانیم. با این حال هیچ اشکالی هم نمی‌بینم اگر در آینده جشنواره‌هایی به نام «تدبیر» برگزار شود و امیدوارم ده‌ها جریان تدبیر و امید داشته باشیم.
دهکردی در ادامه صحبتش با اظهار تأسف از برخورد غیرفرهنگی اسپانسرهای گوناگون برای حمایت از جشنواره تئاتر امید اضافه کرد:تاکید دارم نام یکی از این اسپانسرها را بگویم؛ «بانک پاسارگاد» که شعارش بانک هزاره سوم است. آن‌ها با من از دغدغه اشتغال جوانان، آینده نسل جوان، رنج از افزایش اعتیاد، دغدغه فرهنگی‌شان و ... سخن گفتند، اما پرسش من این است، کدام هزاره سوم؟ کدام دغدغه فرهنگی؟ چرا که در گفت‌وگو با مسئولان این بانک وارد سازوکار بروکراتیک و معیوبی شدیم و در نهایت خجلت و سرشکستگی، دوستان بانک از ما خواستند تمام متن‌های ارسالی به جشنواره را به آنان ارائه دهیم تا بررسی کنند که این متن‌ها چقدر دغدغه اجتماعی دارند!
این بازیگر تئاتر بحث ممیزی را یکی از رنج‌نامه‌های همه هنرمندان تئاتر دانست و تصریح کرد: ممیزی به معنای تمییز دادن لازم است، ولی جالب اینجاست وزارت ارشاد از ما متن نمی‌خواست اما بانک پاسارگاد می‌خواست! با این حال متن‌ها را فرستادیم و در نهایت آن‌ها پاسخ دادند: «همکاری نمی‌کنیم.»
دهکردی با بیان اینکه کل بودجه برگزاری جشنواره تئاتر امید 400 میلیون تومان است، اضافه کرد: پرسش من این است، بانک پاسارگاد یا دیگر اسپانسرها نمی‌توانستند برای یک حرکت فرهنگی سالم و تمیز و شریف، چنین هزینه‌ای بپردازند؟ اگر چنین دغدغه‌ای ندارند چرا داعیه حمایت از کار فرهنگی دارند؟! اگر به جای من کسانی جشنواره را برگزار می‌کردند که دوستان می‌توانستند با آن‌ها عکس یادگاری بگیرند، حتما از این جشنواره حمایت می‌کردند.
او اظهار تأسف کرد: نمی‌دانم به چه زبانی باید بگویم برگزاری این جشنواره امر خیر است. ای کاش همان‌طور که برای خرید پیتزا سبقت می‌گرفتیم برای کار فرهنگی هم دغدغه داشتیم!
بازیگر نمایش‌های «سه‌گانه اورنگ» و «تیغ کهنه» تأکید کرد: من نمی‌میرم تا جشنواره امید برگزار شود! از دوستان وزارت ارشاد هم خواسته‌ام سازوکاری تعریف شود که این جشنواره قائم به من نباشد.
او در پاسخ به پرسشی درباره آینده جشنواره تئاتر امید گفت: با حُسن نیتی که در ترکیب مدیران ارشاد در دولت کنونی می‌بینم، فرارویمان را امیدوارکننده می‌دانم، ضمن اینکه قرار است بعد از عید به تفصیل درباره این موضوع گفتگو کنیم. همچنان که درباره راه‌اندازی کالجی به نام امید صحبت کرده‌ایم که از این به بعد جشنواره امید، بخشی از فعالیت‌های این کالج باشد.
دهکردی در عین حال یادآور شد: با این حال ما در سیاره ایران زندگی می‌کنیم که مکانی شگفت‌آفرین است و نمی‌توانیم برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشیم. اگر در این دوره مشارکت وزارت ارشاد نبود، امکان برگزاری جشنواره را نداشتیم، اما تلاش ما بر این است امیدوار باشیم که با تغییر دولت‌ها، این مسیر ادامه پیدا می‌کند.
کارگردان «متولد 1361» اظهار امیدواری کرد: با بالا رفتن سطح آگاهی مردم، مقوله فرهنگ هم مانند آب و نان ضروری شود.
پیام دهکردی با تأکید بر ضرورت تمرکززدایی از فعالیت‌های فرهنگی در تهران ادامه داد: فعالیت‌های فرهنگی نیز مانند فعالیت‌های ورزشی باید در تمام شهرها مورد توجه قرار بگیرد. یکی از برنامه‌های ما انتقال دبیرخانه جشنواره امید به شهرکرد است، چون این شهر زادگاه من است و دوست دارم برای سرزمین مادری‌ام کاری انجام بدهم. ضمن اینکه این استان به خوزستان و کهکیلویه و بویراحمد هم نزدیک است.
بازیگر نمایش‌های «خانه» و «ملاقات با بانوی سالخورده» توضیحاتی درباره شکل‌گیری جشنواره تئاتر «امید» ارائه کرد و درباره تغییرات دوره پنجم آن توضیح داد: تلاش ما این است که جشنواره در تمام دوره‌هایش مستقل بماند. امسال بنای برگزاری جشنواره را نداشتم چون پولی ندارم. می‌خواستم همه دوستان را به تالاری دعوت کنم و بگویم جشنواره امید این است، اما در جریان تغییر دولت، آقای مرادخانی معاون هنری خود پیگیر ماجرا شد که اتفاق مبارکی است و اعلام حمایت کرد. در عین حال قرار شد این حمایت باعث دولتی شدن جشنواره امید نشود. همچنان که دولت کنونی تأکید بسیاری بر خصوصی‌سازی دارد.
دهکردی ادامه داد: قرار است کمک هزینه محدودی پرداخت شود که هنوز این اتفاق نیافتاده است، ضمن اینکه در این دوره چند گروه شهرستانی داریم و برای اسکان آن‌ها هتلی را پیدا کردم که تصادفا نامش «هتل امید» است اما تأکید می‌کنم این هتل مال جشنواره نیست! ما در آینده هتل می‌زنیم البته با کمتر از سه هزار میلیارد تومان!
در این نشست، افسانه ماهیان - دبیر پنجمین جشنواره تئاتر «امید» - توضیحاتی درباره شیوه برگزاری این دوره از جشنواره ارائه کرد و گفت: معیار پذیرش آثار، خلاقیت و کوتاه بودن بود. ضمن اینکه این آثار در تالار هنر به صحنه می‌روند.
ماهیان با ابزار خرسندی از استقبال هنرجویان و دانشجویان برای شرکت در این جشنواره افزود: بعد از انتشار فراخوان، 100 متن از کل کشور رسید و از آنجا که فقط یک هفته فرصت داشتیم، استقبال بسیار خوبی به شمار می‌رود. ما هیچ دخالتی در انتخاب متن‌ها نداشتیم و تنها تأکیدمان بر کیفیت آثار است.
همچنین مازیار تهرانی - طراح پوستر و لوگوی این دوره از جشنواره تئاتر «امید» - در پاسخ به پرسشی درباره طراحی پوستر این جشنواره توضیح داد: اساسا طراح تجربه‌گرایی هستم. در این پوستر عناصر نمایشی پیدا نمی‌کنید، چون پوستر انسان‌محوری است. معتقد نیستم پوستر تئاتر حتما باید المان تئاتری داشته باشد. برای ما مفهوم «امید» مهم‌تر از رویکرد تئاتری بود.
این گرافیست که برای چندمین سال پیاپی طراحی پوستر جشنواره امید را بر عهده دارد، ادامه داد: البته استفاده از آیتم‌های تکراری تئاتر در پوسترها ایراد به حساب نمی‌آید. می‌شود از همه آن عناصر استفاده کرد، اما نتیجه‌اش تولید آثاری جذاب و هدفمند باشد.
حسین طاهری - مدیر اداره کل هنرهای نمایشی - هم در این نشست حضور داشت، اما او که با تأخیر به این جلسه آمد، در جایگاه سخنرانان ننشست؛ بلکه در جایگاه مخاطبان نشست و علی‌رغم دعوت مجری برنامه پیمان شیخی ترجیح داد سخنی نگوید و گفت ما میهمان دوستان هستیم و قرار است در خدمت آن‌ها باشیم، بنابراین در فرصت دیگری سخن می‌گوییم.
پنجمین جشنواره تئاتر امید از 15 تا 22 اسفند در تالار هنر تهران برگزار می‌شود.
