صراط: ابراهیم حاتمیکیا، کارگردان فیلم «چ» در دانشگاه تهران به سیاستهای فرهنگی دولت یازدهم انتقاد کرد و از رئیس جمهور روحانی خواست تا فرهنگ را به دست مردان بزرگ بسپارد. حاتمیکیا همچنین روند برگزاری جشنواره فیلم فجر را به نقد کشید و ناگفتههایی را از اهداف اختصاص «جایزه ویژه رئیس جمهور» و عدم اهدای آن بیان کرد.
مراسم تقدیر دانشجویان دانشگاه تهران از فیلم «چ» به همت انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران با حضور مهدی چمران، مریم کاظمزاده، همسر شهید وصالی، ابوالقاسم طالبی و عوامل فیلم «چ» ابراهیم حاتمیکیا (کارگردان)، مریلا زارعی، پژمان لشگریپور و زوارهای در سالن فردوسی دانشگاه تهران برگزار شد.
ابراهیم حاتمیکیا فیلمساز متعهد انقلاب اسلامی در ابتدای این جلسه با اشاره به حوادث سالهای اخیر کشورهای عربی گفت: اگر به مسئله تونس، مصر، لیبی و تراژدی سوریه به دقت نگاه کنیم، کاملاً واضح میشود که حقانیت خون بچههایی که در ابتدای انقلاب جانانه ایستادند و با مظلومیت خودشان از انقلاب دفاع کردند چقدر مؤثر بوده است و اگر نبود کسی که سکان پرتلاطم انقلاب را ناخدایی کند قطعاً به همین بلایی دچار میشدیم که این کشورها دچارش شدهاند. از این نظر هم شاید بتواند «چ» قابل تفسیر باشد که نشان میدهد چه بر ما گذشته است.
حاتمیکیا با اشاره به نرفتن خود در اختتامیه جشنواره فیلم فجر ادامه داد: من به اختتامیه نرفتم چون احساس کردم که آرایشی چیده شده است؛ چه آگاهانه و چه ناآگاهانه که به نظر برسد که من مقبول جریان سینما نیستم.
کارگردان فیلم «چ» افزود: ورود به مسائل پیچیده دفاع مقدس در «چ» لازم بود تا ببینم چه چیزی به درد امروز من میخورد و کدام بخش از زندگی چمران به درد امروز من میخورد. اما وقتی میبینم که از طرف جریان خود جشنواره به این اعتنا نمیشود، چیزی که برمیگردد به شیوه مدیریت جشنواره فجر، ترجیح میدهم گوشهای بایستم. وقتی این دوستان الگوهایشان را از آن ور آب میگیرند، الگویشان را از نوع زمین میگیرند و از ردکارپت، دیگر چه کار میشود کرد؟! من فکر میکنم به جای اینکه به زیر کفشها و رنگی که زیر کفشها قرار میگیرد، دقت شود باید به افکار و تفکر دنیای شرق توجه کنند.
حاتمیکیا اظهار داشت: واقعیت این است که وقتی فیلم «چ» حتی در حوزه فیلمنامه به عنوان مضمون واجد شرایط هنری و فرهنگی هم انتخاب نمیشود، این معنی دارد و معنیاش این است که این مسئله، مسئله دوستان ما نیست. اینجا همان پاشنه آشیلی است که من با آن مشکل دارم. ورود به دوران اول انقلاب که دورانی به شدت پیچیده است همانند ورود به میدان مین است و کار بسیار سختی است و بسیاری از چیزها را باید رعایت کرد. وقتی که من میبینم توجهی نمیکنند و قرار است اعتنایی نشود و فقط به وجه تکنیکی کار توجه میکنند دیگر چه کار میتوانم انجام دهم.
وی ادامه داد: وقتی هم سوال میشود چرا «چ» را در نظر نگرفتید، میگویند احتیاجی نیست که جایزه بگیرید. رئیسجمهوری به آن جایزه میدهد، جایزهای که انکار هم شد. چیزی که قرار بود بدهند و بعد هم منکرش شدند. من وقتی میبینم یک نوع ارادهای هست که از من به عنوان یک فیلمساز وابسته تعبیر کنند و من را وابسته تعریف کنند و علاقهمندند که من از دست رئیسجمهور جایزه بگیرم و نه از دست همکارانم، خب هوشمندی به من میگوید که به نام نامی بچههای جنگ غریب بایستم کنار و جلو نیایم.
ابراهیم حاتمیکیا با اشاره به جوایز متعددی که از جشنوارههای فجر گرفته است، گفت: بحث من اصلا سیمرغ نیست. بسیار وسیعتر از این است. وقتی میبینم جشنوارهای مثل برلین قرار است که با جهان غرب و آمریکا آشتی کند رئیس هیئت داوران را [استیون] اسپیلبرگ [کارگردان صهیونیست] قرار میدهد و وقتی که میخواهد با خاورمیانه آشتی کند رئیس داوری را انتخاب میکند از بین جریانی که نهایتا آنچه آنها میخواهند بشود، نمیتوانم ساکت بنشینم. سادهلوحی دوستان جشنواره را میبینیم که خیلی سادهلوحانه اشاره میکنند که این گونه نیست و اینها همه نگاه سلیقهای است. نه عزیزان سلیقهای نیست؟
کارگردان فیلم «چ» ادامه داد: من دیدم بعضی از دوستان هیئت انتخاب آزرده شدند که چرا من موضوعی در مورد فیلم شیار 143 مطرح کردم، ولی باید این موضوع را میگفتم چون این اتفاق آنجا باید رخ میداد و توجه میشد که اعتنایی به جریان فیلمهای شیار 143 نمیشود جریانی که میآید اولین جایزه را از دستان مردم میگیرد و همه داوران جشنواره متفقالقول بر بازی مریلا زارعی در این فیلم تاکید دارند. بحث من درباره همین نکته است که چه میشود که چنین اتفاقی میافتد و همین موضوع باید آسیبشناسی شود.
حاتمیکیا با اشاره به این که من احترام خاصی به هیئت انتخاب قائل هستم، اضافه کرد: پس از اظهارنظر من در مورد شیار 143 آقای [علی] معلم در نامهای اشاره میکند که من به گونهای قیممآب هستم. من فقط یک حرف در مورد این فیلم زدم. این عزیزی که هر دولتی میآید سر جای خود هست و کارش را انجام میدهد در دوره آقای احمدینژاد حضور دارد و در دوره آقای روحانی هم حضور دارد و به هر شکلی در همه محافل با پاپیون و با کراوات حضور دارد، من از ایشان میپرسم که من قیممآب هستم یا ایشان، که مرا متهم به قیممآبی میکند. من فقط یک اعتراض کردم که ایهاالناس به داد این جریان فرهنگی برسید که در کشور میگذرد.
حاتمیکیا در پایان سخنان خود خطاب به رئیسجمهور روحانی گفت: میدانم این حرف سبب ناراحتی میشود اما مجبورم بگویم که جناب آقای روحانی! جریان فرهنگی مردان بزرگ میطلبد نه کسانی که نمیتوانند 24 ساعت پای حرفهای خود بایستند. من بابت این نوع سخن گفتن هزینه دادم و افتخار من این است که با همینها هست که اسم من پیش شما جوانان عزیز است.
مراسم تقدیر دانشجویان دانشگاه تهران از فیلم «چ» به همت انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران با حضور مهدی چمران، مریم کاظمزاده، همسر شهید وصالی، ابوالقاسم طالبی و عوامل فیلم «چ» ابراهیم حاتمیکیا (کارگردان)، مریلا زارعی، پژمان لشگریپور و زوارهای در سالن فردوسی دانشگاه تهران برگزار شد.
ابراهیم حاتمیکیا فیلمساز متعهد انقلاب اسلامی در ابتدای این جلسه با اشاره به حوادث سالهای اخیر کشورهای عربی گفت: اگر به مسئله تونس، مصر، لیبی و تراژدی سوریه به دقت نگاه کنیم، کاملاً واضح میشود که حقانیت خون بچههایی که در ابتدای انقلاب جانانه ایستادند و با مظلومیت خودشان از انقلاب دفاع کردند چقدر مؤثر بوده است و اگر نبود کسی که سکان پرتلاطم انقلاب را ناخدایی کند قطعاً به همین بلایی دچار میشدیم که این کشورها دچارش شدهاند. از این نظر هم شاید بتواند «چ» قابل تفسیر باشد که نشان میدهد چه بر ما گذشته است.
حاتمیکیا با اشاره به نرفتن خود در اختتامیه جشنواره فیلم فجر ادامه داد: من به اختتامیه نرفتم چون احساس کردم که آرایشی چیده شده است؛ چه آگاهانه و چه ناآگاهانه که به نظر برسد که من مقبول جریان سینما نیستم.
کارگردان فیلم «چ» افزود: ورود به مسائل پیچیده دفاع مقدس در «چ» لازم بود تا ببینم چه چیزی به درد امروز من میخورد و کدام بخش از زندگی چمران به درد امروز من میخورد. اما وقتی میبینم که از طرف جریان خود جشنواره به این اعتنا نمیشود، چیزی که برمیگردد به شیوه مدیریت جشنواره فجر، ترجیح میدهم گوشهای بایستم. وقتی این دوستان الگوهایشان را از آن ور آب میگیرند، الگویشان را از نوع زمین میگیرند و از ردکارپت، دیگر چه کار میشود کرد؟! من فکر میکنم به جای اینکه به زیر کفشها و رنگی که زیر کفشها قرار میگیرد، دقت شود باید به افکار و تفکر دنیای شرق توجه کنند.
حاتمیکیا اظهار داشت: واقعیت این است که وقتی فیلم «چ» حتی در حوزه فیلمنامه به عنوان مضمون واجد شرایط هنری و فرهنگی هم انتخاب نمیشود، این معنی دارد و معنیاش این است که این مسئله، مسئله دوستان ما نیست. اینجا همان پاشنه آشیلی است که من با آن مشکل دارم. ورود به دوران اول انقلاب که دورانی به شدت پیچیده است همانند ورود به میدان مین است و کار بسیار سختی است و بسیاری از چیزها را باید رعایت کرد. وقتی که من میبینم توجهی نمیکنند و قرار است اعتنایی نشود و فقط به وجه تکنیکی کار توجه میکنند دیگر چه کار میتوانم انجام دهم.
وی ادامه داد: وقتی هم سوال میشود چرا «چ» را در نظر نگرفتید، میگویند احتیاجی نیست که جایزه بگیرید. رئیسجمهوری به آن جایزه میدهد، جایزهای که انکار هم شد. چیزی که قرار بود بدهند و بعد هم منکرش شدند. من وقتی میبینم یک نوع ارادهای هست که از من به عنوان یک فیلمساز وابسته تعبیر کنند و من را وابسته تعریف کنند و علاقهمندند که من از دست رئیسجمهور جایزه بگیرم و نه از دست همکارانم، خب هوشمندی به من میگوید که به نام نامی بچههای جنگ غریب بایستم کنار و جلو نیایم.
ابراهیم حاتمیکیا با اشاره به جوایز متعددی که از جشنوارههای فجر گرفته است، گفت: بحث من اصلا سیمرغ نیست. بسیار وسیعتر از این است. وقتی میبینم جشنوارهای مثل برلین قرار است که با جهان غرب و آمریکا آشتی کند رئیس هیئت داوران را [استیون] اسپیلبرگ [کارگردان صهیونیست] قرار میدهد و وقتی که میخواهد با خاورمیانه آشتی کند رئیس داوری را انتخاب میکند از بین جریانی که نهایتا آنچه آنها میخواهند بشود، نمیتوانم ساکت بنشینم. سادهلوحی دوستان جشنواره را میبینیم که خیلی سادهلوحانه اشاره میکنند که این گونه نیست و اینها همه نگاه سلیقهای است. نه عزیزان سلیقهای نیست؟
کارگردان فیلم «چ» ادامه داد: من دیدم بعضی از دوستان هیئت انتخاب آزرده شدند که چرا من موضوعی در مورد فیلم شیار 143 مطرح کردم، ولی باید این موضوع را میگفتم چون این اتفاق آنجا باید رخ میداد و توجه میشد که اعتنایی به جریان فیلمهای شیار 143 نمیشود جریانی که میآید اولین جایزه را از دستان مردم میگیرد و همه داوران جشنواره متفقالقول بر بازی مریلا زارعی در این فیلم تاکید دارند. بحث من درباره همین نکته است که چه میشود که چنین اتفاقی میافتد و همین موضوع باید آسیبشناسی شود.
حاتمیکیا با اشاره به این که من احترام خاصی به هیئت انتخاب قائل هستم، اضافه کرد: پس از اظهارنظر من در مورد شیار 143 آقای [علی] معلم در نامهای اشاره میکند که من به گونهای قیممآب هستم. من فقط یک حرف در مورد این فیلم زدم. این عزیزی که هر دولتی میآید سر جای خود هست و کارش را انجام میدهد در دوره آقای احمدینژاد حضور دارد و در دوره آقای روحانی هم حضور دارد و به هر شکلی در همه محافل با پاپیون و با کراوات حضور دارد، من از ایشان میپرسم که من قیممآب هستم یا ایشان، که مرا متهم به قیممآبی میکند. من فقط یک اعتراض کردم که ایهاالناس به داد این جریان فرهنگی برسید که در کشور میگذرد.
حاتمیکیا در پایان سخنان خود خطاب به رئیسجمهور روحانی گفت: میدانم این حرف سبب ناراحتی میشود اما مجبورم بگویم که جناب آقای روحانی! جریان فرهنگی مردان بزرگ میطلبد نه کسانی که نمیتوانند 24 ساعت پای حرفهای خود بایستند. من بابت این نوع سخن گفتن هزینه دادم و افتخار من این است که با همینها هست که اسم من پیش شما جوانان عزیز است.