جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۸:۳۴

پیام آیت‌الله‌جوادی به‌همایش فقه هسته‌ای

یکی از مراجع تقلید در پیام خود به همایش ملی فقه هسته ای آورده است: دین, دینِ حفظ جامعه, حقوق جامعه و حیات جامعه است، دین کشتار نیست؛ مخصوصاً دین کشتار جمعی نیست.
کد خبر : ۱۶۵۳۱۹
صراط: صبح امروز ـ پنج شنبه اول اسفند ماه ـ دومین روز همایش ملی فقه هسته ای در تالار اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی قم برگزار شد.

پیام تصویری «آیت الله جوادی آملی» از مراجع تقلید قم به همایش ملی فقه هسته ای از برنامه های این همایش بود.

ایشان در پیام خود آورده اند: مجموعه سخنان و ره‎آورد و ره‌توشه‌های انبیا این است که جهان بر عقل و عدل و صلح و آسایش و رفاه اداره می‌شود؛ بر تخریب, بر کُشتن, مخصوصاً کشتار غیر متعارف مرضیّ هیچ پیامبری نبود.

متن کامل پیام معظم له به این شرح است :


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

 بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین والأئمة الهداة المهدیین سیّما خاتم الأنبیاء و خاتم الأوصیاء(علیهما آلاف التحیّة و الثناء) بهم نتولّی و من أعدائهم نتبرّءُ الی الله!

مقدم شما فرهیختگان, علما، فضلا و اساتید حوزه و دانشگاه و نخبگان جامعه را گرامی می‌داریم و از برگزارکنندگان این همایش وزین حق‌شناسی می‌کنیم و از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم که آنچه خیر و صلاح و فلاح این نظام است به وسیله قلم نویسندگان و بیان گویندگان و رهنمود راهنمایان مذهبی و دینیِ ما در سطح جامعه منتشر و عمل شود.

آنچه در این پیام کوتاه مطرح است آن است که نقشه جامع جهانیِ دین درباره مسائل نظامی و سلاح کشتار جمعی و غیرمتعارف چیست؟ نظام اسلامی هم گوشه‌ای از این نقشه جامع جهانی را در ایران اسلامی در قلمرو حکومت و امارت خود پیاده می‌کند.

انبیا عموماً و وجود مبارک حضرت ختمی نبوّت(علیهم آلاف التحیّة و الثناء) خصوصاً, برای اصلاح سه منطقه محلّی و منطقه‌ای و بین‌المللی آمدند و هرکدام به نوبه خود نقشه جامع جهانی را ترسیم کردند تا هرگونه برنامه‌ریزی که در حوزه رسالت و نبوّت خود انجام می‌دهند، به صورت یک بافت فرسوده در نیاید. خدای سبحان وجود مبارک رسول گرامی را به عنوان ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ معرفی کرد و ﴿کَافَّةً لِلنَّاسِ﴾ نامید. اگر عنصری رحمت جهانی بود، اوّلین رسالت او ترسیم هندسه جهانی است و اگر هندسه جهانی را ترسیم نکند هر گونه تصمیمی در حوزه شهر و کشور خود بگیرد، طولی نمی‌کشد که به صورت بافت فرسوده درمی‌آید. وجود مبارک حضرت که آمد دو اصل همگانی و همیشگی را به همراه خود داشت: یعنی کلیّت و دوام; هر عصر و مصری در قلمرو رسالت آن حضرت است, بنابراین پیام او باید جهانی باشد نه محدود به یک محل و نه محدود به یک منطقه, باید جهانی باشد و پیامی جهانی است که دو عنصر محوری کلیّت و دوام; یعنی همگانی و همیشگی را به همراه داشته باشد. چیزی که همگانی و همیشگی است اصلِ حیات است, عقل و عدل است؛ رفاه و آزادی و آسایش و مواسات و مساوات و مانند آن از زیربنای حقوقی بشر است. وجود مبارک آن حضرت اول به عنوان اینکه خدای عالَم بر کرسی رحمت نشسته و جهان را دارد تدبیر می‌کند با ما سخن گفت ﴿الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی﴾ عرش, جِرم و جسم نیست آن مقام فرمانروایی است و آنچه در مقام فرمانروایی خدای سبحان تجلّی دارد رحمانیّت خداست. بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) این است که صدر و ساقه عالَم, تجلّی اوست «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ» این خدایی که رحمت بی‌کران او بر تدبیر و عرش فرمانروایی او تجلّی کرده است؛ یعنی در عالَم چیزی بر خلاف رحمت نیست و به همین جهت وجود مبارک خلیفه خود را به عنوان ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ معرفی کرده است. پس اصل اول آن است خدایی که مدبّر و مدیر نظام هستی است بر تخت رحمانیّت مطلقه مستقر است ﴿الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی﴾ و براساس رحمانیّت مطلقه کار می‌کند; اصل دوم آن است که رحمانیّت مطلقه, مقابل ندارد و اگر غضبی هست, قهری هست, انتقامی هست در مقابل رحمت رحیمیه است و چون فرمانروای مطلق رحمت رحمانیه است, پس قهر و غضب و ظلم و مانند آن در عالَم نیست و اینکه گفته می‌شود رحمت خدا بیش از غضب خداست این سخن حق است ولی منظور آن روایات این نیست که رحمت خدا بیش از غضب اوست منظور این روایات این است که رحمت خدا پیش از غضب اوست نه بیش از غضب او; گرچه بیش از غضب او هست. در بیانات نورانی امام سجاد(سلام الله علیه) آمده است «وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ»؛ یعنی در ترسیم هندسه و صورت نقشه جهانی, مهندس رحمانیّت است و آن رحمانیّت مطلقه که مقابل ندارد دستور می‌دهد کجا غضب باشد و کجا رحمت رحیمیه، همین هندسه را رسالت جهانی، کلی، همگانی و همیشگی پیامبر به عهده دارد. وجود مبارک آن حضرت، اصل بعدی آن است که سخن خود را جداگانه طرح کرد، سخن انبیای پیشین را جداگانه طرح کرد و آنها را امضا کرد.

مجموعه سخنان و ره‎آورد و ره‌توشه‌های انبیا این است که جهان بر عقل و عدل و صلح و آسایش و رفاه اداره می‌شود؛ بر تخریب, بر کُشتن, مخصوصاً کشتار غیر متعارف مرضیّ هیچ پیامبری نبود. نمونه‌هایی که قرآن کریم ذکر می‌کند نمونه دو رهبر از رهبران مقتدر و قَدر الهی است که یکی داود است یکی هم فرزند او سلیمان، هر دوی اینها حکومت داشتند که رهبری انقلاب را داود به عهده داشت که ﴿وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ﴾ و وجود مبارک سلیمان هم سلطنت بیکران داشت؛ این دو قدرت را قرآن کریم ترسیم می‌کند و می‌فرماید در جریان داود که رهبری انقلاب را به عهده داشت، ما آهن سرد را برای او مثل موم نرم کردیم. درباره داود چندین کرامت را قرآن نقل می‌کند که به دو کرامت او اشاره می‌شود: یکی کرامت‌های علمی است و یکی هم کرامت‌های قدسی; آن کرامت علمی را فرمود: ﴿وَ عَلَّمْناهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ﴾ ما زره‌بافی را یاد او دادیم که این علم است و دیگران هم می‌توانند فرا بگیرند، چون دیگران راه فکری دارند و می‌توانند زره‌بافی را یاد بگیرند تعبیر قرآن از این فن به علم است که فرمود: ﴿وَ عَلَّمْناهُ﴾، دوم آن قداست روح است که فرمود: ﴿وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدیدَ﴾ ما این آهن سرد را در دست او مثل موم نرم کردیم نفرمود «و علّمناه الانة الحدید»، زیرا «الانة حدید»؛ یعنی آهن را مثل موم نرم کردن این راه علمی ندارد و راه علمی آن همان است که در کوره بیندازند و آن را نرم کنند که این کار, صنعت است و نه کرامت؛ اگر کسی بتواند با آن دست الهی و با مظهر قدرت پروردگار این آهن را نرم کند این می‌شود کرامت، این راه فکری ندارد، راه تصوّر و تصدیق و مدرسه و حوزه و دانشگاهی نیست که کسی درس بخواند و آهن را نرم کند و مثل موم بگرداند; لذا تعبیر قرآن از این کرامت به عنوان ﴿وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدیدَ﴾ است. آهن سخت را وجود مبارک داود که رهبری انقلاب را داشت مثل موم نرم می‌کرد و همه قدرت‌های حدیدی در اختیار او بود، اما بیان قرآن این است که او از این آهنِ نرم به موم که می‌توانست شمشیر, دشنه, خنجر و مانند آن بسازد استفاده نکرد، بلکه از این آهن زره‌بافی را به دیگران آموخت؛ یعنی اسلحه دفاعی را نه کشتار را ـ نه کشتار فردی نه کشتار جمعی ـ مسئله دفاع و ضرورت, حکم دیگر است که ﴿قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ﴾ ولی استفادهٴ قدرت در راستای حفظ جامعه این کار داود است که رهبری انقلاب را به عهده داشت؛ بعد از داود, سلیمان(سلام الله علیه) بود که سلیمان‌بن‌داود آن سلطنت را داشت و درباره او ذات اقدس الهی کرامت‌های فراوانی را مطرح کرد که یکی از برجسته‌ترین کرامت‌های حسی و تجربی این است ﴿وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ﴾؛ ما معدن مس را مثل چشمه روان برای سلیمان آسان قرار دادیم و سیل‌گونه معدن مس برای او روان بود و می‌جوشید، او لازم نبود که از کورهٴ آتشی استفاده کند و مس را آب کند. داود(سلام الله علیه) زره‌بافی و مصالح زندگی را با همین آهن درست می‌کرد؛ غذاخوری و مانند آن, وجود مبارک سلیمان هم این‌چنین است که فرمود: ﴿وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ﴾ کاسه درست می‌کرد, ظرف‌های بزرگ درست می‌کرد و بهره‌های فراوانی از این مس می‌برد هیچ‎کدام از اینها از این آهنی که مثل موم دستشان نرم بود سلاح کشتار نساختند و از آن معدن مسی که مثل آب چشمه روان بود سلاح کشتار نساختند، این سلاح حفظ و صیانت و حراست جامعه را ساختند و به دیگران آیین بهره‌برداری از این مواد را آموختند, بنابراین این دین, دینِ حفظ جامعه, حقوق جامعه و حیات جامعه است، دین کشتار نیست؛ مخصوصاً دین کشتار جمعی نیست.

پایان عرضم روایت نورانی است که مرحوم کلینی نقل کرده است. در زمان جنگ, فروش سلاح به غیر مسلمان که علیه مسلمانان می‌جنگند این حرام است؛ مرحوم کلینی نقل کرده است کسی آمده حضور امام صادق(سلام الله علیه) عرض کرد یابن رسول الله، دو منطقه است که در هر دو کافر هستند و اهل آن دو قریه که هر دو کافر هستند به جنگِ هم قیام کردند و خرید و فروش سلاح سودآور است، ما به اینها سلاح بفروشیم یا نه؟

حضرت با بیان کوتاهی, سه مطلب فقهی را تفهیم کرد فرمود: «بِعْهُمَا مَا یَکُنُّهُمَا» همین جمله, فرمود: آری بفروشید در شرایط کنونی جایز است, یک; به هر دو گروه بفروشید نه به یک گروه, دو; فقط سلاح‌های دفاعی بفروشید نه کشتاری, سه. این دین است که اجازه نمی‌دهد کافری, کافری را بکُشد. مسئله دفاع حرف دیگری است؛ ولی داشتن سلاح‌های کشتار جمعی در دین کلاً ممنوع است و آنچه شما در غرب متأسفانه دیدید جنگ جهانی اول و دوم بود که بیش از هفتاد میلیون را اینها کشتند؛ الآن اگر سخن از دموکراسی و آزادی و حقوق بشر دارند، برای اینکه دست بسیاری از اینها روی ماشه بمب اتم است و اگر خدای ناکرده جنگ جهانی سوم شروع شود کسی روی زمین نمی‌ماند.

بنابراین پیام رسمی دین است که سلاح کشتار جمعی نباید تولید شود, یک و آنها که تولید کردند باید محو کنند, دو. امیدواریم خدای سبحان آن عقل و درایت را به جامعه بشری عطا کند که اینها هرگز به فکر تولید سلاح‌های غیر متعارف و کشتار جمعی نباشند, یک و آنها هم که دارند آن را از بین ببرند, دو.

مجدداً مقدم شما را گرامی می‌دارم، از برگزارکنندگان این همایش وزین حق‌شناسی می‌کنیم، از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم آنچه در جهان هست اعم از محلّی و منطقه‌ای و بین‌المللی, آزادی و امنیت و استدلال و استقلال و عقل و درایت باشد و نظام اسلامی هم در سایه لطف ولیّ‌اش تا ظهور آن حضرت محفوظ بماند.

پروردگارا نظام ما, رهبر ما, مراجع ما, ملت و دولت و مملکت ما را در سایه امام زمان حفظ بفرما

امام راحل و شهدا را با انبیا و اولیا محشور بفرما

«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»
منبع: ابنا