صراط: بدر روزهای اخیر منابع غربی ادعای رویکرد گسترده عربستان برای دست یابی به سلاح هسته ای و حتی خرید بمب هسته ای از پاکستان را مطرح کرده اند. در این چارچوب دیوید آلبرایت رئیس مرکز تحقیقات علوم و امنیت بین الملل و کارشناس سابق خلع سلاح در این خصوص می گوید: عربستانی ها واکنش بسیار منفی به تحولات ایران دارند و از طرفی هم پول زیادی دارند به همین خاطر قادر خواهند بود استعدادها را خریداری کنند تا آنها را آموزش دهند.
آلبرات می نویسد: برنامه بسیار پیشرفته هسته ای عربستان در مراحل اولیه خود است و این کشور توافقنامه خرید ۱۶ رآکتور اتمی تا سال ۲۰۳۰ را در سال ۲۰۱۲ با چین امضاء کرده است. وی همچنین درباره تلاش های عربستان به دستیابی به انرژی هسته ای می گوید: عربستان فراتر از این رفته تلاش دارد تا نهایتا بتواند به فن آوری غنی سازی اورانیوم دست یابد و سوخت راکتورهایی را که در حال ساختش است را خودش تولید کند.
ادعاهای مطرح شده درباره فعالیت های هسته ای عربستان هر چند می تواند دارای ابعاد حقیقی باشد اما در ورای این ادعاها یک نکته مهم مطرح است و آن نسبت دادن این مسئله به برخی تحولات منطقه است. مهمترین مسئله آن است که آنها تلاش دارند تا چنان عنوان دارند که اقدامات هسته ای عربستان از یک سو به دلیل فعالیت های هسته ای ایران است و از سوی دیگر آن را اقدامی برای بازدارندگی در برابر مقاومت می دانند. طراحان این ادعا برآنند تا چنان القا سازند که ایران و مقاومت عامل تحریک کشورهای عربی به سمت سلاح هسته ای هستند. جالب توجه آنکه آنها نسخه مقابله با این روند را نیز مقابله با حقوق هسته ای ایران و توان دفاعی مقاومت عنوان می کنند.
نکته مهم آنکه آنها هیچ اشاره ای به کلاهک های هسته ای رژیم صهیونیستی و تهدیدات آن برای منطقه ندارند بلکه محور ادعاهای خود را به سمت ایران و مقاومت سوق داده اند. آنها عملا محور بحران در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی را از هرگونه تهدید امنیت منطقه مبرا ساخته و دشمنان فرضی نظیر ایران و مقاومت را رو در روی کشورهای منطقه قرار می دهند.
با توجه به این شرایط می توان گفت که ادعاهای مطرح شده درباره رویکرد هسته ای عربستان بیشتر جنگ روانی برای توجیه اقدامات خصمانه علیه ایران و مقاومت در آستانه مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ می باشد چنانکه محافل رسانه ای و سیاسی غربی در راهبرد خود برای امنیت منطقه به جای پرداختن به اصل مقابله و یا حتی بازدید آژانس از عربستان ادعای لزوم مقابله با ایران و مقاومت را مطرح می سازند.
رویکردی که بیانگر استمرار خصومت غرب با حقوق هسته ای ملت ایران در قالب های جدید از جمله به بهانه امنیت منطقه است.
آلبرات می نویسد: برنامه بسیار پیشرفته هسته ای عربستان در مراحل اولیه خود است و این کشور توافقنامه خرید ۱۶ رآکتور اتمی تا سال ۲۰۳۰ را در سال ۲۰۱۲ با چین امضاء کرده است. وی همچنین درباره تلاش های عربستان به دستیابی به انرژی هسته ای می گوید: عربستان فراتر از این رفته تلاش دارد تا نهایتا بتواند به فن آوری غنی سازی اورانیوم دست یابد و سوخت راکتورهایی را که در حال ساختش است را خودش تولید کند.
ادعاهای مطرح شده درباره فعالیت های هسته ای عربستان هر چند می تواند دارای ابعاد حقیقی باشد اما در ورای این ادعاها یک نکته مهم مطرح است و آن نسبت دادن این مسئله به برخی تحولات منطقه است. مهمترین مسئله آن است که آنها تلاش دارند تا چنان عنوان دارند که اقدامات هسته ای عربستان از یک سو به دلیل فعالیت های هسته ای ایران است و از سوی دیگر آن را اقدامی برای بازدارندگی در برابر مقاومت می دانند. طراحان این ادعا برآنند تا چنان القا سازند که ایران و مقاومت عامل تحریک کشورهای عربی به سمت سلاح هسته ای هستند. جالب توجه آنکه آنها نسخه مقابله با این روند را نیز مقابله با حقوق هسته ای ایران و توان دفاعی مقاومت عنوان می کنند.
نکته مهم آنکه آنها هیچ اشاره ای به کلاهک های هسته ای رژیم صهیونیستی و تهدیدات آن برای منطقه ندارند بلکه محور ادعاهای خود را به سمت ایران و مقاومت سوق داده اند. آنها عملا محور بحران در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی را از هرگونه تهدید امنیت منطقه مبرا ساخته و دشمنان فرضی نظیر ایران و مقاومت را رو در روی کشورهای منطقه قرار می دهند.
با توجه به این شرایط می توان گفت که ادعاهای مطرح شده درباره رویکرد هسته ای عربستان بیشتر جنگ روانی برای توجیه اقدامات خصمانه علیه ایران و مقاومت در آستانه مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ می باشد چنانکه محافل رسانه ای و سیاسی غربی در راهبرد خود برای امنیت منطقه به جای پرداختن به اصل مقابله و یا حتی بازدید آژانس از عربستان ادعای لزوم مقابله با ایران و مقاومت را مطرح می سازند.
رویکردی که بیانگر استمرار خصومت غرب با حقوق هسته ای ملت ایران در قالب های جدید از جمله به بهانه امنیت منطقه است.
