صراط: کارشناس مسائل آمریکا و استاد دانشگاه گفت: هیچ محدودیتی در تعداد سانتریفیوژ در قوانین آژانس و ان.پی.تی نیست از این رو هر دولتی که محدودیتی بیش از قوانین ان.پی.تی بپذیرد خلاف منافع ملی عمل کرده است.
فؤاد ایزدی، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل آمریکا در خصوص «خواسته آمریکاییها و غرب مبنی بر کاهش تعداد سانتریفیوژهای ایران و تقلیل آن تا کمتر از 4 هزار سانتریفیوژ» اظهار داشت: پیشتر از این آمریکاییها گفته بودند که میخواهیم ایران هیچ نوع غنیسازی و برنامه هستهای نداشته باشد و این دشمنی آنها نسبت به مردم و دانشمندان هستهای و آینده کشور طی 60 سال گذشته اثبات شده است از این رو وظیفه ما است که در مقابل زیادهخواهی آنها مقاومت کرده و نگذاریم به اهدافشان برسند.
وی افزود: غنیسازی حقی است که طبق بند 4 توافقات ان.پی.تی به همه کشورهایی که این معاهده را امضاء کردند تعلق میگیرد و آن هم حق تولید انرژی هستهای است و تفسیر تمام کشورها این است که هر کس این معاهده را امضاءکرده است این حق را دارد به غیر از ۳ کشور آمریکا انگلیس و فرانسه و رژیم صهیونیستی؛ چرا که اینها میخواهند برنامههای هستهای تمام کشورهای دنیا را مدیریت کنند.
ایزدی ادامه داد: وزارت خارجه آمریکا در سال 70 که این معاهده در سنا مقرر به تصویبش بود، معتقد بود که بند 4، حق غنیسازی میدهد اما بعد نظرشان را عوض کردند.
وی با بیان اینکه «این از نظر منطقی قابل قبول نیست که شما حق تولید انرژی هستهای را داشته باشید بدون غنی سازی» ادامه داد: چرا که در عمل این اصلا مقدور و ممکن نیست که تولید بدون غنیسازی انجام شود.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: غنیسازی برای نیروگاه هستهای تولید سوخت میکند و بدون سوخت این تولید ممکن نیست از این جهت ایران حق غنیسازی دارد و این تفسیر تمام دنیا است.
وی گفت: تمام کشورهایی که غنیسازی میکنند، در 1+5 یا هر جای دیگری مانند آلمان، روسیه و چین و سایر کشورها بر اساس همین بند 4 است بنابراین جمهوری اسلامی نباید از این حق بگذرد.
این کارشناس مسائل آمریکا افزود: اگر بخواهیم به حرف طرف مقابل گوش کنیم نباید هیچ نوع برنامه هستهای داشته باشیم که این یکی از مشکلات توافقات ژنو است یعنی اینکه به جای اینکه بر حق غنیسازی جمهوری اسلامی ایران تاکید و پافشاری کند، این حق را مشروط کرده است به نظر موافق 1+5 و از این جهت خانم شرمن میتواند ادعا کند که «ما حق وتو داریم» چرا که این توافقنامه به این گونه نوشته شده است که طرف مقابل میتواند اینچنین تفسیری داشته باشد.
وی افزود: ایران یک کشور مستقل است که برنامه هستهایش را خودش بر اساس قوانین بینالملل و آژانس تنظیم میکند. ضمن آنکه در قوانین آژانس و معاهده ان.پی.تی محدودیتی در حوزه تعداد سانتریفیوژها نیامده است.
این کارشناس مسائل آمریکا گفت: ایران اگر بخواهد روی اصول اولیه مربوط به مسائل هسته ای کوتاه بیاید در نهایت استقلال کشور را به خطر انداخته است ضمنا فعالیتهای ایران نباید فراتر از قوانین ان.پی.تی و آژانس باشد.
وی ادامه داد: ایران در گذشته و حال همیشه بر اساس قوانین آژانس و ان.پی.تی رفتار کرده است و اگر محدودیتی وجود دارد باید بر اساس قوانین ان.پی.تی باشد و اگر دولتی محدودیتی بیش از قوانین ان.پی.تی را قبول کند خلاف منافع ملی کشور عمل کرده است و نیاز دارد که پاسخگو باشد.
ایزدی با بیان اینکه «ما یک نیروگاه هستهای داریم در حالی که به نیروگاههای متعدد نیاز داریم و برای این مهم نیازمند به افزایش نیروگاهها، اورانیوم و تعداد بالایی از سانتریفیوژها هستیم و هیچ جا این محدودیت ایجاد نشده است»، خاطرنشان کرد: آمریکا 104 نیروگاه دارد و طبق اعلام هفته گذشته این کشور در شرف ساخت نیروگاه دیگری است اما ایران 1 نیروگاه دارد و آن را هم آمریکاییها نمیخواهند بپذیرند.
وی ادامه داد: مقدار برقی که آمریکا از این 104 نیروگاه تولید میکند بیش از 101 هزار مگاوات است از این جهت مردم ما به این نکته پی بردهاند که اگر نیروگاه بد است چرا آمریکا بیش از 100 نیروگاه دارد و اگر خوب است چرا ایران نداشته باشد؟ چرا کشوری که خودش بمب ساخته و بمبهای هستهایاش را به روز کرده و افزایش میدهد این قدر برای مردم و کشور ما تولید مشکل میکند؟
فؤاد ایزدی، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل آمریکا در خصوص «خواسته آمریکاییها و غرب مبنی بر کاهش تعداد سانتریفیوژهای ایران و تقلیل آن تا کمتر از 4 هزار سانتریفیوژ» اظهار داشت: پیشتر از این آمریکاییها گفته بودند که میخواهیم ایران هیچ نوع غنیسازی و برنامه هستهای نداشته باشد و این دشمنی آنها نسبت به مردم و دانشمندان هستهای و آینده کشور طی 60 سال گذشته اثبات شده است از این رو وظیفه ما است که در مقابل زیادهخواهی آنها مقاومت کرده و نگذاریم به اهدافشان برسند.
وی افزود: غنیسازی حقی است که طبق بند 4 توافقات ان.پی.تی به همه کشورهایی که این معاهده را امضاء کردند تعلق میگیرد و آن هم حق تولید انرژی هستهای است و تفسیر تمام کشورها این است که هر کس این معاهده را امضاءکرده است این حق را دارد به غیر از ۳ کشور آمریکا انگلیس و فرانسه و رژیم صهیونیستی؛ چرا که اینها میخواهند برنامههای هستهای تمام کشورهای دنیا را مدیریت کنند.
ایزدی ادامه داد: وزارت خارجه آمریکا در سال 70 که این معاهده در سنا مقرر به تصویبش بود، معتقد بود که بند 4، حق غنیسازی میدهد اما بعد نظرشان را عوض کردند.
وی با بیان اینکه «این از نظر منطقی قابل قبول نیست که شما حق تولید انرژی هستهای را داشته باشید بدون غنی سازی» ادامه داد: چرا که در عمل این اصلا مقدور و ممکن نیست که تولید بدون غنیسازی انجام شود.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: غنیسازی برای نیروگاه هستهای تولید سوخت میکند و بدون سوخت این تولید ممکن نیست از این جهت ایران حق غنیسازی دارد و این تفسیر تمام دنیا است.
وی گفت: تمام کشورهایی که غنیسازی میکنند، در 1+5 یا هر جای دیگری مانند آلمان، روسیه و چین و سایر کشورها بر اساس همین بند 4 است بنابراین جمهوری اسلامی نباید از این حق بگذرد.
این کارشناس مسائل آمریکا افزود: اگر بخواهیم به حرف طرف مقابل گوش کنیم نباید هیچ نوع برنامه هستهای داشته باشیم که این یکی از مشکلات توافقات ژنو است یعنی اینکه به جای اینکه بر حق غنیسازی جمهوری اسلامی ایران تاکید و پافشاری کند، این حق را مشروط کرده است به نظر موافق 1+5 و از این جهت خانم شرمن میتواند ادعا کند که «ما حق وتو داریم» چرا که این توافقنامه به این گونه نوشته شده است که طرف مقابل میتواند اینچنین تفسیری داشته باشد.
وی افزود: ایران یک کشور مستقل است که برنامه هستهایش را خودش بر اساس قوانین بینالملل و آژانس تنظیم میکند. ضمن آنکه در قوانین آژانس و معاهده ان.پی.تی محدودیتی در حوزه تعداد سانتریفیوژها نیامده است.
این کارشناس مسائل آمریکا گفت: ایران اگر بخواهد روی اصول اولیه مربوط به مسائل هسته ای کوتاه بیاید در نهایت استقلال کشور را به خطر انداخته است ضمنا فعالیتهای ایران نباید فراتر از قوانین ان.پی.تی و آژانس باشد.
وی ادامه داد: ایران در گذشته و حال همیشه بر اساس قوانین آژانس و ان.پی.تی رفتار کرده است و اگر محدودیتی وجود دارد باید بر اساس قوانین ان.پی.تی باشد و اگر دولتی محدودیتی بیش از قوانین ان.پی.تی را قبول کند خلاف منافع ملی کشور عمل کرده است و نیاز دارد که پاسخگو باشد.
ایزدی با بیان اینکه «ما یک نیروگاه هستهای داریم در حالی که به نیروگاههای متعدد نیاز داریم و برای این مهم نیازمند به افزایش نیروگاهها، اورانیوم و تعداد بالایی از سانتریفیوژها هستیم و هیچ جا این محدودیت ایجاد نشده است»، خاطرنشان کرد: آمریکا 104 نیروگاه دارد و طبق اعلام هفته گذشته این کشور در شرف ساخت نیروگاه دیگری است اما ایران 1 نیروگاه دارد و آن را هم آمریکاییها نمیخواهند بپذیرند.
وی ادامه داد: مقدار برقی که آمریکا از این 104 نیروگاه تولید میکند بیش از 101 هزار مگاوات است از این جهت مردم ما به این نکته پی بردهاند که اگر نیروگاه بد است چرا آمریکا بیش از 100 نیروگاه دارد و اگر خوب است چرا ایران نداشته باشد؟ چرا کشوری که خودش بمب ساخته و بمبهای هستهایاش را به روز کرده و افزایش میدهد این قدر برای مردم و کشور ما تولید مشکل میکند؟