در جیب روحانی چه خبر است؟

"گروه سیاسی صراط" - حسن روحانی امروز در حالی باقی ماندن نام مفسدان اقتصادی در جیب رییس دستگاه اجرایی کشور را تقبیح کرده که خود از افشای(!) نام نهادهایی که به زعم او بخش اعظم بودجه فرهنگی کشور را در اختیار دارند، خودداری کرد.

به گزارش گروه سیاسی صراط، روحانی امروز در مراسم اختتامیه جشنواره مطبوعات، خبرگزاری‌ها و پایگاه های اطلاع‌رسانی که در تالار وحدت با طرح این پرسش که "امروز فرهنگ در اختیار کیست؟" تلاش کرد تا با پیش کشیدن پای نهادهای دیگری که زیر نظر قوه مجریه نیستند، دولت را از مسئولیتش در نارسایی ها و مشکلات موجود فرهنگی مبرا کند.

رییس جمهور ابتدا اعلام تبعیت وزیر ارشاد پرحاشیه اش در خصوص بیانات رهبر معظم انقلاب در حوزه فرهنگ را تحسین کرده ولی بلافاصله از زیر بار مسئولیت فرهنگی کشور شانه خالی کرده است.

روحانی در بخشی از اظهارات خود گفته است: "امروز فرهنگ در اختیار کیست؟ من خوشحالم که به ندای  مقام معظم رهبری، وزیر فرهنگ و ارشاد بلافاصله پاسخ دادند. کار بسیار درستی بود. اما  چه مقدار از مسائل فرهنگی ما در اختیار آقای وزیر است؟ چه مقدار بودجه فرهنگی در اختیار بخش‌های فرهنگی دولتی است؟ چند برابر بودجه ای که در اختیار دولت به معنی قوه مجریه در زمینه فرهنگ است، در اختیار نهادهای دیگر است؟ در اختیار مراکز دیگری است که از بودجه عمومی بهره برداری و استفاده میکنند. نیازی به نام بردن آنها نیست. اگر با این حرفها فرهنگ درست می شد می بایست همه امروز اظهار رضایت میکردیم. امروز بودجه عظیم فرهنگی در اختیار نهادها و بخش هایی است که لااقل تحت نظارت قوه مجریه کشور به معنی خاص کلمه نیستند. البته شورای عالی انقلاب فرهنگی برای این امر باید بیندیشد. و مسیری را در پیش گیرد تا بدانیم بخش فرهنگی ما با بودجه عمومی که در اختیار می گیرد چه می کند؟"

رییس جمهور البته در خصوص اینکه اگر استدلال های او به معنای این است که دولت و وزرت ارشاد اختیاری در امورفرهنگی ندارند، پس پاسخ وزیر ارشاد به ندای مقام معظم رهبری چه محلی از اعراب می تواند داشته باشد، توضیحی نداده است.

روحانی البته توضیحی نداده است که با وجود آنکه به زعم او "چند برابر بودجه ای که در اختیار دولت به معنی قوه مجریه در زمینه فرهنگ است، در اختیار نهادهای دیگر است"، و به همین دلیل سهم آنها در امور فرهنگی بسیار بیشتر از دولت است، چرا "نیازی به نام بردن آنها نیست"؟

مسئله از دو حالت خارج نیست؛ یا مردم و رسانه ها غریبه اند و نباید در جریان این موضوع قرار بگیرند که این با شعارهای متعدد دولت یازدهم در خصوص گردش آزاد اطلاعات و نام گذاری دولت راستگویان در تناقض است. و یا اینکه رییس دولت راستگویان قصد داشته با طرح چنین موضوعی با اطلاعات پراکنده و مبهم و رها کردن بحث در نیمه راه، صرفا راه فراری از مسئولیت های فرهنگی دولت بیابد.

سوال بی پاسخی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا اسامی مفسدان اقتصادی نباید در جیب رییس جمهور بماند اما اسامی نهادهایی که به زعم رییس دولت، "چند برابر بودجه ای که در اختیار دولت به معنی قوه مجریه در زمینه فرهنگ است"، در اختیار آنهاست در جیب روحانی باقی بماند؟

در هر دو صورت این اولین باری نیست که دولت اعتدالیون مردم را غریبه پنداشته و یا دست به فرافکنی یا شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت زده است. نمونه های آن دست کم در موضوع مذاکرات هسته ای و طرح هایی مانند سبد کالا قابل مشاهده است.